Παίζεις μουσική από το 1993. Ποια ήταν η πορεία σου μέχρι σήμερα;
Ξεκίνησα από το club Next, το 1993, ήταν the place to be για όλους τους alternative rockers. Μάζευε 600 άτομα κάθε βράδυ. Βρέθηκα λοιπόν κατευθείαν στα βαθιά, να παίζω μπροστά σε τόσο κόσμο ξαφνικά, το οποίο όμως σαν εμπειρία με βοήθησε σίγουρα σε αυτά που θα έρχονταν. Ακολούθησε το Μεταλλείο (ιδιοκτησίας Μάκη Ψωμιάδη) και αμέσως μετά το Χοροστάσιο όπου έμεινα από το 1995-2002. Μόλις αποχώρησα από Χοροστάσιο, έκανα μερικά guest djing στο Mad και στο Memphis (που μακάρι να μην τα είχα κάνει ποτέ), μετά έρχεται το Club Odd όπου παραμένω σαν resident μέχρι το 2004 και το 2005 ανοίγει το Underworld (πιο κατάλληλη στιγμή για ένα τέτοιο κλαμπ δεν υπήρχε πραγματικά) όπου ήμουν από την πρώτη μέρα που άνοιξε τον Ιανουάριο του 2005, μέχρι και το 2008 που αποχώρησα για να ξεκινήσω να στήνω το Second Skin. Επίσης έχω παίξει σε σημαντικά κλαμπ του εξωτερικού. Στο Λονδίνο πέντε φορές, στο Λος Άντζελες τρεις, στη Μόσχα, στη Βιέννη, στο Βουκουρέστι, στη Λιουμπλιάνα και στην Ουάσινγκτον.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα του Second Skin. Ποιες συνθήκες γέννησαν την ανάγκη για τη δημιουργία του;
Οι συνθήκες που γέννησαν την ανάγκη για τη δημιουργία του ήταν αυτή η συνεχόμενη εκμετάλλευση που ένιωθα από τους εκάστοτε ιδιοκτήτες. Είχα βαρεθεί δηλαδή να αντιμετωπίζω την ίδια κατάσταση εδώ και χρόνια και το μόνο που άλλαζε ήταν τα ονόματα και τα πρόσωπα. Είχα βαρεθεί να με χρησιμοποιούν ώστε να γίνεται γνωστό το club τους και όταν μετά από κάποιο καιρό ένιωθαν πως δεν με χρειάζονταν, άρχιζαν να μου τρώνε λεφτά ή να μου δείχνουν πως δεν με υπολογίζουν πια, νομίζοντας ότι μπορούσαν να κάνουν τη δουλίτσα τους με κάποιον ο οποίος παίρνει πολύ λιγότερα από εμένα και να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα (αυτή η ψευδαίσθησή τους κρατάει λίγους μήνες, τσεκαρισμένο σε τουλάχιστον 3 περιπτώσεις). Έτσι πήρα την απόφαση να στήσω το Second Skin Club το 2008 μαζί με τους συνεργάτες μου σε μία προσπάθεια να έχω περισσότερο έλεγχο, αλλά και για να μην έχουμε πάλι τα ίδια γεγονότα.
Γιατί Second Skin;
Για τρεις λόγους : 1) Είναι αγαπημένο μου τραγούδι των Chameleons. 2) Έκανες τον συνειρμό πως κατά μία έννοια αλλάζεις δέρμα, άρα ήταν σαν μια καινούρια, πολύ σημαντική αρχή για εμάς και 3) μπορούσες να κάνεις τη σύνδεση με το φετιχιστικό κομμάτι του ονόματος και την λατρεία του υλικού που φοράς (μπορεί να είναι το latex ή το PVC ή το δέρμα) .
Ποια είναι τα ορόσημα στην ιστορία του Second Skin;
Σίγουρα όλα τα Torture Garden. Τα Spookshows με τα shows της Lucifire ή Το Self bondage show της Satomi. Οι συναυλίες Aesthetic Perfection, Nachtmahr, Detachments, Faderhead, For Against, Dirty Weather Project, Philm είναι αυτές που ξεχωρίζω από όλες όσες διοργάνωσα εκεί. H καθεμία για διαφορετικούς λόγους. Αλλά και συγκεκριμένα βράδια Σαββάτου όπου μόνο η μουσική, ο κόσμος και εγώ αρκούν.
Στην επόμενη σελίδα ένας Άγιος Βασίλης κυκλοφορεί γυμνός στο Second Skin.
