Το συλλογικό πρόσωπο του «Νέου Γερμανού»
Είναι Σύρος, είναι Ιρανός, είναι πρόσφυγας. Είναι ο «Νέος Γερμανός»
Γιατί ο «Νέος Γερμανός» αξίζει μία ξεχωριστή αναφορά από εκείνη που μόλις έγινε για την Άνγκελα Μέρκελ; Γιατί ξεκίνησε από κάποια εμπόλεμη ζώνη της Μέσης Ανατολής, εγκαταλείποντας ό,τι είχε αφήσει ανέπαφο ο πόλεμος. Περπάτησε εκατοντάδες χιλιόμετρα, άντεξε τις κακουχίες και το ρατσισμό, ξεπέρασε τους κινδύνους, ταπεινώθηκε. Και τελικά έφτασε στη Γερμανία, όπου και έγινε δεκτός.
Η Γερμανία έχει πείρα από μεταναστευτικά ρεύματα, ήδη από τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, όταν Τούρκοι, Ιταλοί και Έλληνες μετανάστευσαν εκεί για να βρουν δουλειά. Το ευρέως διαδεδομένο στη Γερμανία τούρκικο ντονέρ και το Currywurst, που συνδυάζει την«αρχέτυπη» γερμανική σάλτσα με πικάντικες επιρροές από το Νότο, η νέα γενιά Γερμανών παικτών ποδοσφαίρου -από τον τουρκικής καταγωγής Μεζούτ Οζίλ έως τον αλβανικής καταγωγής Μουστάφι– δείχνουν ότι η χώρα έχει ήδη ενσωματώσει τους κόλπους της διαφορετικές κουλτούρες.
Όμως το συλλογικό υποκείμενου του «Νέου Γερμανού», που θα ξεπεράσει το 2016 το ένα εκατομμύριο σε απόλυτους αριθμούς, θα «σφυροκοπήσει» την έννοια του Deutsch, μία λέξη που προέρχεται από τα γερμανικά του Μεσαίωνα και σημαίνει ακριβώς «αυτόν που ανήκει στο λαό». Μέχρι πρότινος, η γερμανική λέξη λαός –Volk– δεν αποτύπωνε των φτωχότερων στρώματων εργαζομένων της αστικής κοινωνίας, αλλά είχε εθνικές-εθνολογικές συνδηλώσεις, που καθορίζονταν αποκλειστικά από το δίκαιο του αίματος, το jus sanguinis.
Ο «Νέος Γερμανός», μέσω της «κουλτούρας της αποδοχής» –Willkommenskultur– θα κληθεί να μπολιάσει τη γερμανική κοινωνία με νέες ιδέες και αντιλήψεις, σεβόμενος ωστόσο αφενός συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές του δυτικού πολιτισμού, όπως την ισότητα των φύλων, όσο και πάγιες θέσεις της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την ιστορική ευθύνη της Γερμανίας απέναντι στο κράτος του Ισραήλ. Με κινητήριο μοχλό το νέο μεταναστευτικό νόμο, που θεωρείται δεδομένος για το 2016 στη Γερμανία, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα βρουν μία νέα πατρίδα, στην οποία, για αντάλλαγμα, θα προσφέρουν την εργασία τους, ώστε να καταφέρει να διατηρήσει το υψηλό βιοτικό επίπεδο που σήμερα προσφέρει στους πολίτες της.
Στην επόμενη σελίδα: Ναρέντρα Μόντι: Στο τιμόνι μίας «δεύτερης Κίνας»
