Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ

Απάντηση… χωρίς απάντηση από τη διοίκηση του Φεστιβάλ Δράμας, για την απομάκρυνση του διευθυντή Γιάννη Σακαρίδη

Με δύο ανακοινώσεις που δεν παίρνουν θέση, αλλά καλύπτονται πίσω από νομικούς τύπους, «απαντούν» η διοίκηση του φεστιβάλ Δράμας και το ΥΠΠΟ στο νέο πλήγμα που δέχεται ο ελληνικός κινηματογράφος.

Δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου: Από τους δρόμους των Εξαρχείων, στα ψηφιακά παράθυρα

Πόσο διαφορετική θα ήταν η εξέγερση του 2008 στον ψηφιακό κόσμο των social media το 2024; Και τι έχει αλλάξει όχι μόνο στη γειτονιά της αντίστασης αλλά και στην ψυχολογία της νεολαίας 16 χρόνια μετά;

Ένα πεντάλεπτο από το Μαέστρο αρκεί για να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο;

Λίγο πριν την εκπνοή της σειράς του Χριστόφορου Παπακαλιάτη για φέτος ή για πάντα, ο φακός της «μπαίνει» σε μια εκκλησία και κινηματογραφεί έναν διάλογο από αυτούς που σπάνια η ελληνική τηλεόραση έχει καταφέρει να καταγράψει.

Η αναρχική κυρία Βέφα

Γιατί η «εθνική μας μαγείρισσα» ήταν κάτι πολύ παραπάνω από μια κυρία με ταγέρ που βγήκε από την κουζίνα της για να μας μάθει να φτιάχνουμε καλό παστίτσιο. 

Ρίχνουν τα σελέμπριτι μαύρη πέτρα πίσω τους και μετακομίζουν εκτός ΗΠΑ;

Μετά την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, πολλά έχουν γραφτεί για διάσημες αποχωρήσεις από τη χώρα και κάποιοι το έχουν ήδη κάνει.

Ο Λάκης Λαζόπουλος και το Αλ Τσαντίρι Νιουζ: Αν όχι τώρα, πότε;

Η επιστροφή της σατιρικής εκπομπής στο Mega είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν, τη σωστή στιγμή, με τον πιο σωστό τρόπο.

Η επιστροφή του γαλλο-λιβανέζου Ibrahim Maalouf είναι μια γιορτή από μόνη της

Η μουσικός παραγωγός του Kosmos 93,6, Γιώτα Κοτσέτα, ακούει το Trumpets of Michel-Ange, το 18ο άλμπουμ του πολυγραφότατου τρομπετίστα, και ενθουσιάζεται.

«Παρκάρω τη Lamborghini μου όπου γουστάρω, γιατί μπορώ»

Στην παρκαρισμένη κίτρινη Lamborghini σε πεζοδρόμιο με ράμπα για ΑμΕΑ στον Πειραιά, αποτυπώθηκε το μέγεθος της αναισθησίας και των κοινωνικών ανισοτήτων. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.

Το ελληνικό σινεμά φλέγεται!

Με μια ανακοίνωση σε τέσσερεις προτάσεις, το ΥΠΠΟ στέλνει τη «Φόνισσα» στα Όσκαρ, προκαλώντας την απόλυτη έκρηξη στο σκάνδαλο που έχει προκύψει και δείχνοντας απροκάλυπτα την απαξίωση του στους δημιουργούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Λέτε πως οι γυναίκες παραείναι θυμωμένες; Σωστά. Όπως η Gisèle Pelicot, είναι γεμάτες οργή

Η 72χρονη Pelicot βιάστηκε από 50 περίπου άντρες, υπό την επήρεια ουσιών που της χορηγούσε ο πρώην σύζυγός της. Δεν πρόκειται «απλά» για μια επιζώσα, αλλά για μια ηρωίδα που μιλάει για όλες τις θυμωμένες γυναίκες, αλλάζοντας κατεύθυνση στη ντροπή.

Όσο υπάρχουν οι Fontaines D.C., τα καλοκαίρια δεν θα τελειώνουν

Η αυγουστιάτικη κυκλοφορία του τέταρτου album του super-group, Romance, καθιστά τους Fontaines «ποιητές» της γενιάς μας καθώς μεταβαίνει με μαεστρία από την post-punk στην alt-rock, την grunge, την rap και το Y2K style. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.

Για την ανθρωπιά που χάνεται στα πλοία

Από την κακομεταχείριση 76 μεταναστών που ταξίδεψαν στο γκαράζ του ΣΑΜΑΡΙΑ Ι, μέχρι τα πλοία χωρίς ράμπες και τη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη στο Blue Horizon, το ταξίδι με το πλοίο δεν είναι για όλους ξέγνοιαστο και ασφαλές.

Η μπαρουτοκαπνισμένη αθωότητα των δασών

Σχεδόν το ενστερνιζόμαστε: «Φταίνε τα  πεύκα και τα συναφή αυτοφυή φυτά για τις δασικές φωτιές».  Γι’ αυτό και δεν μας καίγεται καρφί. Εκτός κι αν τη σκεπή μας τη γλείψουν οι φλόγες. Αλλά ακόμη και τότε θα έχουμε εκτελέσει την εντολή εκκένωσης.

Όταν ένα μετάλλιο σου στέλνει σήμα

Τελικά αυτό που θα θυμόμαστε περισσότερο από το ολυμπιακό μετάλλιο του Απόστολου Χρήστου στα 200μ ύπτιο, δεν θα είναι ο απίθανος τρόπος που αποκτήθηκε αλλά το βλέμμα του, έτσι όπως γεμάτο ανακούφιση και συγκίνηση, ακούμπησε πάνω στην ασημένια λάμψη.

Ολυμπιακοί Αγώνες 2024: Είδαμε την πιο διασκεδαστική, χαοτική, εκτός κλίματος τελετή έναρξης ever; Όπως το πάρει κανείς!

Και κάπως έτσι λύθηκε και το μέγα μυστήριο! Η Γαλλία, τα τελευταία χρόνια, στη Eurovision, ήταν πάντα τόσο σοβαρή, γιατί κρατούσε δυνάμεις για την Ολυμπιάδα.

Γιατί ξαφνικά η μουσική δεν μπορεί να είναι πολιτική;

Σημαίες κατακρίνονται, πολιτικές δηλώσεις λογοκρίνονται, καλλιτέχνες αφορίζονται επειδή καταδικάζουν πολέμους που αφανίζουν ολόκληρους λαούς. Κατά τα άλλα music unites.

Γιατί το ελληνικό καλοκαίρι είναι δικαίωμα

Αριστοτέλης, Λαφάργκ και σύγχρονοι ψυχολόγοι θα συμφωνούσαν: Η επαναδιεκδίκηση του ελληνικού καλοκαιριού θα ήταν σήμερα επαναστατική πράξη.

«Mαρίνα Σάττι, είσαι η νέα Βουγιουκλάκη;»

Γιατί η γνωστή τραγουδίστρια και τραγουδοποιός έχει καταφέρει να ενώσει τόσες  γενιές με τα τραγούδια της και τις επιλογές της; Γράφει η Ιωάννα Κλεφτόγιαννη.

Άλλη μια εβδομάδα που αναρωτηθήκαμε αν μετράμε όλοι το ίδιο

Μας συνέτριψαν η αδυναμία ενός παιδιού με αναπηρία να επιβιβαστεί στο πλοίο γιατί δεν υπήρχε ράμπα, η εγκατάλειψη μιας 17χρονης που χαροπάλευε στην άσφαλτο, ο 37χρονος που «ξεχάσαμε» ότι ήταν μετανάστης και η σφαγή ενός ταύρου στο βωμό της παράδοσης.

Ν’ αφήνουμε τα τοτέμ στην ησυχία τους; Ή είναι ίσως καλό να τα πειράζουμε πού και πού;

Αρθρογράφος της Lifo χαρακτηρίζει "σεξιστική παραφωνία" τη Μεγάλη Χίμαιρα του Καραγάτση, και η αντανακλαστική «επιθετική αντίδραση» που ακολουθεί μετατρέπει τα ελληνικά σόσιαλ, και πάλι, στον διαταραγμένο παιδότοπο που όλοι αγαπήσαμε.

«Ένας άνθρωπος αυτή τη στιγμή έχει καταστραφεί ολόκληρος». Και καλά κάνει

Η απεγνωσμένη προσπάθεια της Ζήνας Κουτσελίνη να ξεπλύνει έναν κακοποιητή, απέδειξε πως οι καριέρες και οι προσωπικές γνωριμίες μπαίνουν πάνω από την προστασία των θυμάτων έμφυλης βίας. Κι αυτό συνέβη από μία γυναίκα. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.

Ο τελικός του Conference Cup πλησιάζει. Ευχήσου να μη χρειαστεί να βρεθείς στον Ευαγγελισμό

Η επίμονη απαξίωση της κυβέρνησης για τις ελλείψεις που ταλανίζουν τη δημόσια υγεία, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το άμεσο ενδιαφέρον της για τους VIP guests, επιβεβαιώνοντας πως όλα είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.

#Blockout2024: Δύσκολοι καιροί για celebrities (και ακόμα πιο δύσκολοι για ήρωες)

Ένα νέο, παγκόσμιο κίνημα, που θέλει διάσημα πρόσωπα που μένουν αμέτοχα στο θέμα της γενοκτονίας στη Γάζα να υποστούν διαδικτυακό "αποκεφαλισμό".

Η ποιητική γραφή στον τεχνοκριτικό και επιμελητικό λόγο: Ανάμεσα στη διατάραξη και την αμεσότητα του νοήματος

Η χρήση μιας ποιητικής γραφής στην ανάλυση του έργου τέχνης μπορεί να αναδείξει ιδέες με έναν μοναδικό και πολυεπίπεδο τρόπο χωρίς απαραίτητα να μειώσει την κριτική ικανότητα.

Γράφει ο Κωστής Βελώνης.

All eyes on Rafah… και στο Met Gala, την Eurovision και ένα γελοίο Rap Beef

Το σφυροκόπημα του Ισραήλ στη Ράφα επισφραγίζει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Το Al Jazeera φιμώνεται, οι φοιτητές στα αμερικανικά πανεπιστήμια ξυλοκοπούνται - αλλά ένας διαγωνισμός που απαγορεύει τις σημαίες της Παλαιστίνης κλέβει τις εντυπώσεις.

Ο κ. Βαρτζόπουλος παρακαλείται να περάσει έξω

Οι γυναίκες και οι θηλυκότητες που αναμετριούνται με το συλλογικό τραύμα της πατριαρχίας έχουν κάθε λόγο να νιώθουν επανατραυματισμένες από τις δηλώσεις ενός υφυπουργού, υπεύθυνου για την Ψυχική Υγεία - τι ειρωνεία. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.

Οκτώ αττικά ηλιοβασιλέματα και μια μελωδία για το καθένα

Η Λουίζα Σολομών-Πάντα φωτογράφισε τα ανοιξιάτικα ηλιοβασιλέματα της πόλης, ενώ στα ακουστικά της έπαιζαν αγαπημένα τραγούδια.

Σε ένα «χάνομαι» που αντί να στοιχειώνει, προκαλεί κυνισμό. Εκεί είναι ο πάτος

Ενώ ακούμε μουδιασμένοι τα τελευταία λόγια της Κυριακής στην Άμεση Δράση, η γυναίκα δολοφονείται ξανά από δηλώσεις που επιχειρούν να ξεπλύνουν την ΕΛ.ΑΣ, να ενοχοποιήσουν τα θύματα και να αρνηθούν την έμφυλη διάσταση στο έγκλημα της ανθρωποκτονίας.

Η Μαρίνα Σπανού έφερε τον Απρίλη με ένα «Ταξίδι» κι ένα βάλσαμο για την καρδιά

"Μια Κασέτα Για Τον Δρόμο", για τις ώρες που θα θέλουμε να φέρουμε στις σκέψεις μας ανθρώπους και στιγμές που κάποτε μας έθρεψαν. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.

Πώς οι X-Men γίνονται ξανά ο Μεσσίας της Marvel

Το νέο animation X-Men ’97 σπάει ήδη τα κοντέρ προσφέροντας νοσταλγία και ελπίδα.
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.