Ο Σπύρος Γραμμένος κυκλοφορεί με ηλεκτρικό πατίνι

MΟΥΣΙΚΗ: Κολλάει το μυαλό μου και το spotify σε διάφορα πράγματα για καιρό.  Σιγά – σιγά μπερδεύονται και φτιάχνουν αυτές τις playlist που ξεκινάνε με Τα σκέτα του Μάλαμα, περνάνε από το La Bastille του Jaques Brel, κάνουν μια στάση στους Chumbawamba, μετά στη Λιλιπούπολη και από εκεί στους Social Waste. Όπως περίπου είναι και η ζωή.

ΒΙΒΛΙΑ: Δεν έχω καταφέρει να διαβάσω Jo Nesbo.  Αν και μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, κάτι μου πήρε το βιβλίο απ’ το χέρι, ενώ δεν είμαι απ΄ αυτούς που παρατάω βιβλία. Το καλοκαίρι το πέρασα διαβάζοντας το Απ’ το αλέτρι στο smartphone του Κωνσταντίνου Πουλή.

ΤΑΙΝΙΕΣ: Βλέπω όσες ταινίες προλαβαίνω.  Προτιμώ τα ψυχολογικά θρίλερ, ειδικά τα ισπανόφωνα και γενικά τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, αλλά δεν θα χαλάσω και την παρέα.  Δεν μου αρέσει καθόλου να μου μιλάνε την ώρα της ταινίας και να σταματάει για νερό, φαγητό, τουαλέτα και τέτοια.  Τα τηλέφωνα στο αθόρυβο παρακαλώ.  Γενικά δεν είμαι και πολύ καλή παρέα. 

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Αυτό με την τηλεόραση, που δείχνει πράγματα που δεν τα επιλέγεις δεν το ‘χω. Βλέπω βέβαια, όταν πηγαίνω στη μάνα μου, στα Γιάννενα και νιώθω σαν να γυρνάει ο χρόνος πίσω.  Λόγω του προγράμματος και όχι της μάνας μου ή της συσκευής. Έχω συσκευή στο σπίτι που είναι του συγκατοίκου μου, δεν έχει κεραία όμως. Ευγενέστατα το παιδί, την έβαλε στο σαλόνι και της σύνδεσε και το playstation 4.  Ξέρω μόνο να το ανοίγω και να βάζω Netflix.  Μια φορά προσπάθησα να παίξω ένα παιχνίδι που είχε μέσα, αλλά δεν τα κατάφερα.  Μέχρι ναρκαλιευτή και πασιέντζα έχω φτάσει. Κολλάω με σειρές.  Μπορώ να ξεκινήσω μία σειρά και αν δεν με σταματήσει κανείς, να κλείσω την τηλεόραση όταν τελειώσει και το τελευταίο επεισόδιο.

ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Όλη η ζωή μας πλέον.  Όλη η δουλειά μας. Περίεργο, ειδικά όσοι μεγαλώσαμε χωρίς αυτό.  Υπέροχο μέσο, αλλά και επικίνδυνο. Για όλα τα γούστα και όλες τις ανάγκες. Μπορείς να βρεις φίλους ή φίλες, εραστές ή ερωμένες, μουσικές ή μουσικούς, συνταγές ή έτοιμο φαγητό, γιατρό ή site που να κάνεις μόνος σου διάγνωση που σίγουρα θα έχεις κάτι πάρα πολύ κακό.  Μπορεί ο καθένας να γράφει ό,τι θέλει και να νομίζει πως δεν υπάρχουν συνέπειες.   Γενικά θέλει πολύ προσοχή και όπως όλα τα πράγματα, θέλει παιδεία.

ΣΠΟΡ: Δεν έχω πρόβλημα. Έχω φίλους που ασχολούνται με σπορ, αρκεί να μην προκαλούνε.

ΤΑΞΙΔΙΑ: Ταξιδεύω συνεχώς λόγω τις δουλειάς, αλλά δεν προλαβαίνω να δω πράγματα. Προσπαθώ να ξεκλέβω λίγο χρόνο, ειδικά το καλοκαίρι. Αποκλειστικά για βόλτα δεν ταξιδεύω συχνά και όταν το κάνω, έχω το άγχος ότι πρέπει να πάω για sound check ή παράσταση. Βέβαια, μου αρέσει αυτός ο πλανήτης και πριν φύγω, θέλω να πάω σε διάφορα μέρη. 

ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Μεγάλωσα στην επαρχεία και έχω ανάγκη την γειτονιά. Σε κάθε περιοχή της Αθήνας που έχω ζήσει, το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να γνωρίσω τους γείτονες. Είμαι από τους περίεργους που λένε καλημέρα σε αγνώστους. Τα τελευταία χρόνια μένω στο Μετς που την έχει την αγαπημένη μου γειτονίλα.

ΤΩΡΑ: Έβγαλα επιτέλους δύο κομμάτια από τον δίσκο που γράφω εδώ και ενάμιση χρόνο. Το Ενενηντάρα TDK που μιλάει για τα πάρτι και τις κασέτες μας που μας διαμόρφωσαν σαν ανθρώπους στην κοινωνία και το Ώ Να Σου που όπως φαίνεται και από τον τίτλο, μιλάει για τον έρωτα.

Έχω γράψει και παίζω την παράσταση Το Φανταστικό Χωριό στο Θέατρο 104, κάθε Τετάρτη στις 21:00 για μεγάλους και κάθε Κυριακή στις 15:00 για παιδιά. Έχω γράψει τα κείμενα της παράστασης Ο Εύκολος Έρωτας που ερμηνεύει η Ζωή Ξανθοπούλου κάθε Πέμπτη στις 21:00 στο θέατρο Vault. Γυρνάω την Ελλάδα κάνοντας live και παραστάσεις και κυκλοφορώ με ηλεκτρικό πατίνι.