Σταύρος Διοσκουρίδης
H έβδομη μέρα διακοπών. Η πιο σημαντική απ’ όλες.
Αυτοί που παν διακοπές αλλά ζουν μέσα στα κινητά τους.
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Αυτό το απόλυτο αίσθημα ελευθερίας και ευδαιμονίας μόλις έχεις ακούσει το τελευταίο «κλανκ» από τα κινούμενα μέρη του καταπέλτη του πλοίου και ξεχύνεσαι στο νησί.
Να πληρώσω τη βενζίνη 2+ €/lt στις Κυκλάδες, αλλά ας είναι καλής ποιότητας τουλάχιστον.
Ελένη Μαραγκού
Το πρωινό ξύπνημα σε σκηνή από το φως του ήλιου, σε μια ώρα υπερβολικά πρωινή, είναι ικανό να με κάνει morning person. Για λίγο.
Οι τύποι που θεωρούν τις καρέκλες στα καταστρώματα των πλοίων ιδιοκτησία τους – άσχετα αν δεν κάθονται οι ίδιοι σε αυτές- επειδή αποφάσισαν να πιάσουν γωνίτσα δυόμιση ώρες πριν φύγει το πλοίο. Συγγνώμη, αλλά και πάλι θα κάτσω.
Θεοδόσης Μίχος
Του Αυγούστου τα καμώματα:
«Οι καλύτεροι δεν πιστεύουν πια σε τίποτα και οι χειρότεροι είναι διψασμένοι για νίκες» (Απόντες, 1996)
«Διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα εκπέσανε» (Ας περιμένουν οι γυναίκες, 1998)
«Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά. Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. Είμαι από αυτούς που πάντα κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα (Φτηνά Τσιγάρα, 2000)
«Για το πάρτυ…» (Τσίου, 2005)
Ρακέτες. Αυτό.
Λίνα Ρόκου
Καιρός να αποφασίσω ποια βιβλία θα πάρω μαζί μου στις διακοπές. Είναι αυτά που και χρόνια μετά να τα ξεφυλλίζω θα βρίσκω μέσα τους κόκκους άμμου που θα μου θυμίζουν το καλοκαίρι του 2019.
Προσοχή στους δρόμους. Για να επιστρέψουμε όλοι.
Ζωή Παρασίδη
Το πρωί θα τσαλακώνω σελίδες, το βράδυ θα φοράω τσαλακωμένα από τον σάκο φλολάρ πάνω απ’ άλλα φλοράλ.
Δεν θέλω αρνητισμό τον Αύγουστο, δεν έχω καλοκαιρινό down. Να περάσετε υπέροχα.
Ελένη Τζαννάτου
Διακοπές…
…και πάλι πίσω.
