Το Τάμα της Μάγιας

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να δημιουργήσετε ένα Τηνιακό free press; Πως ξεκίνησε σαν ιδέα και πως φτάσατε να την πραγματοποιήσετε το καλοκαίρι που μας πέρασε; 

Η ανάγκη ενός free press στην Τήνο με «βασάνιζε» εδώ και καιρό. Με την έννοια ότι θεωρώ τίμιο και σωστό για έναν τόπο που προσβλέπει στον τουρισμό, να παρουσιάζει τα προϊόντα του (πολιτισμού, φύσης, παραγωγής)  στους επισκέπτες του, χωρίς να τους χρεώνει γι αυτό. Την έλλειψη ενός μέσου που να προβάλλει την τηνιακή προσφορά, την διαπιστώσαμε όταν δημιουργήσαμε, την άνοιξη του 13, με τον σύντροφό μου Αλέξανδρο Κουρή, την μπύρα ΝΗΣΟΣ στη Τήνο. Έτσι, μαζί με άλλους επιχειρηματίες με τους οποίους μας συνδέει κοινό όραμα για την ανάπτυξη του τόπου, αποφασίσαμε να συνεισφέρουμε από κοινού για να φτιάξουμε αυτή τη πλατφόρμα: το ΤΑΜΑ. Την επιχειρηματική δράση, την έκδοση, ανέλαβε η Αναστασία Ψάλτη, μια πολύ δυναμική μηχανικός που βρίσκεται (και επαγγελματικά πλέον) στο πλευρό όσων θέλουν να επιχειρήσουν στη Τήνο. Η συντακτική ομάδα -με κοινό στοιχείο την σχέση και την αγάπη μας για το νησί-  έδεσε γρήγορα (παρά το γεγονός ότι όλοι ήμασταν πολυάσχολοι) με υπέροχες δημιουργικές βραδιές και απίστευτα διασκεδαστικά brainstormings! Ο μεταδοτικός ενθουσιασμός, η ευαισθησία και η εργατικότητα της Ρέας Βιτάλη, η ετοιμότητα,  η μαχητικότητα και ο επαγγελματισμός της Πόπης Διαμαντάκου, το ένστικτο, η φαντασία και το εύστοχο χιούμορ του χαρισματικού Κοσμά Βίδου, ταίριαξαν  ιδανικά με την αισθητική των φωτογράφων μας, της νέας και πολύ ταλαντούχου φωτορεπόρτερ Έβελυν Φώσκολου, της γνωστής σε όλους μας Μάρας Δεσύπρη και του Αριστείδη Κοντογεώργη αλλά και του art director μας Δημήτρη Καραΐσκου. Στην ομάδα ήρθαν και η Ρόζα Δελατόλα, νέα μαμά που μοιράστηκε μαζί μας τις ανησυχίες της, ο ειδικός επί των αγορών Δημήτρης Ξανθούλης και η Νικολέτα Μακρυωνίτου από τη Σύρο που συνέβαλε γαστρονομικώς. Σε μια εποχή δύσκολη οικονομικά για όλους μας, δημοσιογράφοι και φωτογράφοι προσφέραμε τη δουλειά μας δωρεάν, συνειδητά, πιστεύοντας ότι το αποτέλεσμα θα δικαίωνε τον όποιο κόπο μας.

Ποια είναι η σχέση σας με το νησί; Γιατί το αγαπήσατε τόσο πολύ;

Η σχέση διαρκεί τώρα 25 χρόνια… ίσως και παραπάνω, περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός! Γιατί το αγάπησα τώρα. Όπως γράφω και στο editorial του ΤΑΜΑ «ποτέ δεν ξέρεις τι θα σε δέσει με έναν τόπο. Άλλες φορές είναι η μοιραία οικογενειακή ιστορία, άλλες πάλι, η τυχαία αποκαλυπτική συνάντηση μέσα στη διάρκεια της ενήλικης ζωής σου». Σε μένα συνέβη το δεύτερο. Την Τήνο την ανακάλυψα έναν άγριο χειμώνα. Αποκλείστηκα γιατί έβγαλε απαγορευτικό, ξεπάγιασα τα βράδια της αναγκαστικής παραμονής από την φοβερή υγρασία του παλιού, πέτρινου σπιτιού που μας φιλοξενούσε. Και όμως, περιέργως, ένιωσα ότι ήμουν -ίσως ότι επέστρεφα- στον τόπο μου. Με συγκίνησε η άγρια, χειροποίητη ομορφιά των αγροτικών τοπίων, η λαϊκή αρχιτεκτονική που όμοια της δεν βρίσκεις στην Ελλάδα και φυσικά κάποιοι άνθρωποι. Έχει μια αλήθεια η Τήνος, μια αυθεντικότητα, μια ένταση, που σε έφερνε αντιμέτωπο με τον εαυτό σου. Είναι τόπος σκέψης, περισυλλογής.

Πρόκειται για έναν παρεξηγημένο προορισμό, κυρίως λόγω του θρησκευτικού τουρισμού. Βλέπετε να έχει καθόλου αλλάξει αυτή η αντίληψη τα τελευταία χρόνια;

Τι θα πει, αλήθεια, «παρεξηγημένος προορισμός»;  Το ακούω συχνά για την Τήνο. Είναι ένα νησί διάσημο για δύο λόγους: Το προσκύνημα της Παναγίας που κρατά από τα χρόνια της Επανάστασης, και την διαχρονική της προσφορά στις Καλές Τέχνες. Εγώ θα έλεγα λοιπόν, ότι η Μεγαλόχαρη κρατώντας όλη την «ανάπτυξη» στη Χώρα, διέσωσε το υπόλοιπο νησί από επιβαρυντικές για το τοπίο επενδύσεις, τις εποχές που τα άλλα γύρω νησιά καταστρέφονταν άναρχα στο βωμό του τουρισμού. Τελικά, ήταν για καλό! Η Παναγία λοιπόν, βοήθησε στη σκληρή επιλογή των επισκεπτών. Όσοι ανακάλυψαν την Τήνο, πήγαν αντίθετα στο ρεύμα και σε βάθος χρόνου, δικαιώθηκαν. Τώρα, βλέπουμε πολλούς «απελπισμένους Μυκονιάτες» που υπηρέτησαν ένα συγκεκριμένο lifestyle να λοξοκοιτούν προς την Τήνο, και οφείλω να ομολογήσω πως τρομάζουμε!

Στο παρθενικό τεύχος του εντύπου σας δίνετε την εικόνα μιας Τήνου που πολλοί δεν γνωρίζουν και μας παρουσιάζετε ένα νησί με πολλαπλά ενδιαφέροντα που έχουν να κάνουν με τα πολιτιστικά και τις τέχνες, την γαστρονομία, τις κρυφές φυσικές ομορφιές του τόπου ακόμα και τα τάματα των προσκυνητών ασκούν μια γοητεία μέσα απ τα κείμενα που δημοσιεύετε. Τελικά,  η Τήνος κρύβει μια τόσο δυναμική κοινωνία;

Η Τήνος έχει –όπως όλα τα μέρη- πολλά πρόσωπα. Όπως καταλαβαίνετε, η  ύλη μας  δεν είναι προϊόν φαντασίας! Εμείς απλά επιλέξαμε να δείξουμε αυτά που μας συγκινούν, αυτά που κατά τη γνώμη μας, τη διαφοροποιούν ως προορισμό. Οπότε θα έλεγα, ναι, η Τήνος κρύβει μια δυναμική κοινωνία, και η ανάδειξή της μπορεί να παρασύρει κι άλλους προς αυτή τη κατεύθυνση. Επιλέξαμε να μιλήσουμε για παραγωγή, γιατί είναι αλήθεια ότι η Τήνος, παράγει. Υπήρξε γεωργικό νησί, και αυτή τη στιγμή βλέπουμε μια επιστροφή στη γη με ενδιαφέρουσες και καινοτόμες επενδύσεις. Τα τηνιακά προϊόντα (γεωργικά και κτηνοτροφικά) είναι εξαιρετικής ποιότητας, κάτι που δικαιολογεί και το υψηλό επίπεδο της κουζίνας που προσφέρει το νησί. Απ’την άλλη υπάρχει κινητικότητα και στη μεταποίηση:  Η μπύρα ΝΗΣΟΣ, είναι μια από τις καινούριες μεταποιητικές μονάδες των Κυκλάδων και η  δημοσιότητα που πήρε η δημιουργία της, την έκανε μια άξια πρέσβειρα της περιοχής. Αυτή τη στιγμή, ετοιμάζεται ένα καινούριο τυροκομείο, και έχουμε κάποιες σοβαρές μονάδες τυποποίησης όπως την Aegean Essence ή Το Ντουλάπι της Γιαγιάς. Σ’ότι αφορά στον πολιτισμό, έχουμε να κάνουμε με ένα νησί που έχει παράξει τέχνη, που έχει γεννήσει, ή «υιοθετήσει» σημαντικούς ανθρώπους των Τεχνών και της διανόησης. Και πείτε ότι γλύπτες λογικά έβγαλε η Τήνος λόγω του μάρμαρου που παράγει… Ζωγράφους όμως, γιατί; Κοιτάξτε και τους περιστερεώνες: είναι  έργα τέχνης! Κοιτάξτε τα χωρία: θα νομίσετε ότι βρίσκεστε σε ανοικτά μουσεία!  Η Φύση, οι Βοριάδες, ποιος ξέρει, ο τόπος όπως σας είπα και πριν, σε ωθεί προς την πνευματική εγρήγορση. Είναι επίσης ενδιαφέρον και χαρακτηριστικό για το είδος του κόσμου που έχει επιλέξει την Τήνο για τα καλοκαίρια του, ότι το επίπεδο του Πολιτιστικού Φεστιβάλ είναι υψηλότατο, συγκεντρώνοντας ένα εντυπωσιακά πολυάριθμο και ένθερμο κοινό που δεν θα βρει κανείς σε άλλα νησιά του Αιγαίου. Υπάρχει στο νησί και μια νέα γενιά που εκτιμά τη διαφορετικότητα της Τήνου και προσπαθεί να την αναδείξει με σύγχρονα τουριστικά εργαλεία: ξεκίνησαν εταιρίες trekking, αναρρίχησης, καταδύσεων, surfing, έγιναν ποδηλατικοί γύροι, αυξήθηκαν οι μονάδες φιλοξενίας που σέβονται και τιμούν τον επισκέπτη. Θα κλείσω με μια παρατήρηση σ’ότι αφορά στο βάρος που δίνουμε στην υπόθεση της θρησκείας, στη Μεγαλόχαρη, τα τάματα, τους Ρομά που συρρέουν τον δεκαπενταύγουστο, την Καθολική εκκλησία: Αν διαβάσετε τα κείμενα, θα διαπιστώσετε ότι το θρησκευτικό «προϊόν», αντιμετωπίζεται με πολύ διαφορετικό τρόπο απ’ότι  συνηθίζεται. Κι αυτό γιατί πραγματικά πιστεύω ότι ο θρησκευτικός τουρισμός δεν απευθύνεται μόνο στους πιστούς, αλλά και σ’όλους όσους ψάχνουν μια πνευματική σημασία στο ταξίδι τους, όσους κάνουν έναν «σκεπτόμενο» τουρισμό. Δείτε πόσο μας αγγίζουν προσκυνήματα στο Νεπάλ, το Θιβέτ, την Ινδία, ή ακόμη πιο κοντά στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα στην Ισπανία. Χωρίς να είμαστε Βουδιστές ή Ινδουιστές ενδιαφερόμαστε για την   έκφραση της Πίστης των ανθρώπων. Εμείς, έχουμε την Μεγαλόχαρη δίπλα μας, ένα προσκύνημα –πιστέψτε με- με διεθνές εθνολογικό ενδιαφέρον και πιστεύω ότι οφείλουμε να το ξαναδούμε με μια σύγχρονη και απελευθερωμένη από προκαταλήψεις ματιά και σίγουρα με τον δέοντα σεβασμό.

Ποια ήταν η αντίδραση των επισκεπτών και των κατοίκων όταν πήραν στα χέρια τους το Τάμα;

Νομίζω ότι κανένας δημιουργός περιοδικού δεν θα μπορούσε να ονειρευτεί καλύτερη υποδοχή. Οι επισκέπτες ενθουσιάστηκαν και βρήκαν πλούσια τροφή για ανακάλυψη και σκέψη, οι δε κάτοικοι ένιωσαν –κι αυτό για μένα είναι σπουδαίο- μια περηφάνια. Ξανάδαν το νησί τους με άλλα μάτια. Κάποιοι είπαν «Το ΤΑΜΑ αναβάθμισε τη Τήνο». Εγώ θα έλεγα ότι ανέδειξε την Τήνο που αγαπάμε. 10.000 τεύχη κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν μέσα σε μία εβδομάδα!

Έπεται και συνέχεια; Πως έχετε σκεφτεί το μέλλον του εντύπου;

Καλά να είμαστε, το επόμενο τεύχος μας θα είναι έτοιμο το Πάσχα.  Η ύλη έχει ήδη στηθεί, τα άρθρα έχουν μοιραστεί, οι επιχειρηματίες που επιθυμούν να  συνεισφέρουν πολλαπλασιάζονται. Φυσικά, το ΤΑΜΑ έχει αποκτήσει σελίδα στο facebook και σε λίγο θα ξεκινήσουμε και την ιστοσελίδα του. Το γεγονός ότι μπορεί να διαβαστεί online (http://issuu.com/tamamagazine/docs/tama_teyxospartheniko) του έχει χαρίσει πολλούς αναγνώστες.

Μιας και μιλάμε με την «ειδικό» πείτε μας τι θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνει ένας επισκέπτης στη Τήνο;

Να διασχίσει τον Πετριάδο, να δει το Κτικάδο, τη Βωλάξ, το Σμαρδάκιτο, τα Δυο Χωριά, τη Καρδιανή, να επισκεφθεί το μοναστήρι της Παναγίας των Αγγέλων, να περπατήσει το μονοπάτι από τον Φαλατάδο στη Λιβάδα, να μπει στις τάξεις των φοιτητών της Σχολής Μαρμαρογλυπτικής στον Πύργο, να πάει στο Μουσείο  Μαρμαροτεχνίας, στο Μουσείο Ουρσουλινών στα Λουτρά και στο Μουσείο Τσόκλη στον Κάμπο, να αφεθεί στο άγριο μαρμάρινο τοπίο του Μαρλά. Να φάει τυράκι τηνιακό, λούζα και αγκιναράκι στο λάδι, να δοκιμάσει κρίταμο που γεννιέται δίπλα στη θάλασσα, να πιει ντόπια στροφυλιά (ρακί δηλαδή) και μπύρα ΝΗΣΟΣ (γιατί άμα δεν παινέσεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει).