Ο Γιάννης Στάνκογλου έχει δώσει το πουκάμισο του στους Cure

ΜΟΥΣΙΚΗ Mεγάλωσα με New Wave. Άκουγα Cure, Smiths, Joy Division, punk (Clash και Sex Pistols) πολύ punk rock τύπου Ramones και μου άρεσαν πάρα πολύ οι Cult. Έχω ακούσει και πολύ metal και thrash metal. Πέρασα από όλα τα είδη και συνεχίζω να ακούω πολλά πράγματα, σ’ αυτά που βρίσκω ενδιαφέρον. Μεγάλη εμπειρία για μένα ήταν η συναυλία των Cure στα 90s στo γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας όπου ήμουν μικρός και θυμάμαι, έδινα Θρησκευτικά την επόμενη μέρα. Είχαμε πάει με έναν φίλο μου, τον Κασσιανό. Είχαμε βάλει πουκαμίσες κόκκινες μακριές, μπλούζα των Cure και είχαμε βάψει στόμα όπως το έβαφε τότε ο Ρόμπερτ Σμιθ. Είχαμε τσουλούφια στα μαλλιά και κατά τη διάρκεια του live είχα πετάξει το πουκάμισο μου στη σκηνή. O Σμιθ το πήρε, το φόρεσε και τραγούδησε ένα τραγούδι. Αυτό το λέω ακόμα, είχα χαρεί πολύ.

ΒΙΒΛΙΑ Στο κομοδίνο μου έχω το καινούριο θεατρικό που είναι να ξεκινήσω και τον Ρεμπώ, τα ποιήματα του. Το θεατρικό είναι το Όλοι οι Ρεμπέτες του Ντουνιά του Λάμπρου Λιάβα και είναι δύο παράλληλοι μονόλογοι του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη με τον Τάσο Νούσια. Επίσης έχω ένα αλφαβητάρι σχετικά με το τι είναι ρεμπέτης και ρεμπέτικο, μαθαίνω διάφορες λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι ρεμπέτες και τι σημαίνει η κάθε μία. Αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Ντοστογιέφσκι.

ΤΑΙΝΙΕΣ Αυτή που με έχει καθορίσει είναι το Χωρίς Ανάσα του Ζαν Λικ Γκοντάρ. Είναι σίγουρα μέσα στις πέντε αγαπημένες μου. Και τότε που το είδα για πρώτη φορά και τώρα που το ξαναβλέπω. Μου άλλαξε με κάποιο τρόπο την οπτική του κινηματογράφου, μου άρεσε το στόρι, ο Μπελμοντό, η Σεμπέργκ. Βγήκα από το σινεμά και ήταν σα να άλλαξε η ζωή μου. Ήθελα να πλακωθώ, να γελάσω, να κάνω ωραίες τρέλες. Υπάρχουν πολλές που με έχουν σημαδέψει. Το σινεμά του Τζάρμους μου αρέσει, ο Μάικ Λι, αγαπημένη μου ταινία του είναι Ο Γυμνός με τον καταπληκτικό Ντέιβιντ Θιούλις. Από αυτές που έχω παίξει μου άρεσε πολύ Το Τανγκό των Χριστουγέννων γιατί είχα τρελαθεί με την ιστορία και τον χαρακτήρα που έπαιζα. Ήταν από τις στιγμές που ήμουν “εκεί” – μέσα και έξω από το γύρισμα.

ΣΠΟΡ Μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο. Είμαι Παναθηναϊκός και όταν ήμουν μικρός έπαιζα στα τσικό της ΑΕΚ. Βλέπω και μπάσκετ γιατί με τόση ποδοσφαιρική πίκρα το έχουμε ρίξει εκεί. Παρακολουθώ πολλά: καταδύσεις, παραπέντε. Θα ήθελα να πάω να πετάξω με παραπέντε μαζί με κάποιον δάσκαλο φυσικά.

INTEΡΝΕΤ Τα νέα τα μαθαίνω από το Facebook. Το πρωί που σηκώνομαι ανοίγω το tvxs, το protagon, το δικό σας, λίγο το oneman, tospirto για το θέατρο.

TV Δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση και αποφεύγω συνειδητά τις σειρές. Είχα κολλήσει κάποτε με το Prison Break και έμενα ξύπνιος μερόνυχτα για να δω τη συνέχεια. Μπορεί να είχα δουλειά το πρωί και να πήγαινα ξενύχτης, οπότε το αποφεύγω γιατί δεν έχω μέτρο σε αυτό. Δεν αντέχω να μην βλέπω τη συνέχεια. Αν πετύχω το βράδυ σε επανάληψη επεισόδιο της 10ης εντολής που έχω παίξει, θα κάτσω να το δω για να καταλάβω τι μαλακίες έκανα υποκριτικά, όταν ήμουν μικρότερος. Το Νησί θα το έβλεπα με χαρά αν ξαναπαιζόταν.

ΤΑΞΙΔΙ Αν και ξεκίνησα να ταξιδεύω αρκετά μεγάλος -στα 24 πήγα το πρώτο μου ταξίδι στην Πορτογαλία επειδή μου άρεσαν τα χρώματα της σημαίας- το ταξίδι που έχει μείνει ήταν αυτό στη Γουατεμάλα. Έκατσα σχεδόν ενάμιση μήνα και γύρισα όλη τη χώρα με τα παλιά σχολικά αμερικάνικα λεωφορεία που τους είχε δώσει η Αμερική, τα λεγόμενα chicken buses, τα δικά τους ΚΤΕΛ. Πήγα σε βουνά, σε ηφαίστεια, από τη μια πλευρά του Ειρηνικού στον Ατλαντικό, γνώρισα ανθρώπους, έζησα με οικογένειες από αυτή τη χώρα, απόγονους των Μάγια, ήταν πολύ όμορφη χώρα με ποτάμια, ηφαίστεια, λίμνες ψηλά, λίμνες πιο κάτω, μπορούσες να κολυμπήσεις παντού, το φαγητό ήταν υπέροχο, το ίδιο και οι άνθρωποι. Άλλο ένα που θυμάμαι ήταν στο όρος Σινά και έχω μείνει με βεδουίνους στην παραλία Ράσα Μπουγκαλούμ που προφανώς τώρα θα έχει αλλάξει, θα είναι τουριστικό θέρετρο. Τότε ήταν μόνο παράγκες βεδουίνων. Είχαμε πάει με τη γυναίκα μου και πήγαμε με καράβι από Κύπρο στο Ισραήλ, κατεβήκαμε όλο το Ισραήλ με τρένο και περάσαμε με τα πόδια τα σύνορα προς την Αίγυπτο. Πήγαμε σε ένα μέρος, το Ταλάτ, είχαμε φτάσει νύχτα και το πρωί είδα αυτά τα βουνά και τρελάθηκα. Στην παραλία κολυμπούσε ένα ελεύθερο δελφίνι που είχε σχέση με έναν κωφάλαλο και μιλούσαν μέσα στα νερά. Μπήκα μέσα το πρώτο πρωί μέσα και το είδα να κολυμπά δίπλα μου. Ήταν τρομερή εμπειρία.

ΤΩΡΑ Πρωταγωνιστώ στο “Ο Θησέας και η Αριάδνη στο Νησί των Ταύρων” στο θέατρο Badminton μέχρι τις 19 Δεκεμβρίου. Επίσης κάθε Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη είμαι στο Από Μηχανής Θέατρο στην παράσταση “Είμαι Ένας Άλλος” σε κείμενο Μικαέλ Αζάρ και σκηνοθεσίας Αλίκης Δανέζη-Κνούτσεν ενώ ετοιμάζομαι για την παράσταση Όλοι οι Ρεμπέτες του Ντουνιά που θα ανέβει στις Ροές σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου.