Μια παλιά συνέντευξη με τον συγγραφέα, ποιητή και στοχαστή της αριστεράς που πέθανε σε ηλικία 79 ετών.
Πιστεύουν ότι η γνώση είναι δύναμη στον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, στον αγώνα για μια άλλη κοινωνία. Στην αρχή της κρίσης έκαναν ένα άλμα πίστης και οργάνωσαν μια εκδοτική κολεκτίβα εργασίας γιατί το χρήμα δεν είναι το παν. Το πείραμα πέτυχε. Πώς;
Ένας παλαιάς κοπής άνθρωπος των γραμμάτων μιλά στον Θεοδόση Μίχο για το ειδικό βάρος της εντοπιότητας στην τέχνη, για την κομβική σημασία του ορθολογισμού στη σκέψη και για την αλληλεγγύη ως θεμελιώδες διακριτικό της προόδου κόντρα στο σκοτάδι.
Ο Καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο LSE μιλάει στην Popaganda και απαντά με κατατοπιστικό τρόπο στα μεγάλα ή μικρά ερωτήματα που εύλογα έχει ο καθένας μας στο μυαλό του αυτές τις δύσκολες μέρες.
Με αφετηρία τα 70s, πατέρας και γιος επέστρεφαν ξανά και ξανά στη Δονούσα και γύρισαν μια ταινία βαθιά στοχαστική για τη σημασία της μνήμης, που είναι η μόνη μας ιδιοκτησία και ορίζει όχι μόνο το ποιοι είμαστε αλλά και το ποιοι επιλέγουμε να είμαστε.
Kόντρα στην ένδεια, την κακομοιριά, την εχθρότητα, τη γραφειοκρατία και την εμπάθεια, ο Γιάννης Οικονομίδης σκηνοθέτησε την πιο χιουμοριστική ταινία του μέχρι σήμερα. Μίλησε για τη Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς, και όχι μόνο, στον Θεοδόση Μίχο.
Ο βραβευμένος ντοκιμαντερίστας μιλάει για τη νέα του ταινία AGORA II-Δεσμώτες, που καταγράφει με συνταρακτικό τρόπο το δεύτερο μισό της ελληνικής κρίσης και την πορεία ενός λαού που πέρασε από χίλια κύματα και συντηρητικοποιείται αργά και σταθερά.
Μουσικοκριτικοί, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, δισκοπώλες, και λοιπές «ειδικές δυνάμεις» καταθέτουν τις απόψεις τους στην Popaganda. Εσείς σε ποιο άλογο θα ποντάρετε;
Μετά από 30 χρόνια στο τιμόνι των Nightstalker, ο Αργύρης Γαλιατσάτος ξέρει ότι το ζητούμενο είναι να επιβιώσεις χωρίς να μαραζώσεις. Να μεγαλώσεις χωρίς να παραιτηθείς. Να ζήσεις χωρίς φόβο. Μέχρι να έρθει τελικά αυτό που όλοι ξέρουμε ότι θα έρθει.
Όσο για το αν υπάρχει σωτηρία, αν θέλετε να το πούμε σκωπτικά, ώσπου να δούμε τα καλύτερα, θα περάσουμε τα χειρότερα. Ο αμετανόητος ελευθεριακός ρόκερ μιλά στον Θεοδόση Μίχο με αφορμή το βιβλίο του «Φρυκτωρίες ή Πόσο ζουν οι μύγες».
Σε αυτή τη μεγάλη συνέντευξη δεν μιλάει για τη μουσική που γράφει εδώ και δεκαετίες μόνος του. Ούτε για τη μουσική των Στέρεο Νόβα. Μιλάει για όσα κέρδισε και όσα έχασε στη ζωή του εξαιτίας της μουσικής μέχρι σήμερα. Το αύριο είναι μια άλλη μέρα.
Πώς διαχειρίζεσαι τις απώλειες; Πώς στοχάζεσαι; Πώς πορεύεσαι και πώς συμφιλιώνεσαι με αυτές; Ο Ηλίας Μαγκλίνης μιλά στην Popaganda για τα βαθιά υπαρξιακά ζητήματα που πραγματεύεται το νέο του βιβλίο, «Είμαι όσα έχω ξεχάσει».
Με αφορμή τις επικείμενες συναυλίες του στο Gagarin 205, ο Παύλος Παυλίδης πέρασε μια βόλτα από το στούντιο του Best 92.6 και εξήγησε ότι δεν επιτρέπει στον εαυτό του να εκλογικεύσει το πώς και το γιατί συνεχίζει να γράφει τραγούδια.
Και μετά έγραψε το βιβλίο «Ο Μεγάλος Μαθητής και ο Μικρός Δάσκαλος» για να θέσει, όπως λέει στην Popaganda, όλα τα ερωτήματα που τον απασχολούν, αδιαφορώντας για τα απρόσωπα και χυδαία τρολ του διαδικτύου. Όσοι είναι να καταλάβουν, καταλαβαίνουν.
Συναντήσαμε στην καρδιά της Αθήνας τον μποέμ συγγραφέα και διανοητή από τη Θεσσαλονίκη και μιλήσαμε για τη σημασία της ιστορικής μνήμης, την εξουσία που οι καλλιτέχνες πρέπει πάντα να χτυπάνε και τη χαμένη λίμπιντο της εποχής. Στο τέλος μερακλώσαμε.
Συγγραφέας, ηθοποιός, βραβευμένος spoken word performer, αυθεντικός πανκ διανοούμενος. Από τον Τραμπ μέχρι την ελευθερία του λόγου και από τους Black Flag μέχρι την αναγκαία πολιτική ορθότητα, ο ζωντανός θρύλος μίλησε για όλα στον Θεοδόση Μίχο.
Από τα Διάφανα Κρίνα ως τις Μπαλάντες για Φόνους, αυτή είναι η ιστορία ενός μουσικού που ξέρει ότι η ζωή είναι μία σειρά ατέλειωτων αποχαιρετισμών. Εσύ πρέπει διαρκώς να κλείνεις τους λογαριασμούς σου μαζί τους και να προχωράς.
Οι «Ενήλικοι στην Αίθουσα», η ταξική συνείδησή του, η τραγωδία της ελληνικής κρίσης, η πίστη στο ευρωπαϊκό όραμα και μία παροιμία που του έλεγε η γιαγιά του όταν ήταν μικρό παιδί και θα τη θυμάται ως το τέλος. Μίλησε για όλα στον Θεοδόση Μίχο.
Η αυλαία πέφτει για τη σπουδαία σειρά και ο συνδημιουργός της εξηγεί πώς κατάφεραν με τον David Simon να αποτυπώσουν στη μικρή οθόνη μία από τις πιο ταραγμένες περιόδους στην ιστορία της Νέας Υόρκης, λίγο πριν αρχίσει το μεγάλο φαγοπότι.
![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
