Η υπόθεση του Θύμιου Μπουγά, είναι μία από εκείνες τις περιπτώσεις εκφοβισμού και ρατσισμού που μπορεί να άργησαν να δουν το φως της δημοσιότητας, αλλά όταν τελικά αυτό συνέβη, άγγιξαν βαθιά. Ο 39χρονος Θύμιος, κατηγορήθηκε για «δολοφονικές διαθέσεις» και αντιμετωπίστηκε ως άλλος πρωταγωνιστής κάποιας ταινίας τρόμου, όταν κυκλοφόρησε ένα βίντεο στο οποίο απεικονιζόταν να περπατάει στους δρόμους του Πύργου κρατώντας ένα ρόπαλο κι ένα πριόνι – ωστόσο στην πορεία αποκαλύφθηκε πως πρόκειται για έναν άνθρωπο-θύμα bullying και ωμής ανθρωποφαγίας που ουδέποτε είχε σκοπό να βλάψει κάποιον.
Προτού η ιστορία του έρθει στην επιφάνεια, ο κόσμος έσπευσε να τον χαρακτηρίσει «τρελό», «επικίνδυνο», «ανώμαλο», «σχιζοφρενή», ακόμη και “serial killer”. Λίγο αφότου η βοή αυτή ξεφούσκωσε και αντικαταστάθηκε από την περιέργειά μας να αναζητήσουμε περισσότερα πράγματα για τον ίδιο, μάθαμε πως ο Θύμιος έχει υπάρξει επί χρόνια θύμα εκφοβισμού και άγριου bullying, ύστερα από ένα ατύχημα που είχε με τη μηχανή του, το οποίο του άφησε πολλά τραύματα, μόνιμα προβλήματα υγείας, αλλά και την παραμόρφωση των χαρακτηριστικών του προσώπου του.
Τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια, ο ίδιος ζει με μηχανική υποστήριξη προκειμένου να μπορέσει να φάει και να μιλήσει. Αυτό, υπήρξε για κάποια ανθρωπόμορφα τέρατα η αφορμή να τον εκφοβίσουν, να τον κοροϊδέψουν και να του πληγώσουν την ψυχή, αγγίζοντας τον πάτο της κοινωνικής σήψης. Ο Θύμιος, λίγο μετά το ατύχημα, αποφάσισε να μετακομίσει στον Πύργο για να ζήσει μια ήρεμη ζωή. Έναντι αυτής, βρέθηκε να φοβάται να βγει από το σπίτι του και να κυκλοφορήσει ελεύθερος στον δρόμο, επειδή μερικοί νταήδες αποφάσισαν να δώσουν νόημα στη μέρα τους περιμένοντάς τον σε μια γωνία, για να του πετάξουν πέτρες, να τον χλευάσουν και να τον βρίσουν.
Ο Θύμιος δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν. Όταν ο ίδιος μετέβη στο αστυνομικό τμήμα και ανέφερε το περιστατικό της στοχευμένης κοινοποίησης ενός βίντεο από αγνώστους στο οποίο παρουσιαζόταν ο ίδιος, ζήτησε από τους αστυνομικούς να τον προστατεύσουν και κατήγγειλε ότι δέχεται καθημερινά εκφοβιστικές συμπεριφορές. Για τις αρχές όμως, αυτή δεν ήταν μια αρκετά «σοβαρή» καταγγελία.
Αυτή τη στιγμή, ο Θύμιος συμπληρώνει δύο εβδομάδες που αγνοείται κι εμείς τρομάζουμε στη σκέψη και μόνο του τι μπορεί να έχει συμβεί. Παράλληλα, ο διοικητής της υπηρεσίας Silver Alert, αποκάλυψε ότι ενώ η εξαφάνισή του έγινε αντιληπτή στις 4 Μαΐου, η υπηρεσία αναζήτησης εξαφανισμένων ανθρώπων ενημερώθηκε στις 12 Μαΐου.
Βλέποντας έναν άνθρωπο να καλύπτει με μια χειρουργική μάσκα το πρόσωπό του εδώ και μία δεκαετία, γιατί κάποιοι τον έκαναν να ντραπεί γι’ αυτό που είναι, βλέποντας έναν άνθρωπο να κλαίει μπροστά στις κάμερες ζητώντας βοήθεια, η μόνη απάντηση της τοπικής κοινωνίας και των αρχών ήταν η σιωπή. Και αδυνατούμε να πιστέψουμε πως σε μία επαρχιακή πόλη «κανείς δεν άκουσε και δεν είδε τίποτα».
«Φοράω τη μάσκα για να μην τρομάζω τα παιδιά και τους παππούδες», δήλωνε πριν από μερικά χρόνια ο ίδιος, μα οι μόνοι που θα έπρεπε να τρομάζουν είναι εκείνοι που παίρνουν ικανοποίηση κακοποιώντας ψυχικά ανθρώπους.
Η υπόθεση τ@ Δήμητρ@ της Λέσβου, φαίνεται να μην μας έμαθε τελικά και τόσα πολλά. Και λίγο πιο πίσω, η υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη και κάθε υπόθεση στην οποία οι γνωστοί νταήδες την έβρισκαν τρομοκρατώντας και ταπεινώνοντας έναν άνθρωπο που αποκλίνει από τα δικά τους πρότυπα της «κανονικότητας», απλά και μόνο επειδή δεν τους αρέσει αυτό που είναι.
Μπορεί ο όρος “bullying” να έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα εδώ και μια δεκαετία και να φιγουράρει καθημερινά στο λεξιλόγιό μας, όμως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν μπορούν να συλλάβουν τη βαρύτητά του και τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχή ενός ανθρώπου.
Το bullying, ισοδυναμεί με την λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση – ενίοτε και τη σωματική όταν μαζί με τον χλευασμό και τις ύβρεις εκδηλώνονται και επιθετικές ενέργειες. Ο ψυχολογικός του αντίκτυπος, μπορεί να είναι μακροχρόνιος. Συνήθως, η εχθρική συμπεριφορά εκδηλώνεται επανειλημμένα, προς ένα συγκεκριμένο άτομο το οποίο θεωρείται ψυχικά ευάλωτο. Οι θύτες, πιστεύουν πως έχουν την εξουσία και τα θύματα είναι συχνά άτομα τα οποία δυσκολεύονται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να τον προστατεύσουν από τον εκφοβισμό.
Ο φόβος, το άγχος, η μοναξιά, η θλίψη και η κατάθλιψη, η απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που το άτομο απολάμβανε στο παρελθόν, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η δυσκολία στον ύπνο, το στρες, η αδυναμία συγκέντρωσης, η χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ και ο αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονικών σκέψεων και συμπεριφορών, αποτελούν μονάχα μερικές από τις επιπτώσεις του bullying. Παράλληλα, το bullying είναι στενά συνδεδεμένο με τον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία αλλά και την ομοφοβία, ενώ μπορεί να οδηγήσει τα θύματα να αναπτύξουν εσωτερικευμένο μίσος για τον εαυτό τους.
Είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε, πως δεν είναι εξίσου εύκολο για όλους όσους έχουν υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού, να απευθυνθούν σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας και να μιλήσουν στην οικογένειά τους γι’ αυτό. Κάθε άνθρωπος διαθέτει διαφορετικές άμυνες, διαφορετικές αντοχές και διαφορετικούς ανθρώπινους δεσμούς. Το bullying δεν είναι μια «εφηβική πλάκα» την οποία το θύμα θα μπορέσει απαραίτητα να προσπεράσει, να διαχειριστεί και να ξεπεράσει. Αν ήταν, αυτή τη στιγμή ο Βαγγέλης και @ Δημητρ@, θα ήταν εδώ και θα πάλευαν για τη ζωή τους.
Ας μην ξημερώσει η μέρα που θα δούμε το όνομα του Θύμιου δίπλα στο δικό τους. Ας μην δούμε το όνομα του Θύμιου δίπλα στα ονόματα εκείνων που έχασαν τη ζωή τους για «την πλάκα» κάποιων άλλων. Του το χρωστάμε ως άνθρωποι, μας το χρωστάμε ως κοινωνία.
