Κάτοικοι, πρωτοβουλίες πολιτών, πρόσφυγες και τοπική αυτοδιοίκηση ενώνουν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους προς όφελος της πόλης στο co-Athens.

Τον Ιανουάριο, το CineDoc συνεχίζει τις προβολές του με το ντοκιμαντέρ της βραβευμένης σκηνοθέτιδος Hye-Ryoung Park, Περιπλανώμενος Σεφ, ένα γευστικό ταξίδι στην Κορέα με τον διάσημο Κορεάτη σεφ Jiho Im. Κι εμείς σας έχουμε μια συνταγή για Kimbap.

Από comfort ιταλική μέχρι κλασική γαλλική κουζίνα κι από υψηλή γαστρονομία που στο rooftop ενός ξενοδοχείου μέχρι την street food εκδοχή της, αυτά είναι τα νέα μέρη που σηκώνουν συζήτηση στην αυγή του 2020. Της Ζωής Παρασίδη.

Το 2L Apartment οργανώνεται σε δύο επίπεδα που διαφέρουν κι έχουν διαμορφωθεί με «γνώμονα τη λειτουργικότητα, το αναγκαίο και το χρήσιμο», επηρεασμένα από την άποψη του Γάλλου συγγραφέα για το πώς θα είμαστε ευτυχισμένοι όταν ταξιδεύουμε.

Το Steve's θέλει να μοιάζει με food market σε κήπο της Νέας Υόρκης, οι συνταγές είναι εμπνευσμένες από την ιταλική κουζίνα των μεταναστών, είναι ένα hidden alley restaurant που σερβίρει πίτσα, τηγανιτά ραβιόλι, ένα mac ‘n’ cheese σε vegan εκδοχή.

Το TWA Hotel άνοιξε το 2019 και μας μεταφέρει στα '60s επαναφέροντας στη ζωή ένα κομψοτέχνημα της αμερικάνικης αρχιτεκτονικής, τον πρώην τερματικό σταθμό της Trans World Airlines στο διεθνές αεροδρόμιο John Fitzgerald Kennedy της Νέας Υόρκης.

Ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης κατοικίας στηρίζεται στη θεωρία των ζωγράφων W. Kandinsky και P. Klee, όπως την ανέπτυξαν στην ιστορική σχολή Bauhaus και όπως την επεκτείνει ο Δημήτρης Χάμψας στην τρίτη διάσταση.

Το εστιατόριο που οδηγούσε πολλούς μέχρι το Μαρούσι μετακόμισε στην καρδιά του κέντρου αλλά μένει πιστό στην εποχικότητα, στα comfort πιατά που το ανέδειξαν, στην ιδιαίτερη αισθητική του και την χαλαρότητα.

Ο Δημήτρης Οικονομίδης, ο "pastritect" του Νέου Ψυχικού μιλάει με πάθος για την εμμονή του με την πρώτη ύλη και το κόνσεπτ που επανεφηύρε τον χώρο του ζαχαροπλαστείου εντυπωσιάζοντας επί της Λεωφόρου Κηφισίας.

Δύο αδέρφια συνεχίζουν την παράδοση της οικογένειάς τους σ' ένα μαγαζί συνώνυμο με το παρελθόν της περιοχής, πιστοί σε συνταγές που κληρονόμησαν από τη γιαγιά τους βάζοντας όμως και δικές τους πεντανόστιμες πινελιές.

Η αρχιτεκτονική μελέτη της Χριστίνα Βούτου επιχειρεί τη δημιουργία ενός χώρου, κάθε στοιχείο του οποίου θα αποτελεί αφορμή για εξερεύνηση, παιχνίδι και μάθηση και γι’ αυτό βραβεύτηκε στα BIG SEE design awards 2019.

Ένας κορυφαίος Έλληνας σχεδιαστής, ένα μοτίβο εμπνευσμένο από την Ινδονησία και η υπογραφή ενός νέου, επιτυχημένου εγχείρηματος μόδας. Εκτός από ένα εντυπωσιακό σχέδιο γυαλιών ηλίου, η συνεργασία Urban Owl x Tseklenis κρύβει μια ιστορία που εμπνέει.

Πολυχώροι τέχνης, οικονομικό φαγητό, wine bars και νύχτες βινυλίου σε μια βιομηχανική περιοχή, αναλλοίωτη στον χρόνο. Σας ξεναγούμε στον Βοτανικό, πριν σας υποδεχτούμε παρέα με το Bushmills Irish Whiskey, στο Πιο Διαφορετικό Πάρτι της χρονιάς.

Μανουέλ Καπούρσο και Γεωργία Στρατάκη γνωρίστηκαν μέσω της φωτογραφίας. Τελικά, αφοσιώθηκαν στην τέχνη της ιταλικής πίτσας, ανοίγοντας στα Εξάρχεια ένας μαγαζί που πραγματικά έχει κάτι να πει, τόσο με την αισθητική όσο και με τις γεύσεις του.

Αρχιτέκτονας και εικαστικός καλλιτέχνης, ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης ήθελε να κατοικεί σε έναν χώρο χωρίς σχεδιαστικές εξάρσεις που μπορεί να δεχτεί, κατασκευές, αρχιτεκτονικές μακέτες, έργα τέχνης και αντικειμένα design νέων σχεδιαστών.

Η πορεία του εκδοτικού σταμάτησε απότομα το 1989 με το θάνατο του πατέρα του Φίλιππου Βλάχου. Το «βάρος της φανέλας» είναι μεγάλο αλλά εκείνος είναι αποφασισμένος να αφήσει το δικο του στίγμα. Της Ζωής Παρασίδη.

Στα 3 χρόνια συνεργασίας τους, ο Billy Μαυρόπουλος και η Κατερίνα Διονυσοπούλου μετρούν δεκάδες βραβεία. μπλέκονται με πολλά και διαφορετικά γιατί δεν θέλουν να επαναλαμβάνονται κι μπαίνουν σε λίστες με τα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία του κόσμου.

Πριν εμφανιστεί στην τηλεόραση, ο σεφ εργάστηκε για πολλά χρόνια στο private dining κι έμαθε να μαγειρεύει «για καλεσμένους κι όχι για πελάτες». Αυτή είναι και η φιλοσοφία γύρω από το νέο «ιταλικό» της πιάτσας του Συντάγματος. Της Ζωής Παρασίδη.

Ο κύριος Ζήσης Τσαρδακλής, ο καλύτερος ψήστης της περιοχής, μπορεί να μετανιώνει που δεν έβγαλε φωτογραφία με τους «γνωστούς» που πέρασαν από τα τραπέζια του, όμως παραμένει άσος στο παϊδάκι, το μπιφτέκι, το κοντοσούβλι, ακόμα και στην καλή φέτα.

Ο Théodoros Gennitsakis άνοιξε ένα εστιατόριο στην «Πόλη του Φωτός», φόρο τιμής σε όσα τον έχουν διαμορφώσει, μακριά απο κλισέ. Αφετηρία του ήταν ένα fashion brand, έμπνευσή του οι διαφορετικές κουλτούρες ανάμεσα στις οποίες μεγάλωσε.

Η Έλενα Ζαμπέλη και η Κατερίνα Χρυσανθοπούλου κλήθηκαν μέσω του σχεδιασμού να εκφράσουν την ταυτότητα και τον τρόπο λειτουργίας του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ και δημιούργησαν χώρους με στόχο τη στήριξη της συλλογικότητας και της ανταλλαγής.

Από τη βουτυράτη φρυγανιά του Galaxy και τη μακαρονάδα με κιμά του Duende μέχρι τα «τυράκια-σαλαμάκια» του Drupes & Drips και τις τηγανητές μπάμιες στο Λοκάλι, αυτά είναι τα πιάτα που μας κρατάνε στη θέση μας στα μπαρ. Της Ζωής Παρασίδη.

Στο ξενοδοχείο που σχεδίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο Revergo Architecture μπορεί κανείς να διαμείνει στο μπλε, το γαλάζιο, το ροζ και το πράσινο δωμάτιο, όλα εμπνευσμένα από τα χρώματα που συναντά κανείς στο νησί.

Το Weducer cup φτιάχνεται από ανακυκλωμένο καφέ που συλλέγεται στο Βερολίνο, είναι ένα υπόδειγμα κυκλικής οικονομίας και design. Είναι ο νέος ο τρόπος να προστατεύουμε καθημερινά το περιβάλλον ενώ απολαμβάνουμε τον καφέ μας.

Το 1815 η Paulaner έστησε το πρώτο της beerhall και το Oktoberfest ήταν πλέον πραγματικότητα. Έκτοτε το ραντεβού όλων των φίλων της μπύρας διεθνώς δίνεται κάθε Οκτώβριο στο Μόναχο. Μας ταξίδεψε κι εμάς μέχρι εκεί.

Σε ένα σπίτι που ανασχεδίασαν οι Entopos architects «μεταφράζοντας» στοιχεία της ιστορίας της περιοχής και μεταφέροντάς τα στο σήμερα.

Ένας νέος Έλληνας καλλιτέχνης έζησε για αρκετά χρόνια σαν νομάς μέχρι να καταφέρει να βρει σπίτι και βάζοντας μια αγγελία για «γκαρσονιέρα με 1000 ευρώ» στο Βερολίνο μίλησε για ένα πρόβλημα που ταλανίζει τους κατοίκους των μητροπολιτικών περιοχών.

Σταθερά υφάσματα με έντονες γραμμές, με διαχρονικά στοιχεία 80s και 90s εποχών, layering, βάτες, μανικετόκουμπα καθώς και 70s στοιχεία στη μοντέρνα εκδοχή τους.