Η Τραβιάτα του Τζουζέππε Βέρντι κλέβει και πάλι καρδιές στο Ηρώδειο

Ο άτυχος έρωτας της «Κυρίας με τις καμέλιες» για τον Αλφρέντο Ζερμόν, όπως τον εμπνεύστηκε και τον μελοποίησε ο Βέρντι μέσα από μελωδίες μοναδικής δύναμης, οι οποίες γράφονται ανεξίτηλα στο μυαλό και στην καρδιά, αναβιώνει σε μουσική διεύθυνση Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου.

Η όπερα περιγράφει τον έρωτα μιας εταίρας με γόνο καλής οικογένειας του Παρισιού. Η σχέση προκαλεί την αντίδραση της οικογένειας του νέου, το ζευγάρι χωρίζει και ξανασυναντιέται λίγο πριν τον θάνατο της κοπέλας.

Όπερα, Τραβιάτα τουΤζουζέππε Βέρντι. Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 27/07/2024

Η πρεμιέρα της Τραβιάτας στις 6 Μαρτίου 1853 στο Θέατρο Ο Φοίνικας της Βενετίας αναφέρεται συνήθως ως μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες στην ιστορία της όπερας. «Η Τραβιάτα ήταν ένα φιάσκο, μην ψάχνεις να βρεις δικαιολογία, απλώς έτσι είναι», έγραφε την επομένη κιόλας, στις 7 Μαρτίου 1853, ο Βέρντι στον εκδότη του Τίτο Ρικόρντι. Ενάμιση αιώνα αργότερα, το αριστούργημα του Βέρντι αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του ρεπερτορίου με εκατοντάδες παραστάσεις κάθε χρόνο στις όπερες όλου του κόσμου και με χιλιάδες θεατών να τις παρακολουθούν εκστατικά.

Η Τραβιάτα στη σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο για πρώτη φορά το 2019. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος στην πολυετή πορεία του, εκτός από τη χορογραφική του δραστηριότητα, έχει σκηνοθετήσει με μεγάλη επιτυχία από θεατρικές παραστάσεις μεγάλης κλίμακας όπως Bossa Nova, Τιτανικός, Τα κόκκινα φανάρια, Άνεμος, Ρωμαίος και Ιουλιέττα έως μεγάλες παραγωγές μιούζικαλ όπως Καμπαρέ, Rocky Horror Show, Ερωτόκριτος, Τα φτηνά τσιγάρα κ.ά.

Ο Ρήγος, ακολουθώντας το πνεύμα της μουσικής του Βέρντι, δημιούργησε μια παράσταση που εστιάζει στην «καταναγκαστική ηδονή» η οποία μοιάζει να πνίγει όλους τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, καθώς και στην ασφυξία της οικονομικής δοσοληψίας που καθορίζει τα πάντα στις ζωές των ηρώων. Ένα ψυχογράφημα της Βιολέττας Βαλερύ, από την αυγή του έρωτα ως το σκοτάδι του θανάτου, μέσα σε ένα περιβάλλον «μινιμαλιστικού» μπαρόκ.

Τα εντυπωσιακά μαύρα και πολύχρωμα κοστούμια της χορωδίας, του μπαλέτου και των πρωταγωνιστών είναι της Ιωάννας Τσάμη. Οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί είναι του Χρήστου Τζιόγκα και οι βιντεοπροβολές του Βασίλη Κεχαγιά. Για τη δημιουργία του σκηνικού, το οποίο υπογράφει ο Κωνσταντίνος Ρήγος, συνεργάστηκε η αρχιτέκτονας Μαίρη Τσαγκάρη.

Την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής διευθύνει ο διαπρεπής και γνωστός στο κοινό της ΕΛΣ Ιταλός αρχιμουσικός Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι. Με ιδιαίτερη γνώση του ιταλικού ρεπερτορίου, έχει εμφανιστεί στα σημαντικότερα λυρικά θέατρα παγκοσμίως όπως, μεταξύ άλλων, Λα Μονναί Βρυξελλών, Γερμανική Όπερα Βερολίνου, Μετροπόλιταν Όπερα Νέας Υόρκης, Κρατική Όπερα Βιέννης, Βασιλική Όπερα Λονδίνου, Αρένα Βερόνας, Όπερα Ζυρίχης, Ρώμη, Βασιλική Σουηδική Όπερα, Τόκυο, Όπερα Φρανκφούρτης, Γκαίτεμποργκ, Βασιλικό Θέατρο Πάρμας, Νάπολη, Παρίσι, Μαγιόρκα, Σύδνεϋ, Κοπεγχάγη, Όπερα Σηάτλ, Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ κ.α.

Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος μεταξύ άλλων σημειώνει για το έργο:

« Η Τραβιάτα, παρουσιασμένη στον ιστορικό χώρο του Ηρωδείου, εντάσσεται σε μια απαιτητική όσο και ενδιαφέρουσα συνθήκη: πρέπει κανείς να βρει την ισορροπία μεταξύ των σκηνών της επιδεικτικής ευδαιμονίας και των στιγμών της ιδιωτικότητας. Οι τοίχοι του αρχαίου Ωδείου είναι εγγυητές της διαχρονίας και εντάσσουν υποχρεωτικά την αφήγηση στον μεγάλο χρόνο. Στον ενδιάμεσο αυτό χώρο, μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, η Βιολέττα μοιάζει σταματημένη σε μια εποχή μετέωρη, προσφέροντας στον θεατή την ιστορία της, προϊόν κι αυτή προς κατανάλωση, όπως ήταν και η ίδια.

Ο χώρος του Ηρωδείου μοιράζεται ανάμεσα στα κλειστά δωμάτια (που αντιπροσωπεύουν το εσωτερικό ψυχικό τοπίο της ηρωίδας) και στον κόσμο / σκηνή της καταναγκαστικής ηδονής, όπου δεσπόζει ένα τεράστιο τραπέζι. Οι δύο κόσμοι εξελίσσονται παράλληλα, ενώ η ηρωίδα καθρεφτίζεται στο alter ego της, δίνοντας έτσι υπόσταση στην εσωτερική της διχοτομία, που αποτελεί ίσως και το πιο σημαντικό αφηγηματικό στοιχείο του έργου. Η Τραβιάτα είναι η Βιολέττα, γι’ αυτό και η εστίαση στην αποτύπωση των συναισθημάτων της μεγεθύνεται και προβάλλεται στον φθαρμένο από τον χρόνο τοίχο του Ηρωδείου.

Ο έρωτας, στο ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλει ο κοινωνικός στιγματισμός της Βιολέττας, είναι το μόνο στοιχείο υπέρβασης σε μια πορεία που παρουσιάζεται ως προδιαγεγραμμένη (όπως προδιαγεγραμμένος είναι ο θάνατος από την αρρώστια). Το δίπολο Έρως / Θάνατος, που την ίδια εποχή απασχολούσε τον Βάγκνερ στον Τριστάνο, εδώ δεν έχει υπαρξιακή αλλά κοινωνική θεμελίωση. Η Βιολέττα δεν μπορεί να υπερβεί τον στιγματισμό της, παρά μπορεί μόνο να αποθεωθεί μέσα από τη συγχώρεση που προσφέρει στον κόσμο που την καταδίκασε να είναι ένας πολύτιμος κρίκος στην αλυσίδα της καταναγκαστικής ηδονής».

Όπερα • Αναβίωση
Τζουζέππε Βέρντι
Τραβιάτα
27, 28, 30, 31 Ιουλίου 2024 • Ώρα έναρξης: 21.00
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Μουσική διεύθυνση: Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι
Σκηνοθεσία, σκηνικά, χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Σχεδιασμός βιντεοπροβολών: Βασίλης Κεχαγιάς
Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Βιολέττα Βαλερύ: Ναντίν Σιέρρα (27, 30/7) / Βασιλική Καραγιάννη (28, 31/7)
Φλόρα Μπερβουά: Χρυσάνθη Σπιτάδη
Αννίνα: Ελένη Βουδουράκη
Αλφρέντο Ζερμόν: Φρέντι Ντε Τομμάζο (27, 30/7) / Φραντσέσκο Ντεμούρο (28, 31/7)
Τζόρτζιο Ζερμόν: Δημήτρης Πλατανιάς (27, 30/7) / Τάσης Χριστογιαννόπουλος (28, 31/7)
Γκαστόνε: Γιάννης Καλύβας
Βαρόνος Ντουφόλ: Νικόλας Ντούρος
Μαρκήσιος του Ομπινύ: Νίκος Κοτενίδης
Δόκτωρ Γκρανβίλ: Γιώργος Παπαδημητρίου
Τζουζέππε: Νίκος Κατσιγιάννης
Οικονόμος / Μαντατοφόρος: Ιωάννης Κοντέλλης
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Τιμές εισιτηρίων: €25, €45, €55, €60, €85, €100
Φοιτητικό, παιδικό: €15 / ΑΜΕΑ: €15
Προπώληση στα Ταμεία της ΕΛΣ (9.00-21.00 καθημερινά | 2130885700), τα εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και online στα aefestival.gr & more.com
Μέγας Δωρητής ΕΛΣ Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

.