Τούτο εστί το στήθος μου

Έχετε διερωτηθεί κι εσείς γιατί οι άντρες έχουν ρώγες ενώ δεν τις χρειάζονται; Η απάντηση είναι απλή. Μέχρι τις πρώτες 4 εβδομάδες τα έμβρυα αναπτύσσονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο είτε είναι αγόρια είτε κορίτσια. Μετά το φυλετικό χρωμόσωμα Υ παίρνει τα ηνία κι από εκείνο το σημείο και ύστερα η ιστορία είναι γνωστή.

Τι σημαίνει αυτό; Το στήθος φουσκώνει μόνο στα κορίτσια, σε άλλες περισσότερο, σε άλλες λιγότερο, καλύπτεται με ύφασμα, μπαίνει σε σουτιέν, ζουλιέται από μπανέλες, ενισχύεται από μαξιλαράκια, από εμφυτεύματα, πιέζεται για να δείχνει μεγαλύτερο, υποβάλλεται σε εγχειρήσεις για να ξαναγίνει στητό, αλείφεται με αλοιφές μπας και φύγουν οι ραγάδες και η χαλάρωση. Σε γενικές γραμμές το γυναικείο στήθος περνάει πολλά ζόρια και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά θεωρείται άξιο λογοκρισίας. Χμ, για να είμαι πιο σωστή όχι το στήθος αλλά αποκλειστικά οι ρώγες. Ναι, το κουλό είναι ότι η αιτία του σκανδάλου είναι το σημείο εκείνο που είναι ίδιο και στα δύο φύλα, γιατί όπως όλοι ξέρουμε οι άντρες βυζιά δεν έχουν, έχουν όμως ρώγες που μπορούν να τις δείχνουν όποτε και όπου θελήσουν  (ή σχεδόν γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένω να βγάλει κάποιος συνάδελφος στο γραφείο το t-shirt του).

Στις ΗΠΑ λοιπόν έχει δημιουργηθεί το κίνημα Free The Nipple που διαμαρτύρεται γιατί σε τρεις πολιτείες -Γιούτα, Ιντιάνα και Τενεσί- είναι παράνομο να κυκλοφορεί μια γυναίκα χωρίς να καλύπτει το στήθος της∙ στις υπόλοιπες ο νόμος δεν το απαγορεύει ρητά αλλά έχουν σημειωθεί αρκετές συλλήψεις για προσβολή δημοσίας αιδούς επειδή μια γυναίκα έβγαλε το στήθος της και κατά συνέπεια και τις ρώγες της σε κοινή θέα. Τα κορίτσια λοιπόν που δραστηριοποιούνται στο κίνημα θεωρούν ότι αυτή η αντιμετώπιση του γυναικείου σώματος το προσβάλει καθώς συγκεκριμενοποιεί ένα δευτερεύον χαρακτηριστικό του φύλου ως καθαρά σεξουαλικό ερέθισμα. Με την ίδια λογική ένα δευτερεύον χαρακτηριστικό του ανδρικού φύλου, όπως είναι το μήλο του Αδάμ –που ναι, πολλά κορίτσια το γουστάρουν ιδιαίτερα- θα έπρεπε να καλύπτεται για να μην προκαλεί.

Στην Ελλάδα τα πράγματα σε αυτό το θέμα δείχνουν και είναι πιο νορμάλ. Η δικηγόρος και δημοτική σύμβουλος Θεσσαλονίκης κ. Ελεάννα Ιωαννίδου με πληροφορεί πως «στη χώρα μας έχει κριθεί πως το γυμνό από μόνο του δεν είναι αξιόποινο, παρά μόνο όταν σχετίζεται ή παραπέμπει σε σεξουαλική πράξη. Έτσι, ποτέ δεν έφτασαν στο ακροατήριο οι μηνύσεις που έκανε τα τρία πρώτα χρόνια της διεθνούς γυμνής ποδηλατοδρομίας στη Θεσσαλονίκη μια ομάδα ατόμων που θεώρησαν ότι προσβάλλονται από τα γυμνά σώματα των ποδηλατών, ενώ ένα άτομο που είχε συλληφθεί στην πρώτη ποδηλατοδρομία (που ήταν ολόγυμνο χωρίς body painting) αφέθηκε ελεύθερο, χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες. Δυστυχώς, η Δικαιοσύνη είναι πιο προχωρημένη από την κοινωνία, καθώς δεν είναι λίγα τα περιστατικά υποβολής τέτοιων μηνύσεων, αλλά και παρενόχλησης μητέρων που θηλάζουν δημόσια, συνήθως σε ταβέρνα, καφετέρια ή εμπορικό κέντρο, γεγονότα που προκάλεσαν ως αντίδραση μαζικό δημόσιο ακτιβιστικό θηλασμό στο κατάστημα όπου σημειώθηκε η παρενόχληση». Τι πιστεύει για το Free The Nipple η κ. Ιωαννίδου; «Είναι ουσιαστικά ένα κίνημα υπεράσπισης του ανθρώπινου δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά και της αυτοδιάθεσης, συνεπώς ένα κίνημα πολύτιμο για τη δημοκρατία. Επιπλέον, η απενοχοποίηση του γυμνού σώματος που επιτυγχάνεται μέσα από τέτοιες διεκδικήσεις, ενεργεί ως αντίδοτο απέναντι στην εμπορευματοποίησή του. Όσο περισσότερο εξοικειωνόμαστε με την εικόνα του γυμνού σαν κάτι φυσικό, τόσο λιγότερο είμαστε δέσμιοι των στερεοτύπων για το ανθρώπινο σώμα, άρα τόσο περισσότερο γινόμαστε ελεύθεροι άνθρωποι».

Μου αρέσει η τελευταία πρόταση, με καλύπτει και όσον αφορά την ανησυχία μου ότι η γύμνωση μπορεί να αφαιρεί από το γυναικείο στήθος τη γοητεία του. Όχι, δε συμβαίνει αυτό. Η φυσικότητα αφαιρεί πόντους από τη σεξουαλική πρόκληση και από την αντικειμενικοποίηση του γυναικείου σώματος αλλά όχι από τον ερωτισμό, τη φυσική έλξη, την ενστικτώδη επιθυμία που είναι όχι μόνο κολακευτική αλλά πηγή ζωής, χαράς και απόλαυσης.

Αυτά λοιπόν συμβαίνουν στην επικράτεια μας αλλά τι γίνεται στο internet, το παγκόσμιο χωριό; Όταν ήμουν πιο μικρή θυμάμαι πόσο γελοίο μου φάνταζε που στις διαφημιστικές καταχωρήσεις για ροζ γραμμές έβλεπες τα κορίτσια να ποζάρουν με τουμπανιασμένα βυζιά, εν είδη αερόσακου, αλλά με μαύρα αστεράκια να καλύπτουν τις ρώγες τους γιατί χωρίς αυτά η δημοσίευση δεν θα ήταν δυνατή. Εξίσου γελοίο μου φαίνεται που το 2015 τα social media όπως το facebook ή το instagram έχουν το ίδιο πρόβλημα. Το facebook συγκεκριμένα αναφέρει σχετικά με το ποιες φωτογραφίες μπορεί να έχουν πρόβλημα :
“We also restrict some images of female breasts if they include the nipple, but we always allow photos of women actively engaged in breastfeeding or showing breasts with post-mastectomy scarring”. Συνεπώς σύμφωνα με το facebook οι γυναικείες ρώγες είναι κάτι που παραπέμπει κατευθείαν σε σεξ κάτι που δεν ισχύει για τις αντρικές -εννοείται βρε κουτά, έχετε δει ποτέ να ερεθίζονται οι αντρικές ρώγες κατά τη διάρκεια ερωτικών περιπτύξεων; Έχετε δει, ε; α, οκ- και  επίσης σύμφωνα με το facebook το γυναικείο στήθος είναι ανεκτό μόνο σε δύο περιπτώσεις: όταν τρέφει ή όταν έχει υποστεί μαστεκτομή άρα στην ουσία, τουλάχιστον μέχρι να γίνει πλαστική, δεν υφίσταται ως στήθος.

Πριν κάποιο διάστημα είχα αναρτήσει στο facebook την παρακάτω φωτογραφία:

Πρόκειται ουσιαστικά για έργο τέχνης του διάσημου Αμερικανού φωτογράφου Edward Weston, θεωρείται από τους πιο καινοτόμους και επιδραστικούς φωτογράφους του 20^ου αιώνα. Τράβηξε αυτή τη φωτογραφία το 1942 εν μέσω Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα ωραίο απόγευμα το facebook με πληροφόρησε ότι έχω δεχτεί report για τη συγκεκριμένη φωτογραφία και ότι επεξεργάζονται το αίτημα για διαγραφή της. Τελικά αποφάσισαν να την κατεβάσουν κι όντως το έκαναν. Τώρα που την κοιτώ κατανοώ ότι έχουν χίλια δίκια. Ποιος δεν ερεθίζεται σεξουαλικά με την συγκεκριμένη ρώγα, είναι τόσο προκλητική και πορνογραφική αυτή η εικόνα. Έτσι δεν είναι;

Κάπως έτσι τα κορίτσια του Free The Nipple υποστηρίζοντας ότι το γυμνό γυναικείο στήθος δεν είναι πορνογραφικό θέαμα αλλά τμήμα της φυσιολογίας μας ξεκίνησαν να φωτογραφίζουν περήφανα τα στήθη τους και να τα ανεβάζουν στο twitter. Η σκηνοθέτρια Lina Esco γύρισε μια ταινία με τίτλο “Free The Nipple” που παρουσιάζει τις ακτιβίστριες του κινήματος και τις διαμαρτυρίες τους. Η ταινία κορυφώνεται σε μια σκηνή που δείχνει γυμνόστηθες γυναίκες να τρέχουν σε πολυσύχναστα μέρη ανά τον κόσμο όπως η Times Square.

Η σκηνοθέτρια Lina Esco

Στις φωτογραφίες του Free The Nipple δε θα αντικρίσετε μόνο γυναίκες αλλά και ακομπλεξάριστα αγόρια που ποζάρουν μαζί με τα κορίτσια τους ή και μόνα τους υποστηρίζοντας το δικαίωμα μας να μην ντρεπόμαστε για το στήθος μας.

Ναι, δεν ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Μας αρέσει πολύ να το θαυμάζετε, να το φροντίζετε, να το χαίρεστε γιατί έτσι χαιρόμαστε κι εμείς -ναι, το στήθος είναι από τις πιο ερωτογενείς ζώνες. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, δεν έχει αποκλειστικά ερωτική ισχύ. Είναι σύμβολο θηλυκότητας και ζωής καθώς με αυτό θηλάζουμε. Στην τελική είναι αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας και στο κάτω κάτω είμαστε τυχερές που το έχουμε γιατί σύμφωνα με τον Joye από τα Φιλαράκια «Ok, you know what blows my mind? Women can see breasts any time they want. You just look down and there they are.»