Mikeius
{ Αν όχι ο πρωτεργάτης, ένας από τους βασικότερους λόγους που το ενδιαφέρον του κοινού στράφηκε στο ΥouΤube. Ορθολογιστής, νοσταλγός των 90’s, αθυρόστομος, με τα περισσότερα βίντεο του Μπραφ και των άλλων εκπομπών του (το Θάψε το σενάριο πχ, που σχολιάζουν ταινίες με τον Μαλλιάτση και το Geek Wars που με το φίλο του, Βαγγέλη, επιχειρηματολογούν σε nerd θέματα) να κυμαίνονται περίπου στα 300.000 views, ο Μιχάλης με την observational κωμωδία του, σου εξηγεί τι τον ενοχλεί και τι γουστάρει γύρω του. Μα κυρίως τι τον ενοχλεί. }
Παιδικός μου ήρωας είναι ο Ντονατέλο γιατί ήταν ο νέρντουλας των Χελωνονιντζακίων και τα έλυνε όλα με το μυαλό του. Ήταν της μηχανικής ρε παιδί μου, αυτό μου άρεσε πάντα.
Επικό σχόλιο είναι από το Θάψε το Σενάριο. Κοροϊδεύουμε ότι η ταινία «Επικίνδυνες Μαγειρικές» είναι γυρισμένη σα διαφημιστικό (που είναι) και για να το κοροϊδέψουμε γυρνάμε και κοιτάμε την οθόνη όταν ένα πλάνο θυμίζει διαφήμιση και λέμε το αντίστοιχο προϊόν που θυμίζει αυτό το πλάνο. Κνορ, κλπ. Και υπήρχε ένας τύπος που σχολίασε ότι ξεπουληθήκαμε σε όλους αυτούς.
Στο δίλημμα πρόβατα φανς-έξυπνοι haters είμαι μακράν με τους έξυπνους haters. Σκέψου ότι εμείς οι youtubers δεν έχουμε τον κάθε επαγγελματία κριτικό να κριτικάρει (ευτυχώς). Οπότε οι λίγοι που όντως θα μπούνε στον κόπο και θα ‘χουν αρκετό μυαλό να κάτσουν, σου κάνουν υπηρεσία μαλάκα. Άρα 1000 φορές έξυπνοι haters, σε βελτιώνουν.
Γελάω, γιατί ο Έλληνας ακόμα ασχολείται με όλες αυτές τις «αληθινές» συνωμοσίες, κάθεται και αναλώνεται στο αν μας ψεκάζουν ή όχι και στο αν εξαφανίστηκε το μπόινγκ. Γελάω και κλαίω ταυτόχρονα
Η εικόνα του καμένου μπαφάκια που youtubeάρει όλη μέρα σε καμμένα βίντο απέχει πάρα πολύ από μένα. Καμμένα βιντεάκια δε βλέπω γιατί δεν είμαι ο Jeremy, δεν έχουν να κάνουν με το αντικείμενο της δουλειάς μου. Γυρνάς σπίτι και βλέπεις «δες αυτή την αστεία φωτό». ΓΚΟΥΓΚΛΑΡΑ ΑΣΤΕΙΕΣ ΦΩΤΟ ΟΛΗ ΜΕΡΑ, ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΟΥ ΧΡΟΝΟ.
Στις ταινίες είμαι Μπριτνεϊσπιράς, το λέω απενοχοποιημένα, blockbuster μόνο, εκρήξεις μόνο μαλάκα. Η καλύτερη ταινία για μένα πέρισυ ήταν το Pacific Rim. Επανέφερε το blockbuster όπως έπρεπε να είναι.
Ένας ηθοποιός που δεν αντέχω να βλέπω τη φάτσα του, είναι ο Σον Πεν, θέλω να του μαυρίσω το πρόσωπο. Από την άλλη γαμάει ο Κλιντ Ιστγουντ, έχει αυτή την οικονομία, «έχω μια έκφραση και θα σου προβάλλω όλα τα συναισθήματα με τη μια μου έκφραση». Και το κάνει.
Καμμένο βίντεο που γουστάρω: The Dirdy Birdy. Πρόσφατα ανακάλυψα πως είναι 8 λεπτά και όχι το ένα, το κλασσικό που βλέπαμε πιτσιρικάδες, το short version.
Σειρές που θέλω να επανέλθουν; Είναι τόσες πολλές, Θεέ μου. Ας πούμε, μου ήρθε το Τζιν και Τσέρρυ. Και το Λαβ Σόρι ήταν επικό. Από κει και πέρα το Ερωτοδικείο είναι πολύ σημαντικό να επανέλθει, ήταν το ποτ πουρί. Είχε μια παρακμή της νύχτας, που ένιωθες βρώμικος όταν το έβλεπες.
Θα ήθελα να δουλέψω σε μια ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ για να μπορώ να λέω ότι έχω δουλέψει σε μια ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Μπορεί να με βάλει σε ό, τι ρόλο θέλει, να πεθάνω στο τρίτο λεπτό, να με βιάζουν σκυλιά. Θα ήθελα να είναι ταινία με εφέ και τέτοια για να με βάζει να φορέσω τη στολή motion capture, να μπω σε green box και να κάνω τρελές μαλακίες. Δέσε με από καλώδια και την ψυχή μου πάρε.
Η μόνη μου συμβουλή σε καμάκι είναι, ως άνθρωπος που συμπάσχει, ότι η πρώτη κουβέντα που θα πεις σε γκόμενα είναι πάντα ηλίθια, δεν υπάρχει έξυπνη πρώτη ατάκα.
Το κόμμα μου θα είχε ως όνομα κάποια αρχικά τα οποία επίτηδες συλλαβίζουν κάποια βρισιά. Θα λέγεται ΜΟΥΝΥ ή κάτι τέτοιο. Πολιτική ατζέντα: θες να αναλάβεις political office; Αν πετάξεις κάποιο απόφθεγμα κάποιου συγγραφέα ή κάποιου ποιητή, απολύεσαι.
Η αυτοβιογραφία μου θέλω να ‘χει στον τίτλο της κάτι με ορθολογισμό, αν είναι να έχω κάποια κληρονομιά στις επόμενες γενιές, θέλω να ‘μαι ο τύπος που θα κάνει τρέντι το σκεπτικισμό. «Ο Σκεπτικός Κάφρος» ή «Ο Ορθολογιστής Κάφρος».
