Socrates. Ένα συγκρότημα, μία ιστορία. Ήταν το 1970 όταν ο Γιάννης Σπάθας (κιθάρα) και ο Αντώνης Τουρκογιώργης (φωνή, μπάσο) αποφάσισαν να συμπλεύσουν καλλιτεχνικά, ιδρύοντας τους Socrates Drank The Conium. Μαζί με τον Ηλία Μπουκουβάλα στα ντραμς, ξεκίνησαν το ταξίδι τους στην ελληνική rock σκηνή, που έμελλε να συνεχιστεί για τέσσερις ακριβώς δεκαετίες. Ένα χρόνο μετά τη δημιουργία τους, το 1971, ο Μπουκουβάλας αποχωρεί για προσωπικούς λόγους από το συγκρότημα και στη θέση του έρχεται ο εμβληματικός ντράμερ, Γιώργος Τρανταλίδης, ο οποίος αργότερα σημείωσε μεγάλη καριέρα στον χώρο της jazz μουσικής.
Ο εφευρετικός Σπάθας και η παρέα του, μαγεμένοι και εμπνευσμένοι από τις ασύλληπτες δεξιότητες του Jimi Hendrix και την ροκ μουσική της εποχής, έβαλαν μπρος για τη δική τους μοναδική πορεία, παίζοντας σε αμέτρητες σκηνές ανά τον κόσμο και ηχογραφώντας συνολικά 8 άλμπουμ (7 στούντιο και ένα live), 6 singles και 4 συλλογές. Ο Γιάννης Σπάθας έγινε συνώνυμο της rock κιθάρας, σημαδεύοντας με τους Socrates τα 70s αλλά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν.
Ο Νίκος Σπάθας συνοδεύει τον Βασίλη Λέκκα με την ηλεκτρική του κιθάρα
Γεννημένος στους Παξούς το 1950, ο Γιάννης Σπάθας αναδείχθηκε σε μουσικό παγκόσμιας εμβέλειας με τη φήμη του να φτάνει ως τη Βρετανία παίζοντας σε χώρους που μέχρι και σήμερα θεωρούνται απροσπέλαστοι για Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και ως την Αμερική όταν κυκλοφόρησε το “Phos” των Socrates με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, το 1976.
Η κιθαριστική του δεξιοτεχνία ήταν αξεπέραστη και τολμηρή. Η μουσική του αξία εκτιμήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι, με τους οποίους περιόδευσε στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, ενώ συμμετείχε και σε σημαντικές ηχογραφήσεις δίσκων τους. Πέρα από την πορεία του με τους Socrates, ο ίδιος τίμησε στην καριέρα του την αγάπη του για την ελληνική μουσική παράδοση, με συνεργασίες που κουβαλούν τη δική τους ιστορία.
Ο κόσμος έφτασε από νωρίς στο Ηρώδειο για να τιμήσει τον Γιάννη Σπάθα
Κινώντας πριν από τρία περίπου χρόνια «για κάπου αλλού», στις 6 Ιουλίου του 2019, φρόντισε να αφήσει πίσω του μια πλούσια μουσική κληρονομιά που πλανάται ανά γενιές και αποκτά νέους θαυμαστές μέχρι και σήμερα. Στη μνήμη του σπουδαίου αυτού μουσικού, ανθρώπου και συνεργάτη, η καλλιτεχνική του οικογένεια οργάνωσε μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο, στις 4 Σεπτεμβρίου, τιμώντας τόσο την πορεία του με τους Socrates, όσο και την προσωπική αξιοσημείωτη καριέρα του στο ελληνικό τραγούδι, ως συνθέτη, ενορχηστρωτή και μουσικό ερμηνευτή.
Τη συναυλία προσφώνησε ο εκδότης του Metal Hammer, Κώστας Χρονόπουλος, μιλώντας με συγκίνηση και θαυμασμό για τον «Γίγαντα» Γιάννη Σπάθα. Λίγο πριν ξεκινήσει το πρώτο μέρος της συναυλίας, η μικτή, συμπεριληπτική ομάδα σύγχρονου χορού “Dagipoli Dance Co”, ο πυρήνας της οποίας αποτελείται από άτομα με κινητικές δυσκολίες, μας υποδέχτηκε στο Ηρώδειο με την performance της.
Η συμπεριληπτική ομάδα σύγχρονου χορού “Dagipoli Dance Co”
Ο γιος του Γιάννη Σπάθα, Νίκος Σπάθας (ηλεκτρική κιθάρα) και οι μουσικοί Γρηγόρης Συντρίδης (ντραμς), Στάθης Σαββίδης (ακουστική κιθάρα, μαντολίνο, λαούτο), Σπήλιος Ζευκιλής (ηλεκτρική/ακουστική κιθάρα), Λεωνίδας Φιλίντας (μπάσο), Γιώργος Σάλταρης (πλήκτρα), Δέσποινα Σπανού (τσέλο) και Φοίβος Μπόζας (πνευστά), κατέλαβαν τη σκηνή στην οποία μερικά λεπτά αργότερα βρέθηκε ο «νεότερος Ζορμπάς», Βασίλης Λέκκας (όπως τον είχε αποκαλέσει ο Μίκης Θεοδωράκης με τον οποίο είχε την τιμή να συνεργαστεί).
Στην ακουστική κιθάρα ο Νίκος Σπάθας που συνοδεύει τον Βασίλη Λέκκα
Με τη συνοδεία της μπάντας, ο Βασίλης Λέκκας ερμήνευσε ελληνόφωνα κομμάτια από την προσωπική πορεία του Γιάννη Σπάθα, ξεκινώντας με τη «Διαδρομή», σε στίχους Ευγένιου Αρανίτση και μουσική Γιάννη Σπάθα. Ακολούθησαν τραγούδια όπως τα «Ένα Κόκκινο Σημάδι», «Αινίγματα», «Η Δίνη» και ο «Μάγος», επίσης σε στίχους Ευγένιου Αρανίτση, ενώ στη συνέχεια ο Βασίλης Λέκας ερμήνευσε το κομμάτι που ο ίδιος έγραψε για τον Γιάννη Σπάθα «Ένα Τραγούδι Σου ‘Γραψα Κι Εγώ», σε στίχους του ιδίου και της Μαρίας Παπαδάκη.
Τα κομμάτια «Αχ Ψυχή Μου Εσύ», σε στίχους Βάσως Αλαγιάννη, «Τι Είναι Αυτό Που Σε Φοβίζει» σε στίχους Ευγένιου Αρανίτση και «Τα Μεγάλα Μου Τα Λάθη» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, μας συντρόφευσαν στο πρώτο μέρος της βραδιάς, το οποίο ολοκληρώθηκε με το τραγούδι «Η Κόλαση» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, υπό το ζεστό χειροκρότημα του κοινού.
Στιγμιότυπο από το δεύτερο μέρος του αφιερώματος για την πορεία του Γιάννη Σπάθα με τους Socrates
Μετά από ένα εικοσάλεπτο διάλλειμα, το stage ήταν έτοιμο για να υποδεχτεί τους μουσικούς που θα μας έπαιζαν συνθέσεις από την αξεπέραστη πορεία του Γιάννη Σπάθα με τους Socrates. Το Ηρώδειο πήρε τη μορφή μιας μεγάλης ροκ συναυλίας και η συγκίνηση των ανθρώπων που μεγάλωσαν με τα κομμάτια του θρυλικού γκρουπ, ήταν διάχυτη.
Στα φωνητικά η Μαρκέλα Παναγιώτου
Στη φωνή και το μπάσο, βρέθηκε ο Μιχάλης Απαρτόγλου, frontman του συγκροτήματος Jacks Full του οποίου μέλος είναι ο γιος του Γιάννη Σπάθα, Νίκος, ενώ στη σκηνή βρέθηκε επίσης η Μαρκέλα Παναγιώτου (φωνητικά), ο Μπάμπης Τυρόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα), ο Νίκος Σπάθας (ηλεκτρική κιθάρα), ο γιος του κορυφαίου ντράμερ της ελληνικής τζαζ σκηνής Νίκου Καπηλίδη, Μιχάλης Καπηλίδης (ντραμς) και ο Αστέριος Παπασταματάκης (πλήκτρα).
Στη φωνή και το μπάσο ο Μιχάλης Απαρτόγλου
Στα τύμπανα ο Μιχάλης Καπηλίδης
Special guests του δεύτερου μέρους του αφιερώματος στον Γιάννη Σπάθα, υπήρξαν ο αδελφός του Αντώνη Τουρκογιώργη, Άκης Τουρκογιώργης (κιθάρα), καθώς και ο Τάσος Σκούρας (ηλεκτρική κιθάρα) που είχε τη χαρά να παίξει με τους Socrates στο παρελθόν.
Στο stage ακούστηκαν για την επόμενη μιάμιση ώρα αγαπημένα κομμάτια του super-group, με το “Breaking Through” να κάνει την αρχή και να μας ξεσηκώνει από τις πρώτες του κιόλας νότες.
Στην ηλεκτρική κιθάρα ο Μπάμπης Τυρόπουλος
Τα “Born Again”, “Time of Pain”, “Most People I Know”, “Living in a Hot Town”, “Lady” και “Killer”, ήταν μόνο ορισμένα από τα τραγούδια που ακούστηκαν, σκορπώντας νοσταλγία σε όσους βρέθηκαν στο Ηρώδειο για να τιμήσουν τον Γιάννη Σπάθα.
Αποκορύφωμα της βραδιάς, έγινε η στιγμή που ακούστηκε το “Mountains”, ένα κομμάτι-σταθμός στην πορεία των Socrates και «φάρος» της καριέρας του Σπάθα, αποτυπώνοντας σε αυτό το μοναδικό μουσικό του ύφους και την παικτική του μαεστρία στην κιθάρα. Ο επίλογος της ξεχωριστής αυτής συναυλίας, σηματοδοτήθηκε από το δημοφιλές κομμάτι “Starvation” και από το δυνατό μας χειροκρότημα και τις ζητωκραυγές των ανθρώπων που σηκώθηκαν από τη θέση τους για να πουν ένα ακόμη αντίο στον μεγάλο αυτόν μουσικό.
Στιγμιότυπα μετά τη λήξη της συναυλίας
Στιγμιότυπα μετά τη λήξη της συναυλίας
