Μαθαίνοντας το μποξ στα παιδιά μιας παραγκούπολης, στην Αργεντινή

Κάθε χρόνο, στις 20 Νοεμβρίου γιορτάζεται από τα Ηνωμένα Έθνη η παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Τα παιδιά σε όλον τον κόσμο, είναι τα πιο αθώα θύματα στους πολέμους, στις αρρώστιες, στην φτώχια, στην εκμετάλλευση, στην εξαθλίωση. Είναι πολύ μικρά για να ζητήσουν μόνα τους βοήθεια και γι’ αυτό συνήθως ανυπεράσπιστα. Δεν έχουν καμία δύναμη στα χέρια τους, ώστε μόνα τους να υποστηρίξουν τα δικαιώματά τους. Καμιά φορά, όμως, υπάρχει ένα ζευγάρι γάντια που τους δείχνει την δύναμη που διαθέτουν. Ένα ζευγάρι γάντια του μποξ.

Σε μια από τις πιο επικίνδυνες φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή, ο συνταξιούχος πρωταθλητής της πυγμαχίας Χεσούς Ρομέρο ξεπληρώνει το χρέος του στην κοινότητά του, φροντίζοντας τα παιδιά να έχουν μια ευκαιρία να απομακρυνθούν από τους δρόμους και να μείνουν μακριά από τα ναρκωτικά και το έγκλημα.

Ο 67χρονος Αργεντίνος διευθύνει ένα γυμναστήριο πυγμαχίας στην παραγκούπολη Villa 1-11-14, όπου παρέχει στα παιδιά φαγητό, ένα μέρος για να μείνουν και βοηθά ακόμη και όσους χρειάζονται κάποια ακριβή ιατρική υπηρεσία, που μόνοι δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν.

Ο Ρομέρο ξεκίνησε την καριέρα του στην πυγμαχία όταν ήταν εννέα ετών, όταν κάποιος του είπε κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ότι δεν θα ήταν ποτέ πυγμάχος αν δεν κατάφερνε να πάει στo ρινγκ του Luna Park, στο Μπουένος Άιρες. 

Ένα αγόρι προπονείται στο σκοινάκι. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Ένα κορίτσι προπονείται σε σάκο του μποξ. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Λίγο μετά, αγόρασε μόνος του ένα εισιτήριο για την πρωτεύουσα της Αργεντινής, όπου βρίσκεται αυτό το κλειστό γήπεδο. Το μόνο που είχε μαζί του εκείνη την εποχή ήταν μια μικρή τσάντα και ένα ζευγάρι γάντια του μποξ. Η πρώτη του δουλειά ήταν να μεταφέρει φιάλες αερίου σε σπίτια, με αντάλλαγμα φαγητό.

Αυτή η πρώτη δουλειά, τον οδήγησε σε ένα αστυνομικό τμήμα που βρίσκεται στη γειτονιά Bajo Flores. Εκεί, διηγήθηκε την ιστορία του στον τότε επίτροπο, ο οποίος υποσχέθηκε να του δώσει ένα μέρος για φαγητό και ύπνο, με αντάλλαγμα να τελειώσει το σχολείο και την εκπαίδευση. Συνολικά, από το 1970 έως το 1980 έδωσε 360 αγώνες  και υπήρξαν πολλές χρονιές που βγήκε μέχρι και τρίτος στην παγκόσμια κατάταξη. Μέχρι το 2000, οπότε αποσύρθηκε από το επαγγελματικό μποξ και ίδρυσε το δικό του γυμναστήριο.

Η δική του ζωή, η δική του ευκαιρία που κάποιοι του πρόσφεραν ανιδιοτελώς και που τον οδήγησε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του, ήταν η αιτία και η σκέψη στο μυαλό του, όταν αποφάσισε να βοηθήσει κι αυτός με την σειρά του τα παιδιά της Villa 1-11-14. Δίνοντάς τους ένα ζευγάρι γάντια του μποξ, να τους μάθει να παλεύουν.

Τα παιδιά προπονούνται υπό τις οδηγίες του Jesus Romero, στη σχολή πυγμαχίας του. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Ο Daniel Soria που εξασκείται στην πυγμαχία με αναπηρικό αμαξίδιο, βοηθά ένα αγόρι στη σχολή πυγμαχίας του Jesus Romero. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Παιδιά προπονούνται στο προαύλιο της σχολής πυγμαχίας. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Η Μορένα, 9 ετών, χαμογελά καθώς προπονείται. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Αγόρι σηκώνει βάρη, κατά την διάρκεια της προπόνησης. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.

Η Μορένα, 9 ετών, γιορτάζει τα γενέθλιά της στη σχολή πυγμαχίας του Jesus Romero. Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, 16 Νοεμβρίου 2021.