Εδώ δεν περιμένετε κάποια πτήση, αλλά μπορείτε να απολαύσετε το μαρτίνι σας σ’ ένα από τα πιο πρωτότυπα ξενοδοχεία του κόσμου

Ποιός θα έλεγε «όχι» σε ένα ταξίδι στο χρόνο, στα 60s, όταν οι Beatles μεσουρανούν και οι χίπηδες προάγουν τον αυθορμητισμό και την πίστη στο ακατόρθωτο, ενώ σε τεχνολογικό επίπεδο, η αεροπλοΐα μειώνει τις αποστάσεις μεταξύ ηπείρων τη ίδια στιγμή που ο άνθρωπος πατάει για πρώτη φορά το πόδι του στο φεγγάρι; 

Η αφορμή γι’ αυτή τη ρητορική ερώτηση είναι το TWA Hotel που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό στα μέσα του 2019, επαναφέροντας στη ζωή ένα κομψοτέχνημα της αμερικάνικης αρχιτεκτονικής, τον πρώην τερματικό σταθμό της Trans World Airlines (TWA) στο διεθνές αεροδρόμιο John Fitzgerald Kennedy της Νέας Υόρκης (JFK).

Με αρχιτέκτονα τον Eero Saarinen (1910-1961, υπεύθυνο για τον σχεδιασμό και του Ανατολικού πρώην αεροδρομίου Ελληνικού) και την ομάδα του από το Ντιτρόιτ, το έργο κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον όχι μόνο του αρχιτεκτονικού κόσμου αλλά κάθε φουτουριστή και ονειροπόλου της εποχής. 

Διαφημιστική πινακίδα της TWA το 1959 στην Times Square. Φωτογραφία: Ken Peacock.

Η σημερινή διαφημιστική τοποθέτηση του ξενοδοχείου στην Times Square.

Το εμπνευσμένο σχήμα του που μοιάζει να ίπταται, η εμβληματική κατασκευή με την έλλειψη κολονών που επιτρέπει τα μεγάλα ανεμπόδιστα ανοίγματα του εσωτερικού χώρου, αλλά και ο συνεπής σχεδιασμός του εσωτερικού που ακολουθεί τη ρευστότητα του εξωτερικού όγκου, είναι μερικά από τα στοιχεία εκείνα που καθιστούν το κτίριο αυτό μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της αμερικάνικης αρχιτεκτονικής κι ανταποκρίνονται επάξια στην αρχική πρόθεση του αρχιτέκτονα, δηλαδή, «το κτίριο να εκφράζει τον ενθουσιαμό του ταξιδιού». 

Όχι δεν είναι φυσούνα για κάποια πτήση, είναι διάδρομος που οδηγεί σε χώρο του TWA Hotel

Η εμβληματική κατασκευή με την έλλειψη κολονών…

…επιτρέπει τα μεγάλα ανεμπόδιστα ανοίγματα του εσωτερικού χώρου.

Να και μία εξωτερική του όψη.

Κι αυτή είναι η καρδιά του ξενοδοχείου, ένα πρώην τερματικός σταθμός που πλέον λιετουργεί ως λόμπι.

Το ξενονοχείο τιμά το παρελθόν του με μια έκθεση που μας μεταφέρει στα ’60s, στο παρελθόν της αεροπλοΐας.

Η ταχύτητα με την οποία προοδεύει η τεχνολογία της αεροπλοίας της εποχής, καθιστά τον τερματικό σταθμό ξεπερασμένο για τις ανάγκες που δημιουργούν τα όλο και μεγαλύτερα αεροπλάνα, πριν καν ανοίξει τις πύλες του στο κοινό το 1962. Μετά από αρκετές τροποποιήσεις που αλλοιώνουν το αρχικό σχέδιο του Saarinen, καθώς και την πτώχευση της ΤWA αεροπορικής εταιρείας, το κτίριο παύει να χρησιμοποιείται ως τερματικός σταθμός το 2001. Το 2005, το κτίριο καταχωρείται από το National Park Service στη λίστα National Register of Historic Places και διασώζεται από πιθανή καταστροφή. 

Στο The Paris Café οι επισκέπτες απολαμβάνουν το γεύμα τους…

ενώ βλέπουν την κίνηση στον αεροδιάδρομο.

Φυσικά, το TWA Hotel δεν θα μπορούσε να έχει ένα συνηθισμένο μπαρ ξενοδοχείου.

Χωρίς να έχει συγκεκριμένη χρήση, το κτίριο ερημώνει και να παραπέει, ανοίγοντας τις πύλες του μόνο για αρχιτεκτονικές ξεναγήσεις κι αυτές γίνονται σπάνια. Το ενδιαφέρον του κόσμου όμως σε συνδυασμό με το ακριβό κόστος συντήρησής του, οδηγούν το Port Authority της Νέας Υόρκης, ως ιδιοκτήτη, στην ιδέα να διεξάγει διαγωνισμό με κλειστή πρόσκληση σε επιχειρηματίες και επενδυτές, για προτάσεις επανάχρησης του κτιρίου αναλαμβάνοντας την αποκατάσταση, αναστήλωση κι επέκταση του υπάρχοντος οικοδομήματος, ώστε να πάρει και πάλι ζωή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποιος να μας το έλεγε ότι ακόμα και οι επαγγελματικοί χώροι θα επέστρεφαν στο στυλ των '80s

Μεταξύ άλλων προτάσεων, η εταιρεία MCR/Morse Development κερδίζει την ανάθεση του έργου και σε συνεργασία  με το Αμερικάνικο γραφείο αρχιτεκτόνων Beyer Blinder Belle καθώς επίσης και το γραφείο Lubrano Ciavarra, ξεκινάει το 2014 τον σχεδιασμό για την αναστήλωση, αποκατάσταση αλλά και επέκταση του TWA τερματικού σταθμού σε ξενοδοχείο.

Από το 2001, χωρίς να έχει συγκεκριμένη χρήση, το κτίριο ερημώνει και να παραπέει, ανοίγοντας τις πύλες του μόνο για αρχιτεκτονικά tours κι αυτό αρκετά σπάνια.

Το 2014 ξεκίνησε ο σχεδιασμός για την αναστήλωση, αποκατάσταση αλλά και επέκταση του TWA τερματικού σταθμού σε ξενοδοχείο.

Τα 512 δωμάτια τοποθετούνται στα νεόδμητα κτίρια τοξωτού σχήματος που αγκαλιάζουν με σεβασμό στο παρελθόν το εμβληματικό ιστορικό κτίριο, ενώ ο τερματικός σταθμός  λειτουργεί ως λόμπι του ξενοδοχείου, φιλοξενώντας εστιατόρια, μπαρ, μαγαζιά αλλά και κέντρο συνεδριάσεων και εκδηλώσεων. Το παρατηρητήριο και η πισίνα στον τελευταίο όροφο του ενός εκ των δύο κτιρίων του ξενοδοχείου δίνουν τη μοναδική δυνατότητα στον επισκέπτη να ατενίσει τον αεροδιάδρομο γεμάτο αεροπλάνα.

Ας δούμε όμως ένα από τα εντυπωσιακά δωμάτια της νέας του ζωής…

Κι αν το κόκκινο σαλόνι του τερματικού σταθμού, με τα αιωρούμενα καθίσματα σαν από πόλη του μέλλοντος δεν αρκούν για να απολαύσει κανείς το μαρτίνι του στο ιστορικό The Sunken Lounge, το συγκρότημα προσφέρει μια «πτήση» στο χρόνο με το πρώτο αεροσκάφος στην ιστορία, που λόγο της χρήσης καμπίνας υπό πίεση, επέτρεψε στο ευρύ κοινό δυνατότητα αεροπορικού ταξιδιού. Το καινοτόμο για την εποχή του αεροσκάφος Lockheed Constellation “Connie”  έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας  τη δεκαετία του ’50 ενώ για κάποια χρόνια εξετέλεσε χρέη Air Force One αεροσκάφους του προέδρου Dwight D. Eisenhower. Σε μια εποχή όπου η αεροπλοια αποτελούσε τρόπο μεταφοράς για λίγους, τα δερμάτινα σαλόνια, τα cocktail bars και τα μοναδικά έργα τέχνης που κοσμούσαν το εσωτερικό του αεροσκάφους ήταν μερικά από τα στοιχεία που καθιστούσαν το αεροπορικό ταξίδι, απόλυτη πολυτέλεια. 

Το καινοτόμο για την εποχή του αεροσκάφος Lockheed Constellation “Connie” έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας τη δεκαετία του ’50 ενώ για κάποια χρόνια εξετέλεσε χρέη Air Force One αεροσκάφους του προέδρου Dwight D. Eisenhower.

Σήμερα λειτουργεί ως cocktail lounge.

Μετά από βραδιά με μουσική των Beatles και του Frank Sinatra, έπειτα από το γεύμα στο επίσης ιστορικό Paris café με γεύσεις από τον φημισμένο σεφ Jean George, ο επισκέπτης λογικά αναζητά ένα κρεβάτι προκειμένου να ξεκουραστεί. Τα πολυτελή δωμάτια με επτά στρώσεις γυαλί για πλήρη ηχομόνωση τον περιμένουν. Η διακόσμηση εμπνευσμένη από την mid-century μοντέρνα αρχιτεκτονική του Saarinen, το martini bar και το προσωπικό ντυμένο σαν άλλοι TWA αεροσυνοδοί των 60s, είναι εκεί για να χαρίσουν μια μοναδική εμπειρία στον επισκέπτη που θα θυμάται για πάντα.

Ένα δωμάτιο του 1962 στο ξενοδοχείο TWA προσφέρει χώρο 4.200 τετραγωνικών μέτρων για πάρτι.

Κι αυτό είναι το δωμάτιο του Πάπα, εκεί όπου ο ποντίφικας πήγε να απολαύσει κάποια ιδιωτικότητα αφού πέταξε με την TWA.

Με ορθάνοιχτες τις πόρτες του όχι μόνο στους χρήστες του ξενοδοχείου αλλά και σε κάθε περαστικό ή ταξιδιώτη, το TWA Hotel προτίθεται να μας ταξιδέψει σε μια εμπειρία που αξίζει αν κάποιος βρεθεί έστω και για πέντε ώρες σε layover μεταξύ πτήσεων στο JFK αεροδρόμιο. Αξιοσημείωτο δε είναι πως το ξενοδοχείο προσφέρει διαμονή ακόμα και για μισή μέρα με αντίστοιχη τιμή, «προσκαλώντας κάθε περιπετειώδη ψυχή σε ένα αξέχαστο ταξίδι. Mε σεβασμό στην ιστορία του αλλά και συνεπές στο φουτουριστικό του χαρακτήρα, το TWA Hotel ανοίγει φτερά προς ένα λαμπρό μέλλον, υπενθυμίζοντάς μας πως το καλό design δεν έχει ημερομηνία λήξης και πως η ύπαρξή του δίνει έμπνευση στους επόμενους να συνεχίσουν να μεγαλουργούν», όπως εξηγεί το αρχιτεκτονικό γραφείο που σχεδίασε αυτή τη μοναδική εμπειρία διαμονής. 

Οι BBB Architects and Planners, ιδρύθηκαν το 1968 στην Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών, «σε μια εποχή όπου ο κοινωνικός ιστός των πόλεων, των κοινοτήτων και των κτιρίων συμβιβαζόταν από απαρχαιωμένες αντιλήψεις περί αστικού σχεδιασμού κι αρχιτεκτονικής. Καινοτομώντας κι επαναπροσδιορίζοντας το σχεδιασμό του χτισμένου περιβάλλοντος με κέντρο την ενδυνάμωση του χρήστη, δημιουργήσαμε μια γλώσσα σχεδιασμού για την αλληλεπίδραση των ανθρώπων μεταξύ τους, την ευχάριστη περιπλάνηση τους στην πόλη αλλά και τις σχέσεις τους με τον περιβάλλοντα χώρο».

Η εξωτερική πισίνα του TWA Hotel.

Το ξενοδοχείο τη νύχτα.

Ο στόχος αυτός ορίζει το γραφείο τα τελευταία 50 χρόνια, διαμορφώνοντας ένα πολυβραβευμένο γραφείο με ευρύ φάσμα εργασιών, από αστικό σχεδιασμό μέχρι κτιριακές μελέτες και διαμόρφωση εσωτερικών χώρων. «Η αέναη αναζήτηση ιστορικών, πολιτιστικών αλλά και κοινωνικών εκφάνσεων του εκάστοτε project, οδηγεί στον σχεδιασμό και την εκτέλεση έργων που σέβονται το παρελθόν αλλά ταυτόχρονα αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα του σήμερα και του αύριο, μέσα από τεχνολογικά μέσα και υλικά του μέλλοντος».

Το πορτφόλιο έργων των Beyer Blinder Belle Architects and Planners συμπεριλαμβάνει τον Grand Central τερματικό σταθμό της Νέας Υόρκης, το Empire State Building, το TWA Hotel, τη New York Public Library, το Lincoln Center, την ανάπλαση του D.U.M.BO. Brooklyn, κτίρια και master planning των Harvard University, ΜΙΤ, Princeton και Columbia Universities, καθώς επίσης πολλά συγκροτήματα κατοικιών αλλά και πρεσβείες των Ηνωμένων Πολιτειών ανά τον κόσμο.