084-faith-no-more-by-dustin-rabin-2680

Δεκαοχτώ χρόνια σιωπής είναι πολλά, οπότε η προσμονή για το Sol Invictus, το νέο άλμπουμ των Faith No More, όλο και φουντώνει. Τα δύο πρώτα singles, «Motherfucker» και «Superhero» μας έδωσαν μια καλή γεύση από το νέο υλικό της μπάντας, ωστόσο αν δεν ακούσεις όλο το album, δεν μπορείς να καταλάβεις ακριβώς αν αυτή η μεγάλη ανάπαυλα έκανε στους FNM καλό ή κακό.

Το Sol Invictus έχει την κλασική δομή ενός FNM άλμπουμ. Ένα προοίμιο που σε αρπάζει από τα μαλλιά (δηλαδή το ομότιτλο κομμάτι και το δεύτερο single “Superhero”), υπνωτιστικές συνθέσεις, γεμάτες εκρήξεις στο κυρίως θέμα (“Cone Of Shame”, “Rise Of the Fall”) και ένα μελωδικό αντίο (“Matador”,”From The Dead”). Είναι ένα κρυστάλλινα καθαρό άλμπουμ, που ταιριάζει απόλυτα στην δισκογραφία της μπάντας χωρίς να χρησιμοποιεί «σύγχρονα» τεχνάσματα για να προσγειωθεί στο 2015 ή για να κερδίσει ένα νέο κοινό. Αυτό παράλληλα δεν σημαίνει πως το Sol Invictus είναι μια ρέπλικα των ένδοξων στιγμών του συγκροτήματος. Μπορεί πολλά πράγματα να χτυπούν καμπανάκια από τα μακρινά 90’s, ωστόσο μια κινηματογραφική σκοτεινιά που πλανάται στις περισσότερες συνθέσεις και μικρές εκπλήξεις, όπως το “Black Friday”, κάνουν το Sol Invictus ένα άλμπουμ του καιρού του και ίσως ένα από τα καλύτερα του 2015.