Φωτογραφία: Στάθης Μαμαλάκης
«Δεν θέλω άλλο Netflix, δεν θέλω άλλη τηλεόραση, θέλω να γελάσω ρε παιδάκι μου» σκεφτόμουν πριν λίγες μέρες κρατώντας το τηλεκοντρόλ στο χέρι, αρνούμενη να το χρησιμοποιήσω. Ένας καλός μου φίλος που του έκανα βιντεοκλήση με δάκρυα στα μάτια μου είπε: «Βάλε να δεις Βαγιάτα». Πολύ λογικά, εγώ η άσχετη από YouTubers, ρώτησα: «Τι είναι Βαγιάτα»; Έξαλλος αυτός μου απάντησε: «Stand up comedian με τρομερό χιούμορ! Βάλε σου λέω την εκπομπή με το τροχόσπιτο και θα τα ξεχάσεις όλα». Και το έκανα. Και δεν σταμάτησα να βλέπω παρά μόνο όταν είχε ξημερώσει. Ξυπνώντας πάρα πολύ χαρούμενη λοιπόν πήγα μια βόλτα στο βουνό, γύρισα στο σπίτι στις 6 το απόγευμα για να μη φάω πρόστιμο και ξαφνικά ένιωσα μια απίστευτη θλίψη που είχα δει όλες τις σεζόν με το τροχόσπιτο, ένιωθα ότι όλα είναι μάταια, όλα είναι ένα τίποτα, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν τρία επεισόδια που δεν είχα δει και ξαφνικά ήταν σαν να είχε μόλις ανακοινώσει ο Χαρδαλιάς την άρση του lockdown. Την επόμενη μέρα, πάλι τα ίδια αλλά με έσωσαν οι εκπομπές του με τα Top 10. Και μετά βρήκα και κάτι special επεισόδια του τροχόσπιτου. Και μετά είδα και τις εκπομπές του efood όπου δοκιμάζει σνακς από όλο τον κόσμο. Και μετά άρχισα να παραμιλάω: «Βαγιάτα, Βαγιάτα» σε όλους τους γνωστούς. Το όνομά του λοιπόν (σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε) είναι Βαγιάτας. Γιώργος Βαγιάτας. Εσείς που δεν είχατε ιδέα, thank me later.
Πριν όμως τον αναζητήσετε στη γνωστή πλατφόρμα, να σας πω ότι ο Γιώργος, που σήμερα είναι 34 ετών, έγινε αρχικά γνωστός μέσα από την εκπομπή «Κάψε το σενάριο». Είναι από τις Σέρρες, μένει πλέον στην Αθήνα και κάνοντας διακοπές για πολλά χρόνια με το οικογενειακό του τροχόσπιτο πήρε την απόφαση να βγει εκτός συνόρων. Τα τελευταία τρία καλοκαίρια λοιπόν ταξίδεψε με το campervan στην Ευρώπη, παρέα με μερικούς φίλους και συνεργάτες που αποτελούν το crew του. Και τους έτυχαν ένα σωρό αναποδιές. Και τίποτα στα ταξίδια τους δεν ήταν όπως το περίμεναν. Και ευτυχώς τα αντιμετώπισαν όλα με χιούμορ (σχεδόν όλα, άνθρωποι είναι και αυτοί, λυγίζουν) και τα κατέγραψαν για να τα δούμε μετά εμείς και να ζηλεύουμε που δεν έχουμε τροχόσπιτο. Αυτή την περίοδο ανεβαίνουν τα επεισόδια της τρίτης σεζόν, έτσι βρήκα την ευκαιρία να τον κάνω για μία ώρα φίλο μου και να τον δω να μου μιλάει στο σαλόνι μου έστω και μέσω βιντεοκλήσης. Προσοχή: η συνέντευξη περιέχει spoilers για τα επόμενα επεισόδια, αλλά και για τα εκδρομικά σχέδια του επόμενου καλοκαιριού.
Φωτογραφία: Στάθης Μαμαλάκης
Γιώργο, πόσα μηνύματα την ημέρα δέχεσαι από ανθρώπους που σου λένε ότι σε θέλουν για φίλο τους; Ανάλογα, αν έχω βγάλει καινούργιο επεισόδιο μπορεί πολλά, άλλες μέρες ίσως και κανένα. Είναι πολύ παράξενο αυτό το «θέλω να γίνουμε φίλοι». Εμείς οι YouTubers σε αντίθεση με τους ηθοποιούς, είμαστε ακριβώς όπως μας βλέπουν στα βίντεο. Οι άνθρωποι πολλές φορές σοκάρονται όταν πηγαίνουν να μιλήσουν σε ηθοποιούς και τους κάνουν πλάκα και εκείνοι δεν είναι καθόλου όπως είναι στον ρόλο τους. Επειδή εμείς είμαστε όπως και στα βίντεο, νιώθουν μεγαλύτερη οικειότητα. Αυτό μπορεί να γίνει και λίγο άβολο γιατί πολλές φορές ο άλλος που σε βλέπει έξω γνωρίζει πολλά για σένα, πράγμα πολύ λογικό και ξεκινά στο δευτερόλεπτο να σου μιλάει σαν να σε ξέρει χρόνια αλλά εσύ έχεις απέναντί σου έναν άγνωστο και ίσως σκεφτείς καμιά φορά «ώπα ρε φίλε τι να σου πω τώρα»;
Σε φρικάρει αυτό; Όχι, σε καμία περίπτωση. Αν με φρίκαρε δεν θα έκανα αυτή τη δουλειά. Εντάξει δεν είμαι και ο Σάκης Ρουβάς να μου συμβαίνει συχνά. Αν ήμουν θα είχα και τόσα λεφτά που δεν θα με ένοιαζε, δεν θα μιλούσα σε κανέναν, θα έλεγα στην προσωπική μου ασφάλεια να καθαρίσει, χαχα.
Ποια είναι η δική σου εμμονή στο YouTube; Τα βίντεο τεχνολογίας και γνώσεων. Τώρα τελευταία βλέπω πολλά βίντεο με γεωγραφία, γεωπολιτικά, ιστορία. Γενικά τα βίντεο γνώσεων με ενδιαφέρουν πάρα πολύ.
Θα μπορούσες να κάνεις και σειρά με τεχνολογία; Ναι άνετα θα μπορούσα. Αλλά όχι ακόμα. Δεν βιάζομαι. Ένα από τα βασικά θέματα των κωμικών είναι ότι κάποια στιγμή μπορεί να ξεμείνουν από ιδέες και συνήθως γύρω στα 40-45 το γυρίζουν όλοι στην πολιτική σάτιρα. Εγώ τώρα είμαι 34 οπότε κρατάω αυτές τις ιδέες για να τις κάνω αργότερα, για να μη χρειαστεί να ασχοληθώ με τα πολιτικά. Το τριπάκι με τα πολιτικά είναι πως αν ξεκινήσεις να το κάνεις, μετά δύσκολα επιστρέφεις στο παλιό σου ύφος. Όπως και με τους Ράδιο Αρβύλα ή τον Λάκη Λαζόπουλο. Από τη στιγμή που ξεκίνησαν την πολιτική σάτιρα, καθιερώθηκαν πλέον έτσι. Θα σου φανεί περίεργο να τους δεις τώρα ξαφνικά να κάνουν άσχετα σκετσάκια. Σε ρουφάει αυτός ο υδροστρόβιλος και δύσκολα βγαίνεις και θέλω ακόμα να κάνω πολλά πράγματα που δεν έχουν σχέση με τα πολιτικά. Κι επειδή στα 50 θα είναι λίγο γελοίο να κάνω τα σκετσάκια που κάνω τώρα, το κρατάω για τότε αυτό.
Ο Γιώργος Βαγιάτας με την ομάδα του. Πίσω του ο αδερφός του Δημήτρης, ο συμπαρουσιαστής Πασχάλης Γαλάνης και ο σκηνοθέτης/μοντέρ Άλεξ Βηλαράς. Φωτογραφία από το αρχείο του.
Έχεις μπει ποτέ στο τριπάκι να ψάχνεις τι ακούει και τι βλέπει ένας πιτσιρικάς για να έρθεις πιο κοντά στη γλώσσα του; Σας έχει αφήσει ποτέ κανείς σχόλιο τύπου, ποιοι είναι οι αδελφοί Ντάλτον που αναφέρετε; Όχι, γιατί το top target group που με παρακολουθεί είναι οι ηλικίες 24-35, που είναι και το δικό μου ηλικιακό γκρουπ. Σχεδόν πάντα όταν ξεκινάς, τραβάς το ανήλικο κοινό. Όταν ξεκίνησα στο «Κάψε το σενάριο» είχε συμβεί αυτό ακριβώς. Το κοινό αυτό όμως σήμερα έχει μεγαλώσει, είναι γύρω στα 25. Και είναι πολύ ωραίο αυτό. Καλύπτουμε στην πραγματικότητα το κενό του YouTube σε αυτές τις ηλικίες. Προτιμώ να απευθύνομαι σε αυτό το κοινό παρά να προσπαθώ να απευθυνθώ σε νεότερους. Βασικά όπου μου βγαίνει φυσικά. Αν με βλέπουν οι νέοι είναι μια χαρά, εγώ όμως δεν θέλω να προσπαθώ να γίνω κάτι που δεν είμαι, αυτό είναι το θέμα. Εγώ τα λέω και όποιος με βλέπει! Μια χαρά.
Πέρα από το βράδυ στο Χριστουγεννιάτικο επεισόδιο με τις αρκούδες και τις αλεπούδες που φάνηκε ότι κάποιες στιγμές φοβηθήκατε, νιώσατε ποτέ ότι κινδυνεύετε; Ότι θα σας κλέψουν, θα σας σπάσουν το τροχόσπιτο; Εντάξει το κάνουμε και λίγο για την κάμερα ότι φοβόμαστε. Ποιος να κλέψει τέσσερα μοσχάρια; Γενικά στα τροχόσπιτα βλέπεις συνταξιούχους, οπότε ποιος να ενοχλήσει τέσσερις μαντράχαλους; Πρέπει οι άλλοι να είναι έξι τύποι με μαχαίρια, οπότε δύσκολο. Όχι δεν φοβόμαστε καθόλου. Εντάξει, έχουμε πάει και σε πολιτισμένες χώρες. Είναι πιο ασφαλείς από την Ελλάδα. Αν καταφέρουμε να πάμε τελικά ποτέ Ασία ή Αφρική που θέλουμε, εκεί ίσως να φοβηθούμε.
Ο Γιώργος και ο Δημήτρης Βαγιάτας στον Δρόμο του Ατλαντικού Ωκεανού στη Νορβηγία. Φωτογραφία από το αρχείο του.
Σκέφτηκε κάποιος από εσάς ποτέ να κάνει καμιά τρέλα; Να βουτήξετε γυμνοί σε μία λίμνη ή να τρέχετε γυμνοί το βράδυ στο έρημο Όσλο; Αντροπαρέα και γυμνισμός δεν πάνε μαζί εύκολα. Γενικά δεν έχουμε κάνει τρέλες, ίσως είναι και η ηλικία, ο Πασχάλης είναι πατέρας. Άσε που καμιά φορά νομίζουμε ότι κάνουμε τρέλες και μετά βλέπουμε το υλικό και τελικά δεν έχουμε κάνει και κάτι φοβερό. Είναι όπως όταν κάποιος σκιέρ νομίζει κάποια στιγμή ότι κάνει το τρομερό άλμα, ότι πετάει στον αέρα και μετά βλέπει το βίντεο και διαπιστώνει ότι είχε σηκωθεί μόνο τρία μέτρα. Πολλές φορές γελάμε μόνοι μας και λέμε: «Καλά ε, τι τρελοί ήμασταν» και μετά καταλήγουμε στο: «Εντάξει, σιγά το πράμα». Είμαστε ήρεμοι γενικά.
Είδαμε την κηδεία πολλών ανεμιστήρων στα ταξίδια σας. Το τροχόσπιτο το κηδεύσατε ή έχει αναστηθεί; Έχει αναστηθεί μόνο για κοντινές διαδρομές. Εξωτερικό δεν μπορεί να ξαναπάει. Βέβαια δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε κι εμείς να πάμε πάλι το καλοκαίρι. Ο στόχος ήταν η Αμερική αλλά με την κατάσταση της πανδημίας φοβάμαι ότι δεν θα είναι εφικτό. Και κυρίως δεν βλέπω να βρίσκουμε κάποιον χορηγό για να μπορέσουμε να κάνουμε μεγάλο ταξίδι. Δεν δίνουν εύκολα χρήματα για ένα κόνσεπτ που δεν είναι εξαρχής δικό τους.
Έχεις μπει πολύ μέσα; Ναι, έχω μπει πολύ μέσα. Στην αρχή έβαλα πολλά λεφτά με την ελπίδα ότι θα έρθει κάποιος χορηγός και αυτό δεν έγινε καθόλου, το αντίθετο θα έλεγα. Για την τρίτη σεζόν κάναμε crowd funding το οποίο πήγε ανέλπιστα καλά, ήταν και ένας τρόπος να δείξουμε στους χορηγούς ότι ο κόσμος το αγαπάει και το στηρίζει, αλλά δεν είναι κάτι που θέλουμε να ξανακάνουμε. Δεν θέλουμε να έχει ο κόσμος αυτή την ευθύνη.
Έχει ο κόσμος παραπάνω απαιτήσεις; Κάτι που μας πείραξε αρκετά και κυρίως τα άλλα παιδιά, εγώ λίγο έχω συνηθίσει αυτή την κατάσταση, είναι το γεγονός ότι αν καθυστερήσουμε λίγο να ανεβάσουμε κάποιο επεισόδιο ο κόσμος γίνεται επιθετικός. Αφήνουν σχόλια στο YouTube τύπου: «Εμείς σας πληρώσαμε, κανονικά πρέπει να σας κάνουμε report που δεν έχετε ανεβάσει ακόμα επεισόδιο», ενώ βέβαια αυτοί που αφήνουν τα σχόλια είναι και αυτοί που δεν έχουν δώσει λεφτά. Με τα παιδιά που έκαναν δωρεά μέσω της πλατφόρμας Patreon μιλάμε εκεί και δεν έχουμε κάποιο θέμα. Γενικά δεν θέλουμε ο κόσμος να είναι ο εργοδότης μας. Δυστυχώς έχω καταλήξει στο ότι είναι καλύτερα να είναι ο εργοδότης μια πολυεθνική παρά το κοινό. Έχει γίνει λίγο τρομακτική η επιθετικότητα.
Ο Γιώργος Βαγιάτας πλησιάζει επιτέλους τον Παγετώνα στη Νορβηγία. Φωτογραφία από το αρχείο του.
Με την τηλεόραση τι σχέση έχετε; Αγαπιέστε καθόλου; Δεν είναι ένα μέσο που θα ήθελε κάποιος άνθρωπος να μπει σε αυτό, πραγματικά. Πλέον είναι έτσι που εξυπηρετεί μόνο στο να κερδίσεις followers και να κάνεις καμιά δουλειά στο ίνσταγκραμ. Προφανώς κάθε χρόνο μου γίνονται προτάσεις να πάω στο πάνελ ενός πρωινού και προφανώς όσο δεν πεινάω θα λέω όχι. Αν με δεις ποτέ σε ένα τέτοιο πάνελ να σκεφτείς: «Πω πω ο καημένος ο Γιώργος πρέπει να χρωστάει».
Γενικά θεωρείς ότι όσα βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο και με τον κορώνα και γενικότερα στην ελληνική κοινωνία, μπορούν να αντιμετωπιστούν με χιούμορ ή ακόμα κι εσύ εδώ δεν έχεις διάθεση για πλάκα; Γενικότερα η κατάσταση με τον κορωνοϊό χωράει αρκετό χιούμορ. Βέβαια πρέπει πάντα να έχεις στο μυαλό σου ότι χάνονται τόσοι άνθρωποι κάθε μέρα και δεν ξέρεις πού θα καταλήξει όλο αυτό. Οι Έλληνες πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι όμως καταφέρνουν να είναι τόσο κακοί που βγάζεις εύκολα χιούμορ από αυτούς. Ανοίγουν τα σχολεία, κλείνουν τα σχολεία, ανοίγουν τα take away, κλείνουν, ανοίγουν ξανά, μπορούμε να πάμε εκεί, δεν μπορούμε, ό,τι να ‘ναι πραγματικά. Οπότε από αυτή την άποψη χωράει χιούμορ ναι. Μάλιστα αυτές τις μέρες γυρίζω και το δεύτερο μέρος του Top 10 με τον κορωνοϊό γιατί το πρώτο το είχα κάνει πέρυσι στο πρώτο lockdown και έχουν προκύψει κι άλλα από τότε.
Πέρα από την πανδημία; Για τα υπόλοιπα που συμβαίνουν, ας πούμε για το #metoo κίνημα, όχι, για μένα δεν χωράει καθόλου χιούμορ. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Και στην Αμερική όταν είχε βγει το θέμα με τον Harvey Weinstein, όλοι οι κωμικοί άφησαν λίγο χρόνο. Υπάρχει κίνδυνος ο κόσμος να δει όλο αυτό το πράγμα μόνο από μια αστεία πλευρά κι εγώ προσωπικά σαν Γιώργος δεν θα ήθελα καθόλου να συμβεί αυτό. Τώρα είναι επιτέλους που πρέπει να το πάρουμε σοβαρά αυτό το θέμα στην Ελλάδα γιατί είναι κάτι που ακούμε από όλες τις φίλες μας, τόσα χρόνια, σε κάθε δουλειά, να περνούν τέτοια πράγματα. Είναι η στιγμή να νιώσουν λίγο καλύτερα οι γυναίκες και οι άντρες, που δεν έχουν αυτή την προβολή, ώστε να πάρουν θάρρος και να μιλήσουν. Και να αρχίσουν επιτέλους να φοβούνται και όσοι τα κάνουν όλα αυτά. Αυτό είναι το βασικό. Πρέπει να αφήσουμε όλο αυτό το κίνημα να πάρει τον δρόμο του.
Ο Γιώργος Βαγιάτας στο Τρόμσο, στη Νορβηγία. Φωτογραφία από το αρχείο του.
Ανέφερες πριν τα μέτρα για την πανδημία. Πώς σου φαίνεται η διαδημοτική απαγόρευση μετακίνησης; Έχουμε δει και από το καλοκαίρι ότι οι βόλτες έξω δεν επηρεάζουν την αύξηση των κρουσμάτων. Το πρόβλημα είναι στους κλειστούς και μικρούς χώρους. Δεν γίνεται να είναι γεμάτα τα μέσα μεταφοράς και να μην μπορείς να πας στον Υμηττό να περπατήσεις ολομόναχος με έναν άνθρωπο να περνάει στα 4 μέτρα απόσταση. Βλέπεις ότι έχεις κάνει απαγόρευση από τις 9, έχεις κλείσει το λιανεμπόριο και τα κρούσματα αυξάνονται, τι είναι αυτό που παραμένει ανοιχτό; Τα μέσα μεταφοράς, οι δουλειές που δεν κάνουν τηλεργασία. Και το θέμα είναι ότι στην Ελλάδα δεν ανακοινώνονται καθόλου τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Δεν έχουμε μάθει τελικά από πού κολλάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Από τη στιγμή που δεν ξέρουμε αν αυτό προέκυψε από ένα λεωφορείο ή μια βιομηχανία για παράδειγμα, δεν ξέρουμε και τι γίνεται. Έλεγαν κάποια στιγμή ότι οι νέοι φταίνε που κάνουν πάρτυ. Σταμάτησαν τα πάρτυ, τα κρούσματα αυξάνονται. Νομίζω ότι απλά παίρνουν μέτρα για να πάρουν μέτρα. Μα δεν αποδίδουν ρε φίλε τα μέτρα, είναι ξεκάθαρο.
Ας πάμε πάλι στην εκπομπή με το τροχόσπιτο που είναι για μένα το καλύτερο παυσίλυπο αυτή την περίοδο. Σας έχουμε αφήσει στα φιόρδ της Νορβηγίας προς αναζήτηση ενός παγετώνα. Θα τα καταφέρετε; Τι θα συμβεί; Δώσε σπόιλερ στον λαό. Με τα πολλά θα φτάσουμε σε έναν καταπληκτικό παγετώνα, θα συμβούν και άλλα πολλά μετά και θα σου πω και κάτι που θα κάνουμε για πρώτη φορά. Θα μας κάνουν ωτοστόπ δύο άνθρωποι και θα τους πάρουμε μαζί μας για μια μεγάλη διαδρομή. Σε λίγες μέρες ανεβαίνει το επεισόδιο και θα δείτε αυτή τη συνύπαρξη.
![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
