![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Ο Richard D. James aka Aphex Twin μαζί με τον Grant Wilson-Claridge έστησαν το 1991 την δισκογραφική Rephlex, με σκοπό να δημιουργήσουν την έδρα που θα φιλοξενούσε την ιδιαίτερη ματιά τους στην ηλεκτρονική μουσική. Πράγματι, στα 90s η Rephlex κυκλοφόρησε μερικούς πραγματικά εντυπωσιακούς δίσκους, δείχνοντας επιδεικτική αδιαφορία για τα μουσικά είδη που κυριαρχούσαν τότε στην βρετανική σχολή και διατηρώντας ταυτόχρονα ένα πέπλο μυστηρίου γύρω απ΄την παρέα που ζούσε στην απομακρυσμένη Κορνουάλη. Η εξαιρετική σειρά Analogue Bubblebath του Aphex Twin, μαζί με τις κυκλοφορίες του Squarepusher, του μ-Ziq και τις επανακυκλοφορίες των 808 State, αποτελούν μια πλούσια παρακαταθήκη της ηλεκτρονικής παράδοσης του Νησιού.
Τα όσα εξαιρετικά κατάφερε η ετικέτα, εκτιμήθηκαν από ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι πέρα από τρελό φανατισμό διακρίνονται και από ένα σπάνιο δογματισμό γύρω απ΄την μουσική που αγαπούν, κι αν παρακολουθείς το διαδικτυακό τόπο που συχνάζουν, το φόρουμ We Are The Music Makers, θα πιστέψεις ότι η μουσική αξίζει μόνο αν την υπογράφουν οι Autechre, οι Boards of Canada και φυσικά ο μέγας Aphex Twin. Όταν την περασμένη Τρίτη εμφανίστηκε στο discogs.com ο δίσκος του τελευταίου, Caustic Window, ακολούθησε ένας μικρός χαμός.
Ο μύθος της συγκεκριμένης δουλειάς λέει ότι τον ολοκλήρωσε ο Richard D. James το 1994, έκοψε 4-5 test pressings αλλά για διάφορους λόγους δεν τον κυκλοφόρησε ποτέ. Μέχρι να εμφανιστεί στο διάσημο site πώλησης σπάνιων βινυλίων, οι πληροφορίες έλεγαν ότι αυτά τα test pressings βρίσκονταν στα χέρια των παρακάτω: του Aphex Twin, του Mike Paradinas (ιδρυτής της Planet Mu, γνωστός κι ως μ-Ziq), του Grant Wilson-Claridge και του Chris Jeffs (μέλος της οικογένειας της Rephlex όπου έβγαζε δίσκους ως Cylob).
Η πέμπτη κόπια, αφού πρώτα επιβεβαιώθηκε ότι ήταν πράγματι αυθεντική, βρέθηκε στα χέρια του τυχερού κατόχου απ’την ίδια την ετικέτα και πωλούταν έναντι 13.500 δολαρίων. Ο administrator του φόρουμ, αφού πρώτα συνήλθε απ’το σοκ, επικοινώνησε με τους ιδιοκτήτες της Rephlex και συμφώνησαν να ξεκινήσουν μια kickstarter καμπάνια με σκοπό να συγκεντρώσουν τα χρήματα που απαιτούνταν για να αγοράσουν το δίσκο. Στη συνέχεια, αυτή η σπάνια κυκλοφορία, αφού πρώτα θα περνούσε στα χέρια του administrator, θα μετατρεπόταν σε ψηφιακά αρχεία, τα οποία θα αποστέλλονταν σε όσους συνείσφεραν οικονομικά στην καμπάνια.
Η Rephlex ανέλαβε κατόπιν να παζαρέψει την τιμή με τον μυστηριώδη κάτοχο και η τιμή έπεσε στις πέντε χιλιάδες λίρες (γύρω στα 8.300 δολάρια). Τα λεφτά όχι μόνο μαζεύτηκαν, αλλά τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 41 χιλιάδες δολάρια, αφού έχουν συνεισφέρει συνολικά περισσότεροι από δύο χιλιάδες άνθρωποι.
Μόλις ολοκληρωθεί η καμπάνια (έχει 25 μέρες ακόμα), ο δίσκος θα δημοπρατηθεί στο ebay και τα λεφτά που θα συγκεντρωθούν θα μοιραστούν με τον εξής τρόπο: ο Aphex Twin θα πάρει το ένα τρίτο (ως κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων), ένα τρίτο θα επιστραφεί σε όσους συμμετείχαν στη καμπάνια και τα υπόλοιπα θα δοθούν σε κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό που θα επιλέξουν τα μέλη του We Are The Music Makers.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για μια σπάνια περίπτωση στη μουσική ιστορία, μια απ’τις λίγες περιπτώσεις που οι μουσικόφιλοι λειτουργούν σαν κοινότητα για να ικανοποιήσουν τις μουσικές, βαθιά φετιχιστικές, εμμονές τους.
