Ο Ρέιφ Φάινς αναφωνεί «σνέιπ!» σε μια από τις πρώτες του σκηνές στην Ανασκαφή, την τελευταία υψηλού προφίλ πρεμιέρα του Νetflix, αλλά οι συνθήκες, πέραν των γεωγραφικών, δεν θα μπορούσαν να απέχουν περισσότερο από το Χάρι Πότερ – και ο ίδιος από τον Βόλντεμορτ. Υποδύεται τον βρετανό ερασιτέχνη αρχαιολόγο Μπάζιλ Μπράουν, που προσλαμβάνεται από μια πλούσια χήρα, την Ίντιθ Πρίτι (Κάρεϊ Μάλιγκαν), για να κάνει ανασκαφή στο κτήμα της, πεπεισμένη ότι κρύβει αρχαιολογικούς θησαυρούς. Όταν αποκαλύπτεται ένα αγγλοσαξωνικό κοιμητήριο με τη μορφή πλοίου από τον 6ο αιώνα, το εύρημα γίνεται μήλο της έριδος ανάμεσα στον Μπράουν και το Βρετανικό Μουσείο, που καταφτάνει στο σημείο, αναλαμβάνει την έρευνα και απαιτεί να περάσει στην κατοχή του.
Η ταινία του Σάιμον Στόουν βασίζεται στην αληθινή ιστορία μιας από τις «σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις όλων των εποχών», που έγινε το 1939 στο Σάφολκ, όμως ο σκηνοθέτης αφήνει την τεράστια ιστορική βαρύτητα για την Wikipedia και εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις και τις μικρές στιγμές μεγάλης καλοσύνης στο περιθώριο του ιστορικού εγχειρήματος. Βυθισμένη στην τυπική βρετανική ευγένεια, η ταινία πολλές φορές είναι χαμηλότονη στα όρια του λήθαργου (δεν μιλάμε για συναρπαστική περιπέτεια που θα ζήλευε ο Ιντιάνα Τζόουνς), όμως διατηρεί την ομορφιά και την αγνότητα των προθέσεών της σαν τους δύο κεντρικούς της ήρωες. Η Μάλιγκαν, αυτονόητη επιλογή για το ρόλο μιας Εύθραυστης Αγγλίδας, επιδίδεται σε πνευματικό, αλλά ποτέ σωματικό, ρομάντζο με τον (παντρεμένο) Φάινς, απέχοντας χιλιόμετρα από τον άλλο της φετινό ρόλο στο Promising Young Woman, που την έχει βάλει στο διάλογο ως ένα από τα φαβορί για τα Όσκαρ ερμηνείας.
Καθότι «Η Ανασκαφή» είναι μια βρετανική ταινία γυρισμένη αυτή τη δεκαετία, είναι συμπαντικά υποχρεωτικό να εμφανίζεται και η Λίλι Τζέιμς: εδώ η καλύτερα εκπροσωπούμενη ηθοποιός της γενιάς της καλείται να μοιάζει σοβαρή, οπότε είναι μελαχρινή, και εισέρχεται στην αφήγηση κυριολεκτικά επειδή είναι αδύνατη: ο επικεφαλής του Βρετανικού Μουσείου (Κεν Στοτ, φανταστική ενοχλητική παρουσία) της ζητά να συνδράμει στην ανασκαφή επειδή είναι αδύνατη και δεν υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει ζημιά στον ασταθή τύμβο. Όσο επιστημονικό κι αν ακούγεται αυτό, ακόμα δεν έχουμε πειστεί για τη χρησιμότητα της Λίλι Τζέιμς και της προβλέψιμης υποπλοκής της στην ταινία, που αναζητά σε δεύτερους και τρίτους παίκτες το δράμα και τη ζωηράδα που αρνείται στους κύριους πρωταγωνιστές της. Όμως αντιμετωπίζει με δέος το ιστορικό παρελθόν, πεπεισμένη ότι αυτό που διαρκεί τελικά δεν είναι ό,τι χωράει στις λιγοστές δεκαετίες μιας ανθρώπινης ζωής.
