Αλγερία: Πέθανε στη φυλακή ο δημοσιογράφος που κατηγορούνταν για «προσβολή» των αρχών
Ένας βρετανο-αλγερινός δημοσιογράφος πέθανε έξι μήνες αφότου ξεκίνησε απεργία πείνας στο Αλγέρι διαμαρτυρόμενος για την κράτησή του για τη ανάρτηση σχολίων, τα οποία θεωρήθηκαν προσβλητικά προς τον πρόεδρο Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα, ανακοίνωσαν οι σωφρονιστικές αρχές και η δικηγόρος του.
Οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έκαναν έκκληση για τη διενέργεια έρευνας για τις συνθήκες θανάτου του Μοχάμεντ Ταμάλτ. Η οργάνωση Reporters Without Borders χαρακτήρισε την είδηση του θανάτου του «πλήγμα για όλους εκείνους που υπερασπίζονται την ελευθερία της πληροφόρησης στην Αλγερία».
Ο 42χρονος μπλόγκερ και δημοσιογράφος κατέληξε χθες Κυριακή σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας της Αλγερίας έπειτα από λοίμωξη του αναπνευστικού, αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι σωφρονιστικές αρχές.
«Μπορώ να επιβεβαιώσω τον θάνατο του δημοσιογράφου Μοχάμεντ Ταμάλτ στο νοσοκομείο Μπαμπ ελ-Ουέντ, ο οποίος έκανε απεργία πείνας για περισσότερους από έξι μήνες και βρισκόταν σε κώμα τρεις μήνες», ανέφερε στη σελίδα της στο Facebook η δικηγόρος του Αμίν Σιντχούμ.
Ο Ταμάλτ, ο οποίος είχε ως έδρα του το Λονδίνο, συνελήφθη στην Αλγερία τον Ιούνιο για αναρτήσεις του στο Facebook, οι οποίες θεωρήθηκαν επικριτικές απέναντι στις αλγερινές αρχές.
Προφυλακίστηκε με την κατηγορία της «προσβολής του προέδρου» και της «δυσφήμισης δημόσιας αρχής» και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε διετή ποινή φυλάκισης κατηγορούμενος για αδίκημα εις βάρος δημόσιου αξιωματούχου, σύμφωνα με την οργάνωση Human Rights Watch.
«Είναι επείγον οι δικηγόροι να έχουν πρόσβαση στον ιατρικό φάκελο του δημοσιογράφου», είπε η διευθύντρια του παραρτήματος Βόρειας Αφρικής της οργάνωσης Reporters Without Borders, Γιασμίν Κάτσα.
«Θα πρέπει άμεσα να υπάρξει δημόσια συγγνώμη προς την οικογένεια του δημοσιογράφου και να ξεκινήσει έρευνα», αναφέρει η ίδια σε ανακοίνωσή της.
Η διοίκηση της φυλακής όπου κρατούνταν ο Ταμάλτ ανακοίνωσε ότι λάμβανε θεραπεία για την λοίμωξη του αναπνευστικού στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν κι ότι από την πρώτη μέρα της απεργίας πείνας στα τέλη Ιουνίου δεχόταν καθημερινή φροντίδα.