Τα μπαρ, όπως περίπου είχε πει αν θυμάμαι καλά ο Περικλής Κοροβέσης στο πρώτο από τα Στέκια του Νίκου Τριανταφυλλίδη (για το Au Revoir), είναι οι οινοπνευματικές κιβωτοί της ζωής μας. Μου λείπουν τόσο πολύ που, χωρίς πλάκα, έχω αρχίσει να τα βλέπω στον ύπνο μου.
Δηλαδή έχω ήδη ονειρευτεί τα δύο από τα τρία στέκια μου και ήταν ανάμεσα στα πιο περίεργα και έντονα όνειρα που έχω δει σε αυτή τη φάση που είναι τόσο ζόρικη που και οι Ψ (χρυσές δουλειές θα κάνουν μ.Κ.) επιβεβαιώνουν ότι όλοι «καιγόμαστε» από αυτά που «έρχονται μπροστά» όταν κοιμόμαστε (και η τύχη μας δεν δουλεύει). Έχουν, μάλιστα, φτάσει να μου λείπουν ακόμη και τα μπαρ που δεν πηγαίνω.
Σε μια Αθήνα χωρίς χρώμα, λοιπόν, σε μια Αθήνα με κλειστά μπαρ, αποφάσισα να κάνω αυτό το φωτορεπορτάζ για την Popaganda που ευτυχώς εν μέσω πανδημίας συνεχίζει να βλέπει τη ζωή σε υψηλή ανάλυση.
Έπρεπε να το περιμένω ότι θα μαυρίσει η ψυχή μου.
Who needs a drink?
Ας θυμηθούμε τα λόγια δύο σοφών της αθηναϊκής νύχτας στην Popaganda:
Κύριος Γιάννης, Galaxy: Δεν είναι εύκολο πράγμα να στηθεί σωστά μια μπάρα. Εδώ είναι όλα μελετημένα. Το ύψος της μπάρας, το μαξιλαράκι που είναι πολύ βασικό, ο περιβάλλων χώρος, η απόσταση της καρέκλας, η σιδερένια μπάρα για να ακουμπάνε τα πόδια σου… Είναι μία συνταγή που αν πετύχει, είναι ό,τι καλύτερο για τον πελάτη, για να περάσει την ώρα του ξεκούραστα.
Κύριος Λύσανδρος, Au Revoir: Αν θες να κρατήσεις το χώρο σου σωστό και να βλέπεις τον πελάτη σαν άνθρωπο και όχι σαν λεφτά, όχι δηλαδή για να του τα βγάλεις από την τσέπη και να του τα πάρεις, πρέπει να είσαι τύπος και υπογραμμός, για να δίνεις το σωστό παράδειγμα.
Κύριος Γιάννης: Η παιδεία μπαρ μαθαίνεται σιγά σιγά.
Κύριος Λύσανδρος: Αποφεύγουμε τις πολιτικές και αθλητικές συζητήσεις. Γιατί καμιά φορά, στο ποτό επάνω… Το ξέρετε το ανέκδοτο; Είναι δυο πελάτες και κουβεντιάζουν πολιτικά. Τους λέει ο μπάρμαν από μέσα: «ξέρετε, απαγορεύονται τα πολιτικά». Πιάσανε αθλητικά. Τους λέει: «κύριοι απαγορεύονται και τα αθλητικά». «Τα σεξουαλικά επιτρέπονται;» ρωτάνε οι πελάτες. «Ναι, επιτρέπονται» τους λέει. «Ε άντε και πηδήξου!»
Κύριος Γιάννης: Φυσικά και υπάρχει παιδεία μπαρ! Έχει σημασία το πως θα παραγγείλεις, τι θα πιεις, πως θα καθίσεις, πως θα συμπεριφέρεσαι στους διπλανούς σου. Είναι θέματα αγωγής όλα αυτά. Όπως και η ένταση της φωνής σου – αν και εντάξει, καμιά φορά δεν πειράζει να ανέβουν λίγο τα ντεσιμπέλ, συμβαίνουν αυτά άμα πιεις.
Κύριος Λύσανδρος: Εμείς που δουλεύουμε στο χώρο δεν πίνουμε ποτό. Το πολύ πολύ να πιεις λίγο στο τέλος, όταν είναι να φύγουμε, να βάλουμε ένα ουισκάκι. Τι πουλάμε; Αλκόολ δεν πουλάμε; Δεν δίνουμε νερό στον κόσμο. Επομένως αν πιει λίγο παραπάνω ο άλλος και πάει να παραφερθεί, πρέπει να είναι σε θέση ο άνθρωπος που δουλεύει να τον καλμάρει.
Κύριος Γιάννης: Καλός πότης είναι αυτός που ξέρει να πίνει, που σέβεται το χώρο και τους γύρω του. Δεν κρίνεται ο καλός πότης από το πόσα πίνει. Μπορεί να είναι τακτικός και να πίνει ένα ποτό, ίσα ίσα να περνάει να λέμε δυο κουβέντες. Δεν είναι ζητούμενο να πίνει ένα μπουκάλι. Μπορεί να πιει όσο θέλει, όσο του κάνει κέφι.
Κύριος Λύσανδρος: Για εμάς καλός πότης δεν είναι αυτός που πίνει πολλά ποτά, κι ύστερα να παραφέρεται. Για εμάς καλός πότης είναι αυτός που θα πιει ένα-δύο, ίσως και τρία, αλλά θα είναι συχνά εδώ και θα είναι πάντα σοβαρός. Τι να τον κάνουμε αυτόν που θα πιει ένα ολόκληρο μπουκάλι μια φορά και δεν θα ξαναπατήσει;
Κύριος Γιάννης: Άμα έχεις μάθει κάπου, άμα σου αρέσει και πηγαίνεις κάπου και μετά το χάσεις, χάνεις τα νερά σου. Γιατί αυτό που σου άρεσε δεν το βρίσκεις αλλού. Θα πας και αλλού, θα γυρίσεις εδώ κι εκεί, αλλά κάτι θα σου λείπει. Θα σου λείπει το στέκι σου.
Κύριος Λύσανδρος: Ένας πελάτης θα σου πει το πρόβλημά του, τη χαρά του, τη λύπη του, οτιδήποτε. Εσύ θα κάτσεις, θα πεις τη γνώμη σου, θα συμπαρασταθείς, αλλά τη στιγμή που θα φύγει ο πελάτης πρέπει να τα ξεχάσεις αμέσως όλα. Ό,τι και να σου πει ο άλλος, ακόμη και μικρό κουτσομπολιό, ξεχνιέται αυτόματα. Όχι για να μην το κουβαλάς μαζί σου, αλλά για να μην υπάρχει καμία περίπτωση να εκθέσεις τον πελάτη. Γιατί αυτός που δουλεύει πίσω από το μπαρ είναι ένα είδος εξομολόγου. Έτσι είναι, όπως τα λέω.