Mikro, χορεύετε ακόμα όπως τότε;

«Θέλω να χορέψουμε όπως τότε ξανά, να εκραγούμε» τραγουδούσαν οι Mikro το 2007 στο «Αυτή η πόλη». Αναμφισβήτητα ένας από τους στίχους που τραγουδάμε ακόμα στα πάρτυ όταν θέλουμε να ξεδώσουμε. Και μια μελωδία που μας κάνει ακόμα να χορεύουμε όπως τότε ξανά. Με ένταση και πάθος, σα να θέλουμε στ’ αλήθεια να εκραγούμε από τα μουσικά “ευτυχόνια”. 

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1997 στη Θεσσαλονίκη από τον Νίκο Μπιτζένη aka Nikonn και τον Γιάννη Λευκαδίτη, δύο φίλους που μοιράζονταν ένα κοινό όραμα για μια μπάντα που θα αγκάλιαζε πολλά είδη, από electronica, big beat, dance και breakbeat, μέχρι drum ‘n’ bass, easy listening, pop, disco και rock και θα είχε γυναικεία και αντρικά φωνητικά. Στα 26 πλέον χρόνια παρουσίας τους, έχουν κυκλοφορήσει 8 studio albums, 3 soundtracks και αμέτρητα singles και remixes σε Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. 

Εκτός από το λατρεμένο Αυτή η πόλη όμως, πολλά ακόμα τραγούδια τους έχουν “γράψει” στην εγχώρια electro-pop σκηνή. Mikro Tronik Πλάσμα, Άσπρη Σοκολάτα, Η Σειρά Σου, είναι κάποια από αυτά. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν δώσει ξεχωριστά live στη χώρα μας δίπλα σε ονόματα όπως οι Hooverphonic, o Morrissey, οι Ladytron και ο Andy Fletcher των Depeche Mode.

Οι Mikro σήμερα αποτελούνται από τον Μπιτζένη (programming, synths, vocals) και τον Λευκαδίτη (all guitars, synths, sax), έχοντας μαζί τους την Chloe Ann (φωνή, synths) και τον Χρήστο Ασλανίδη (drums & pads). Τα τελευταία χρόνια ζουν στο Λονδίνο αλλά επιστρέφουν για ένα μεγάλο live στο Gazarte Roof Stage στις 4 Νοεμβρίου με support τους Lip Forensics. Μιλήσαμε για τη μεγάλη πορεία τους, για το νέο τους single Πηγή, που είναι ο προπομπός του άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει σύντομα, αλλά και για την επανεμφάνισή τους στα συναυλιακά λημέρια, λίγες μέρες πριν το πολυαναμενόμενο αυτό live.  

Έχουν περάσει 26 χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε το συγκρότημα. Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που έχετε από εκείνη την περίοδο; To 1997 και γενικότερα η δεκαετία του ‘90 ήταν μία εποχή γεμάτη ηλεκτρονική μουσική, νέα είδη, πειραματισμούς και ατέλειωτα πάρτι. Υπήρχε μία γενικότερη αισιοδοξία για το μέλλον. Η μουσική είχε πρωτεύοντα ρόλο στη διασκέδαση και σε κάθε έξοδο. Ο χορός μέχρι τελικής πτώσης υπήρχε σχεδόν σε καθημερινή βάση. Συναυλίες, clubbing, βόλτες και ένας γενικότερος προοδευτισμός. Μία όμορφη εποχή για δημιουργίες.

Όλα όσα πίστευαν και πρέσβευαν οι Mikro τότε, συνεχίζουν να τα πρεσβεύουν και σήμερα; Έχει αλλάξει κάτι στις μουσικές σας πεποιθήσεις, στον τρόπο που βλέπετε τα πράγματα και δουλεύετε ή στα μηνύματα που θέλετε να περάσετε; Μπορούμε να πούμε με υπερηφάνεια οτι τόσο σαν Mikro αλλά και σαν μονάδες μείναμε πιστοί και συνεπείς στα όνειρα και στο όραμα που είχαμε χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Με το όποιο κόστος. Αυτό που θέλαμε από πάντα είναι να κάνουμε τη μουσική που μας αρέσει χωρίς όρια, δίχως «πρέπει» και συμβιβασμούς. Είπαμε πολλά όχι και νιώθουμε όμορφα με αυτό. Ο άξονας στον οποίο περιστρέφονται τα πάντα που κάνουμε, είναι η πραγματική αγάπη για τη μουσική. Τίποτε άλλο. Από εκεί και πέρα πολλά έχουν αλλάξει μέσα σε αυτά τα 23 χρόνια και κυρίως εμείς οι ίδιοι σαν άνθρωποι. Έχει αλλάξει ο τρόπος που δημιουργούμε, που αντιλαμβανόμαστε, που μιλάμε, που χορεύουμε, που ακούμε, που βλέπουμε. Αλλά αυτό που μένει ίδιο είναι η αγάπη για τη μουσική και η θετική -και προοδευτική πάντα- διάθεση σ’ αυτά που λέμε με τη μουσική μας.

Όταν ξεκινήσατε, δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ηλεκτρονική σκηνή στην Ελλάδα, όσο σήμερα. Υπάρχουν πράγματα που συμβαίνουν τώρα και θαυμάζετε ή σας έχουν κάνει να πείτε “τι ωραία που θα ήταν να γινόταν αυτό τότε έτσι ή να υπήρχε τότε”; Κάθε εποχή έχει τα καλά της και τα κακά της. Δεν εξωραΐζουμε τίποτα. Σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή της ηλεκτρονικής μουσικής από το κοινό. Αυτό που θα θέλαμε να έχουμε τότε που ξεκινούσαμε από τη σημερινή εποχή, είναι η ευκολία που σου δίνει η σημερινή τεχνολογία στη δημιουργία και κυκλοφορία της μουσικής και της εικόνας. Και με πολύ λιγότερο κόστος από τότε. Όλα όμως έχουν το τίμημά τους. 

Το νέο σας single ‘Πηγή’ πατά πολύ επάνω στην παραδοσιακή μουσική και έχει χρησιμοποιηθεί γι’ αυτό το τραγούδι «Η ξενητειά του έρωτα» του συνθέτη/στιχουργού Γιώργου Καλογήρου. Μιλήστε μου για την αγάπη σας για αυτό το είδος και για το πώς προέκυψε. Τι σημαίνει για εσάς; Η «Πηγή» είναι το πρώτο δείγμα του νέου μας album που θα κυκλοφορήσει σύντομα αλλά όχι και το πιο ενδεικτικό. Γενικώς μας αρέσει να πειράζουμε μουσικές που μας κάνουν “κλικ” ειδικά αν προέρχονται από κάποιο άλλο σύμπαν, όπως αυτό της παραδοσιακής μουσικής. Με την παραδοσιακή μουσική δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη σχέση πέρα από όση ο περισσότερος κόσμος. 

Σε σχέση με το συγκεκριμένο τραγούδι, «πέσαμε» εντελώς τυχαία σε ένα video στο youtube της χορωδίας Amalgamation Choir όπου τραγουδούσαν το: «Η ξενητειά του έρωτα» του Γιώργου Καλογήρου, acapella (μόνο με φωνές). Η μελωδία και οι στίχοι ήταν τόσο δυνατά και η χορωδία έκανε όλο το άκουσμα ακόμα πιο συγκλονιστικό. Αυτόματα σκεφτήκαμε πόσο ενδιαφέρον και πόσο όμορφο θα ήταν να είχαμε μία ηλεκτρονική version αυτού του τραγουδιού. Εκείνο το καιρό ήδη δουλεύαμε σε ένα dance track και δοκιμάσαμε να «κουμπώσουμε» τα φωνητικά πάνω στον ρυθμό. Το αποτέλεσμα μας ενθουσίασε, ζητήσαμε άδειες από τον συνθέτη και τη χορωδία και το δουλέψαμε περαιτέρω, με αποτέλεσμα αυτό που ακούτε. Το σίγουρο είναι πως όταν μπαίνεις στη διαδικασία να πειράξεις και να κάνεις δικό σου το έργο κάποιου άλλου, πρέπει πάνω απ’ όλα να σεβαστείς τη δική του ματιά.

Εκτός από την εμφάνιση στο Gazarte και το νέο single ‘Πηγή’, ετοιμάζετε και νέο άλμπουμ το οποίο θα κυκλοφορήσει σύντομα. Μιλήστε μου λίγο γι΄αυτό. Το νέο album είναι στα τελειώματα και θα κυκλοφορήσει πριν τα Χριστούγεννα. Είναι αρκετά πολυσυλλεκτικό και είναι τόσο ποπ, όσο και εναλλακτικό. Ηλεκτρονικό, ηλεκτρικό, uptempo, downtempo και απρόβλεπτο. Όλα αυτά μέσα από το πολυσχιδές πρίσμα των Mikro. Σε σχέση με τους στίχους, το νέο album θα είναι όλο ελληνόφωνο.

Από τα νέα μουσικά πράγματα, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο, ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που έχουν κερδίσει την προσοχή σας περισσότερο και γιατί; Από την ελληνική σκηνή, δυστυχώς δεν έχουμε κάποια εικόνα μιας και έχουμε μετακομίσει εδώ και 8 χρόνια στο Λονδίνο και η ενημέρωση και η όποια σχέση με την ελληνική μουσική πραγματικότητα είναι ελάχιστη. Κάποια βασικά που μαθαίνουμε από τους γνωστούς μας, αλλά αυτά δεν αρκούν για να έχουμε άποψη. Σε διεθνές επίπεδο, αυτό που μας κέρδισε τα τελευταία χρόνια είναι οι Bicep και η ακμάζουσα synthwave σκηνή.

Και τι είναι αυτό που προσπερνάτε κάθε φορά που το πετυχαίνετε στο ράδιο; Αν και γενικά δεν ακούμε ραδιόφωνο, όταν τυχαίνει να ακούσουμε θα προσπεράσουμε ό,τι έχει να κάνει με grunge. Δεν βάζω καν στην κουβέντα λαϊκά, έντεχνα και λαϊκο-ποπ.

Ποια είναι τα συναισθήματα που ψάχνετε να βγάλετε στην επιφάνεια μέσα από τη μουσική σας σήμερα; Όταν γράφουμε μουσική δεν ψάχνουμε και δεν ψαχνόμαστε. Η δημιουργία της μουσικής είναι κάτι που κάνουμε αβίαστα και μας βγαίνει πολύ φυσικά. Γενικά δεν σκεφτόμαστε καθόλου. Απλά κάνουμε ό,τι μας αρέσει. Αν αργότερα συνεχίζει να μας αρέσει το κρατάμε. Αν όχι, το πετάμε. Τα συναισθήματα κυλάνε και μεταφέρονται στη μουσική και τους στίχους μας τελείως αυτόματα. Δεν είναι κάτι που το επιτηδεύουμε. Είναι ό,τι μας κυριαρχεί τη στιγμή που γράφουμε. 

Αν δίνατε κάποιους κανόνες, συμβουλευτικά, σε νέα σχήματα, ποιοι θα ήταν αυτοί; Μην κάνετε μουσική για τα λεφτά ή τη δόξα. Θα απογοητευτείτε. Κάντε μουσική από αγάπη για τη μουσική, κάντε μουσική για να εκφραστείτε, κάντε μουσική σαν διέξοδο. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα αποζημιωθείτε. Κάντε μουσική για να αρέσει πρώτα σε εσάς. Πολύ σημαντικό, μείνετε όσο πιο ανεξάρτητοι γίνεται. Και ακόμα πιο σημαντικό, παραμείνετε οι δικαιούχοι των δικαιωμάτων σας, πνευματικών και δισκογραφικών.

Χορεύετε όπως τότε; Χορεύουμε όπως τότε; Αυτό θα το δείτε (για εμάς) και θα το δούμε (για εσάς) το βράδυ της 4ης Νοέμβρη στo Gazarte.