To For Honor της Ubisoft ήταν πιθανότατα η πιο δυνατή νέα IP (intellectual property, πνευματική ιδιοκτησία ή αν προτιμάτε, σειρά παιχνιδιών) που είδαμε στην Ε3. H γαλλική εταιρεία μας έπιασε… στον ύπνο, παρουσιάζοντάς μας ένα παιχνίδι που αν μη τι άλλο συγκέντρωσε τα βλέμματα πάνω του. Το For Honor είναι ένα shooter αλλά χωρίς πιστολίδι: επικεντρώνεται στις ξιφομαχίες και το κάνει καλά. Ποτέ άλλοτε η μάχη με ξίφος δεν ήταν ρεαλιστικότερη: οι άνθρωποι της Ubisoft Montreal, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν όχι απλά ένα παιχνίδι αλλά μια εμπειρία.
Την εμπειρία αυτή λοιπόν τη ζήσαμε στην E3 2015, στο Λος Άντζελες. Παίξαμε το For Honor, όμως κατά κύριο λόγο μιλήσαμε με τον Στεφάν Καρντέν, τον παραγωγό του. Εκείνος μας εξήγησε όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουμε γι’ αυτό, ανοίγοντάς μας κι άλλο την όρεξη! Βίκινγκς, Σαμουράι, Ιππότες, δεν έχει σημασία ποια κουλτούρα σας… ιντριγκάρει περισσότερο: το For Honor είναι το παιχνίδι που θα σας προσφέρει αυτό ακριβώς που ψάχνατε τόσα χρόνια.
Πώς προέκυψε η ιδέα για ένα παιχνίδι όπως το For Honor; Η αλήθεια είναι ότι έχει πλάκα. Όταν πρωτογνώρισα τον Τζέισον (σ.σ. Τζέισον Βάντεμπεργκ, επικεφαλής δημιουργικού) μου είχε εκμυστηρευτεί την επιθυμία του να κάνει τις ξιφομαχίες στα παιχνίδια τόσο ρεαλιστικές (σ.σ. immersive είναι ο όρος που χρησιμοποιεί) όσο η εμπειρία που προσφέρει ένα shooter με όπλα ή ένα racing παιχνίδι. Έτσι λοιπόν δημιουργήσαμε μια μικρή ομάδα και αρχίσαμε να αναπτύσσουμε πρωτότυπα, μέχρι που κάποια στιγμή κατασταλάξαμε στην προοπτική τρίτου προσώπου, μιας που έτσι και ο παίκτης έχει πλήρη εικόνα του χαρακτήρα του, και πιο άνετα αισθάνεται με το χειριστήριο αφού μπορεί να τον δει, και τη στρατηγική του μπορεί να καταστρώσει πιο πετυχημένα.
Από τη στιγμή που έγιναν όλα αυτά, είχαμε τη βάση για το παιχνίδι μας, οπότε κληθήκαμε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε μαζί της: άλλοι ήθελαν ένα παιχνίδι με Σαμουράι, άλλοι προτιμούσαν τους Βίκινγκς και άλλοι θεωρούσαν ότι η καλύτερη υλοποίηση θα είχε να κάνει με τους Ιππότες του Μεσαίωνα. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να συνδυάσουμε και τα τρία ώστε να καλύψουμε τις ανάγκες και τις προτιμήσεις κάθε παίκτη και το ενδιαφέρον εδώ είναι πως η κάθε «παράταξη» έχει και κάτι διαφορετικό: οι Βίκινγκς για παράδειγμα στηρίζονται στο συναίσθημα και την παρότρυνση των συμπολεμιστών τους, ζουν για τη δόξα της μάχης, ενώ οι Σαμουράι από την άλλη έχουν υψηλού επιπέδου ικανότητες, έχουν κώδικα τιμής και είναι πειθαρχημένοι. Αρχίσαμε λοιπόν να εξερευνούμε την κάθε παράταξη και κάπως έτσι καταλήξαμε στο παιχνίδι που σας δείξαμε εδώ (σ.σ. στην E3)!
Σε ποιο είδος θα κατατάσσατε το παιχνίδι; Δύσκολη ερώτηση! Δεν ξεκινήσαμε έχοντας κάποιον άλλον τίτλο να μας δείχνει τον δρόμο αλλά με κάτι ολοκαίνουριο. Υπάρχουν ομοιότητες με τα shooters που μπορεί να παίξει κανείς ως προς τα modes φερ’ ειπείν: αποτέλεσαν εξ άλλου και τη σημαντικότερη επιρροή μας στο ξεκίνημα της ανάπτυξης του For Honor. Μας άρεσε η εμβάπτιση που επιτυγχάνουν παιχνίδια τύπου Call of Duty, οπότε θα έλεγα ότι το For Honor αποτελεί κάτι σαν ένα Call of Duty αλλά με σπαθιά! Πρόκειται για κάτι που ειλικρινά πάντως δεν μας απασχόλησε.
Δοκιμάσαμε το multiplayer και ήταν πράγματι εντυπωσιακό, όμως τι γίνεται με το single player τμήμα; Τι θα είναι ο παίκτης; Ιππότης; Σαμουράι; Εννοείται ότι υπάρχει single player campaign. Όπως είπα, το πιο πολύπλοκο στοιχείο στο For Honor ήταν να δημιουργήσουμε όλους εκείνους τους μηχανισμούς, πάνω στους οποίους θα βασιζόταν το gameplay του, εκείνους που θα μετέφεραν στον παίκτη μια όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική εμπειρία, θα τον έκαναν να καταλάβει το βάρος του όπλου του. Υπάρχει ήδη μια ομάδα στα στούντιό μας στο Μόντρεαλ με την κατάλληλη εμπειρία η οποία δουλεύει επάνω στη single player campaign του τίτλου. Ξέρει πώς να δημιουργήσει μια δυνατή ιστορία που να βασίζεται στην πλοκή και το σενάριό της και είναι κάτι για το οποίο θα μιλήσουμε εν ευθέτω χρόνω.
Θα υπάρχει όμως δυνατότητα επιλογής χαρακτήρα από πλευράς παίκτη; Έχουμε τρεις παρατάξεις, σωστά; Είδατε ήδη πως πρόκειται για μια συνεχή μάχη ανάμεσα σε αυτές: ο παίκτης μπορεί να αρπάξει το σπαθί του και να ριχτεί στη μάχη. Θα μπορεί να εξερευνήσει λοιπόν τον κόσμο του παιχνιδιού με όποια από τις τρεις αυτές παρατάξεις θέλει και κατ’ επέκταση να τον εξετάσει και από διαφορετική οπτική γωνία. Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την κουλτούρα που περιβάλλει τις τρεις επιλεγμένες παρατάξεις μας και να «σερβίρουμε» στον κόσμο όλα όσα γνωρίζει, αγαπά και τον συναρπάζουν στους Βίκινγκ, στους Ιππότες και τους Σαμουράι.
Πόσοι παίκτες θα υποστηρίζονται στα διάφορα multiplayer modes; Στην E3 αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε το Dominion, ένα mode με τέσσερις παίκτες εναντίον τεσσάρων (4vs4) στο οποίο η κάθε ομάδα έχει συγκεκριμένους στόχους που πρέπει να φέρει εις πέρας. Εννοείται ότι θα υπάρχουν και άλλα multiplayer modes στο παιχνίδι αλλά αυτά είναι όλα όσα μπορώ να πω. Είναι πάντως πολύ έντονο σαν mode με το προβάδισμα να αλλάζει χέρια διαρκώς και τους παίκτες να αισθάνονται πραγματικοί ήρωες. Εξ άλλου αυτός είναι κι ο σκοπός του For Honor: ο παίκτης δεν είναι στρατιώτης αλλά ήρωας, εκείνος που μπορεί να κάνει τη διαφορά στο πεδίο της μάχης. Επί του παρόντος έχουμε την παρουσίαση του παιχνιδιού και θα μιλήσουμε για όλα τα άλλα στο μέλλον.
Παίζοντας το παιχνίδι, ένιωσα να πονάω ο ίδιος με κάθε χτύπημα που δεχόμουν! Πώς το καταφέρατε αυτό; Είναι αυτό που σας έλεγα πριν: επενδύσαμε πολλή ενέργεια για να το πετύχουμε, για να αποτυπώσουμε στο παιχνίδι την ένταση μιας σύγκρουσης. Χρησιμοποιήσαμε μια ολοκαίνουρια τεχνική για την εισαγωγή των κινήσεων στο παιχνίδι που μας έχει επιτρέψει να έχουμε καλύτερο animation με περισσότερη συνοχή ανάμεσα στις διάφορες κινήσεις των χαρακτήρων. Όπως είπατε κι εσείς, ο στόχος μας ήταν ο παίκτης να μην παίζει απλά αλλά να νιώθει το παιχνίδι και ήταν πολύ κολακευτικό τόσο για εμένα, όσο και για τον Τζέισον (σ.σ. Βάντεμπεργκ) να βλέπουμε κόσμο να παίζει και παράλληλα να κουνά το σώμα του στον ίδιο ρυθμό με τον χαρακτήρα που χειριζόταν! Ο παίκτης οφείλει να «διαβάσει» το πεδίο της μάχης, να συνεννοείται με τους συμπαίκτες του και να λαμβάνει υπ’ όψιν του πολλά πράγματα, αν θέλει φυσικά να επιζήσει.
Τι πλαισιώνει λοιπόν την «καρδιά» του gameplay, τις ρεαλιστικές ξιφομαχίες; Ένα πλήρες παιχνίδι με single player campaign και αρκετά multiplayer modes, ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το split screen έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να παίξει παρέα με κάποιον φίλο του από κοντά. Όλοι όσοι αρέσκονται στις ξιφομαχίες θα ενθουσιαστούν και θα περάσουν καλά με το For Honor!
Θα μπορούσε το For Honor να υλοποιηθεί με την τεχνολογία του motion gaming (σ.σ. Kinect, PlayStation Move) η οποία βέβαια μας έχει αφήσει χρόνους; Η αλήθεια είναι πως πειραματιστήκαμε αλλά χωρίς να εμβαθύνουμε ιδιαίτερα. Είχαμε ανθρώπους που είχαν δουλέψει στο Red Steel οπότε είχαν το know how. Αυτό που διαπιστώσαμε όμως ήταν πως με μια προοπτική πρώτου προσώπου, ήταν απίστευτα δύσκολο να επιτύχουμε την ίδια άνεση στον χειρισμό του χαρακτήρα αλλά και την αντίληψη του πεδίου της μάχης. Έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε στη third-person προοπτική, αυτή που ο παίκτης βλέπει καθαρά τον χώρο γύρω του, έχει πλήρη εικόνα του ήρωά του και βλέπει το όπλο του σε κάθε του κίνηση.
Θα ήθελα να κλείσουμε με κάτι που αφορά το gameplay: είδα ότι το παιχνίδι δεν συγχωρούσε λάθη καθώς αρκούσαν μερικές μόνο σπαθιές για να βγω νοκ-άουτ. Είναι δύσκολο τελικά το For Honor, έτσι; Παίξατε σε multiplayer, ένα mode που αντιμετωπίζατε άλλους παίκτες. Το For Honor είναι ένα παιχνίδι που ζητά από τον παίκτη να σκεφτεί πριν να πράξει, να έχει πλήρη επίγνωση του τι πάει να κάνει, να είναι προσεκτικός σχετικά με καθετί που κάνει. Μια λανθασμένη κίνηση και αυτό ήταν. Αυτό που είδατε ήταν ο πυρήνας του παιχνιδιού: ήδη δουλεύουμε πάνω σε αρκετές μικροβελτιώσεις που όμως θα ενισχύσουν σημαντικά την όλη εμπειρία, νέες κινήσεις, καινούριους μηχανισμούς, τον ίδιο τον χάρτη που μπορεί εν τέλει να βοηθήσει τον παίκτη. Τον τελευταίο λόγο όμως τον έχει εκείνος: εκείνος πρέπει να μάθει τον χαρακτήρα του, να εντοπίσει τα τρωτά σημεία των αντιπάλων του, να μάθει να χειρίζεται το όπλο του, να συγχρονίζει τις κινήσεις του, να μάθει τον χάρτη.
Οπότε περιμένουμε να ξανακούσουμε νέα σας σχετικά με το For Honor; Αν ήμουν στη θέση σας και μ’ άρεσαν οι ξιφομαχίες, τότε θα πήγαινα στο ForHonorGame.com για να μάθω ακόμα περισσότερα!
![[Λάφυρο Λήθης], του Γιώργου Αλισάνογλου](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2018/01/alisanoglou-300x200.jpg)
