Η χρονιά που πέρασε μέσα από τις φωτογραφίες και τα συναισθήματα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Δώδεκα μήνες, δώδεκα εικόνες, δώδεκα συναισθήματα για τη χρονιά που φεύγει. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βρέθηκαν και το 2017 στις μεγαλύτερες κρίσεις ανά τον κόσμο για να προσφέρουν ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Πρωταγωνιστές για άλλη μια φορά είναι οι άνθρωποι. Στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται ο πόνος, η λύπη, η απόγνωση, η απελπισία, αλλά και η ευτυχία, η τρυφερότητα, η ανακούφιση και η ελπίδα. Ελπίδα ότι η νέα χρονιά που έρχεται θα φέρει λιγότερα θλιμμένα μάτια και περισσότερα χαμόγελα.

Ευτυχία

Λίμνη Τσαντ: Περίπου 250 οικογένειες ζουν αυτή τη στιγμή σε επισφαλή κατάσταση στις όχθες της λίμνης Τσαντ, κοντά στο Κουλκιμέ. Οι περισσότεροι είναι ψαράδες και αγρότες ήδη εκτοπισμένοι από το 2015. Αποφάσισαν και πάλι να μετακινηθούν για να βρουν ένα ασφαλέστερο μέρος για να ζήσουν. Η έλλειψη κατάλληλης στέγασης και η δυσκολία πρόσβασης σε πόσιμο νερό είναι τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Τα παιδιά όμως δεν χάνουν την ελπίδα τους και χαρίζουν απλόχερα ένα φωτεινό χαμόγελο. (Φεβρουάριος 2017).

Απελπισία

Συρία: Η Αμνέχ έφυγε με την οικογένειά της από την συνοικία Αλ Μισλάμπ ανατολικά της Ράκα, πριν από οκτώ μήνες. Επέστρεψε μετά από καιρό για να ελέγξει το σπίτι της. Τα περισσότερα σπίτια στην περιοχή είχαν καταστραφεί. Η Αμνέχ στέκεται μπροστά από τα ερείπια του σπιτιού της εγγονής της. «Θα προσπαθήσουμε να το ξαναφτιάξουμε, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη υπηρεσίες στην περιοχή» λέει. (Νοέμβριος 2017).

Θυμός

Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό: Τα υποσιτισμένα δίδυμα ηλικίας 17 μηνών έφτασαν στο κέντρο υγείας της Ντιτεκεμένα με τους παππούδες τους. Κρύβονταν στο δάσος επί πέντε μήνες, όταν ένοπλοι επιτέθηκαν στα χωριά. Οι γονείς τους σκοτώθηκαν και τα μωρά έχουν εμφανή στο σώμα τους τραύματα από μαχαίρι. (Σεπτέμβριος 2017).

Τρυφερότητα

Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό: Μια μητέρα σε τρυφερή στιγμή με το μωρό της στη μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Κατάνα. Πριν από τη δημιουργία της μονάδας αυτής, η θεραπεία για τη χολέρα κόστιζε περίπου 35 δολάρια. Πολλοί ασθενείς από τις αγροτικές περιοχές γύρω από την Κατάνα δυσκολεύονταν πολύ για να καλύψουν το κόστος και ως εκ τούτου έπρεπε να περιμένουν πολύ για να λάβουν θεραπεία. (Οκτώβριος 2017).

Πόνος

Μαλάουι: Ο 19χρονος Σιμπαζάκο, ασθενής με HIV και φυματίωση ετοιμάζεται για ακτινογραφία στο νοσοκομείο στην επαρχία Eνσάντζε. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο λόγω οικονομικών προβλημάτων. Έχασε και τους δυο του γονείς και τώρα ζει με τον μεγαλύτερο αδελφό του. «Πονάω πολύ στα πλευρά μου. Κάνω τη θεραπεία μου, αλλά η υγεία μου δεν βελτιώνεται» λέει. (Ιούνιος 2017).

Ανακούφιση

Ονδούρα: Η Σίνθια (το όνομα δεν είναι πραγματικό) είναι μια 18χρονη ασθενής που έφτασε στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην πόλη Χολόμα για ιατρική και ψυχολογική φροντίδα. Η Σίνθια έχει υποστεί οικογενειακή βία. Είναι δύο μηνών έγκυος. Μια αγκαλιά είναι πάντα ανακουφιστική. (Ιούνιος 2017).

Χαρά

Ουγκάντα: Στο τμήμα ασθενών του Μπιντιμπίντι στη μονάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για την καταπολέμηση του υποσιτισμού ένα παιδί απολαμβάνει μερικές στιγμές χαράς, παίζοντας μαζί με τη μητέρα του. (Απρίλιος 2017).

Απόγνωση

Νιγηρία: Στην επαρχία Ντίφα του νοτιοανατολικού Νίγηρα, που μαστίζεται από τη βία της Μπόκο Χαράμ, μια γυναίκα κοιτάζεται στον καθρέφτη. Το βλέμμα της γεμάτο απόγνωση. Έφτασε στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για προγεννετική φροντίδα. Ο σύζυγός της λαμβάνει φροντίδα ψυχικής υγείας. (Φεβρουάριος 2017).

Στοργή

Ελλάδα: Ο Καρόν, η σύζυγός του και τα δίδυμα παιδιά τους έχουν εγκλωβιστεί στη Λέσβο από τον Αύγουστο του 2016. Το όνειρό τους είναι να ξεκινήσουν μία νέα ζωή στην Ευρώπη. «Αυτό που είδα εγώ στο Ιράκ, δεν θέλω να το δουν ξανά τα παιδιά μου. Αυτός είναι ο λόγος που εγκαταλείψαμε τη χώρα μας. Το όνειρό μου είναι τα παιδιά μου να ζήσουν σε μια όμορφη χώρα χωρίς πόλεμο, χωρίς αιματοχυσίες. Αυτό είναι το μόνο που επιθυμώ» λέει ο Καρόν. (Μάρτιος 2017).

Ελπίδα

Ουγκάντα: Δύο μικρά κορίτσια βρίσκονται στην κλινική των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον προσφυγικό καταυλισμό Παλορίνγια στην Ουγκάντα. Στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται η ελπίδα. Υπάρχει τεράστια έλλειψη στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης στον καταυλισμό. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δημιουργούν κλινικές για να καλύψουν τις ανάγκες του αυξανόμενου πληθυσμού. (Φεβρουάριος 2017).

Αγωνία

Μεσόγειος: Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μαζί με την οργάνωση SOS Mediterannee επιχειρούν κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες να διασώσουν πρόσφυγες που διασχίζουν με μια βάρκα τη Μεσόγειο. Η βάρκα ξεκίνησε από τη βόρεια ακτής της Λιβύης. Η αγωνία των προσφύγων είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. (Δεκέμβριος 2016)

Λύπη

Μπανγκλαντές: Οι συγγενείς της Αμίνα Κατούν, μιας 60χρονης πρόσφυγα Ροχίνγκια, που πέθανε από επιπλοκές που συνδέονται με τον υποσιτισμό, πενθούν δίπλα από τη σορό της στον καταυλισμό Μπαλουκχαλί. (Οκτώβριος 2017).