Marlon James
Κίνγκστον, Δεκέμβριος 1976. Η χώρα έχει κυριευτεί από προεκλογικό πυρετό. Το σοσιαλιστικό Εθνικό Λαικό Κόμμα (ΕΛΚ) και το πιο συντηρητικό Εργατικό Κόμμα της Τζαμάικα (ΕΚΤ), χρηματοδοτούν τις συμμορίες από τα γκέτο που διεξάγουν τον προεκλογικό αγώνα με την ισχύ των όπλων.
Ο πιο διάσημος καλλιτέχνης της ρέγκε, ο Μπομπ Μάρλεϊ που αποκτά πια διεθνή φήμη με τον πρόσφατο δίσκο του «Rastaman Vibrations» επιστρέφοντας από μία περιοδεία, δέχεται μία πρόταση από τον Πρωθυπουργό και ηγέτη του ΕΛΚ, Μάικλ Μάνλεϊ. Τη διοργάνωση μίας ανοιχτής συναυλίας στο Εθνικό Πάρκο Ηρώων της πρωτεύουσας με τίτλο «Smile Jamaica», ώστε οι Τζαμαϊκανοί να ενωθούν στο ρυθμό της ρέγκε μακριά από πολιτικές έριδες. Φυσικά η συναυλία αποτελεί casus belli για την αντίπαλη παράταξη. Έτσι δύο μέρες πριν τη συναυλία, άγνωστοι εισβάλλουν στο σπίτι του Μάρλεϊ πυροβολώντας, η γυναίκα του Ρίτα και ο μάνατζερ του Ντον Τέιλορ τραυματίζονται σοβαρά ενώ ο Μάρλεϊ, ο κύριος στόχος τους γλιτώνει και την ημέρα της συναυλίας ανεβαίνει στην σκηνή. Υποτίθεται ότι θα πει μόνο ένα τραγούδι, καθώς είναι ελαφρά τραυματισμένος, αλλά παραμένει για μιάμιση ώρα να τραγουδάει απέναντι σε ένα πλήθος 80.000 ανθρώπων.
https://www.youtube.com/watch?v=B-o6jynq6Dk
Με αφορμή αυτό το επεισόδιο ενός ακήρυχτου πολέμου στην Τζαμάικα, ο συγγραφέας Μάρλον Τζέιμς υπογράφει μία αιματοβαμμένη σάγκα που ξεκιναέι από τα γκέτο του Κίνγκστον, διασχίζει τις γειτονιές της Νέας Υόρκης την εποχή που το κρακ έκανε θραύση και επιστρέφει στο νησί όταν πια η ρέγκε μεταμορφώθηκε σε ρέγκετον και η γκάντζα, το χόρτο, έγινε freebase. Η «Σύντομη Ιστορία Επτά Φόνων» (μετάφραση Πάνος Τομαράς, εκδόσεις Αίολος) ούτε σύντομη είναι, ούτε διηγείται μόνο επτά φόνους. Η απόπειρα δολοφονίας του Μπομπ Μάρλεϊ είναι το κομβικό σημείο της πλοκής καθώς γύρω της στήνεται ένας χορός από μουσικούς της ρέγκε, πολιτικούς παράγοντες, πρώην και νυν πράκτορες της CIA, Αμερικανούς δημοσιογράφους, φαντάσματα δολοφονημένων και μετανάστες στη Νέα Υόρκη. O καθένας από αυτούς προσθέτει την δική του μαρτυρία σε αυτό το ψηφιδωτό φωνών που διηγούνται ιστορίες βίας και πολιτικής ίντριγκας.
Στο Κίνγκστον του 1976, ο Μικ Τζάγκερ και ο Κιθ Ρίτσαρντς πειραματίζονται με ρέγκε ρυθμούς για τον δίσκο τους Black And Blue. Οι δημοσιογράφοι του Rolling Stone κυνηγούν τον Μάρλεϊ, για μία δήλωση. Η CIA εξοπλίζει τις συμμορίες με πολεμικά τουφέκια και εκρηκτικά ωστέ να μην μετατραπεί η Τζαμάικα σε νέα Κούβα. Ενώ ο Κάρλος Ραμίρες το Τσακάλι κρύβεται στο νησί πίνοντας ρούμι με συντροφιά ντόπιες καλλονές. Μόνο οι μπάτσοι οργιάζουν τις νύχτες όπου ισχύει η απαγόρευση κυκλοφορίας λόγω «κατάστασης έκτακτης ανάγκης». Ενώ η ρέγκε είναι ακόμα ο ήχος του γκέτο, ακολουθεί τους συμμορίτες καθώς πίνουν τα τσιγάρα τους, μαγειρεύουν φριμπέις και παρακολουθούν τον «Βρώμικο Χάρι» και τους «Στάρσκι και Χατς» στην τηλεόραση.
Το σκηνικό αλλάζει όταν οι συμμορίες με τα ντρέντλοκς καταφτάνουν στις γειτονιές της Νέας Υόρκης. Εισβάλλουν στο Μπρονξ, στήνουν μία μικρή Τζαμάικα και ως πιο σκληροί και αδίστακτοι εκτοπίζουν τους μαύρους και τους Κολομβιανούς από το εμπόριο του κρακ. Οι νεοφερμένοι ξεχύνονται στις κακόφημες περιοχές της Νέας Υόρκης σαν πεινασμένοι λύκοι, σκοτώνουν, βιάζουν, μπουκάρουν στα σπίτια των αντιπάλων τους, κατακτούν ολόκληρες περιοχές από ερημωμένα κτίρια και θέτουν τους δικούς τους κανόνες στο παιχνίδι καθώς όλη η βιομηχανία της διασκέδασης στο γειτονικό Μανχάταν κινείται πάνω στις λευκές γραμμές της κόκας. Ώσπου να επιστρέψουν με χειροπέδες ή σε φέρετρο σε ένα Κίνγκστον που συνεχίζει να φλέγεται.
Γόνος μεσοαστικής οικογένειας που ανατράφηκε με Σέξπιρ και Ντίκενς, ο Μάρλον Τζέιμς μεγάλωσε με το MTV, τους Smiths και τους Pet Shop Boys, σε ένα προστατευόμενο προάστιο του Κίνγκστον. Μετοίκησε για σπουδές στις ΗΠΑ, έγραψε δύο μυθιστορήματα και ξαφνικά στα σαρανταπέντε του χρόνια, ξανάκουσε ρέγκε, και αποφάσισε να διηγηθεί, κλέβοντας το ακατέργαστο στυλ γραφής του Τζέιμς Έλροι, την άνοδο και την πτώση των συμμοριών από το Κίνγκστον. Και βραβέυτηκε με Μπούκερ για αυτό το συναρπαστικό μυθιστόρημα.
