Πήγαμε στο Do it Eco: The Fashion Show

Χθες το βράδυ κατηφορίσαμε μαζί με το αθηναϊκό fashion crowd στην Τεχνόπολη για να παρακολουθήσουμε την πρώτη οικολογική επίδειξη μόδας στην Ελλάδα. Εκεί μας υποδέχτηκαν κούπες με καυτό τσάι, πράσινα φώτα και σανός απλωμένος παντού για να θυμίζει ότι το θέμα της βραδιάς ήταν οικολογικό. Οι προτάσεις των σχεδιαστών μας αποκαλύφθηκαν τελικά μετά από μια βασανιστικά μεγάλη καθυστέρηση μια που το seating ως συνήθως παρουσίαζε προβλήματα, και έπειτα από ένα μάλλον περιττό εισαγωγικό σκετσάκι, που θα παρέμενε χαριτωμένο εάν είχε διαρκέσει λιγότερο.

Αυτό που μας αποζημίωσε όμως για την αναμονή ήταν η έμπνευση των σχεδιαστών που μελέτησαν τα οικολογικά υλικά και τις ανάλογες διαδικασίες και κατέβαλλαν μεγάλη προσπάθεια για να υποστηρίξουν ότι «αν η μόδα θέλει, όλα τα μπορεί». Ξεχωρίσαμε το εντυπωσιακό κοστούμι «Αμαζόνα» του Περικλή Κονδυλάτου, μια πολεμική στολή που αποτελείτο από μια μάλλινη ποδιά, μια σύνθεση από κόκαλα, ουρά αλόγου, αποξηραμένα χόρτα και κρανία ζώων, το οποίο παρουσίασε άφοβα η Βίκυ Κουλιανού. Η Ορσαλία Παρθένη έδεσε την οικολογία με την ιστορία του label της, χρησιμοποιώντας μαλλί από κουρελούδες που είχαν κατασκευαστεί ειδικά για τον πατέρα της σε μοναστήρια την δεκαετία του ’80 και χειροποίητα παπούτσια από την Φλωρεντία που επίσης ανήκαν στην οικογενειακή συλλογή. Δυνατό χειροκρότημα κέρδισε το ψάθινο φόρεμα του Βασίλη Ζούλια, ο οποίος παρέμεινε πιστός και εδώ στο retro chic, σήμα κατατεθέν του. Η Χαρά Λεμπέση παρουσίασε μια δημιουργία φτιαγμένη από φυσικό μετάξι με τούλι από  φύκια σε κοινή έμπνευση με την Georgina Skalidi feat. Charalambos Nikolaou, η οποία όμως επεξεργάστηκε τα φύκια με τεχνική patchwork πάνω σε γάζα με οικολογική κόλλα. Αποτέλεσμα: 100% eco.

Οι σχεδιαστές είπαν «ναι» στην πρόκληση και ο δυναμισμός της διοργανώτριας Νόπης Ρωμανίδου ήταν μεταδοτικός σε μια βραδιά απόλυτα καλών προθέσεων, η οποία με ελάχιστες διορθώσεις μπορεί ίσως να μετατραπεί σε καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού. Πάντως όταν βγήκαμε έξω για το καθιερωμένο after show πηγαδάκι, νιώσαμε το τσίμπημα των τύψεων την ώρα που ετοιμαζόμασταν να σβήσουμε το τσιγάρο στο δρόμο και αναζητήσαμε τασάκι. Άρα μάλλον το μήνυμα ελήφθη.