Ο Λευτέρης Βογιατζής ήταν διαρκώς παρών στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων, το καλλιτεχνικό σπίτι του, στην παρουσίαση του φετινού προγράμματός του. Όπως και πέρυσι, άνθρωποι που τον έζησαν, τον αγάπησαν, συνεργάστηκαν μαζί του, μάλωσαν, ξαναφίλιωσαν, σημαδεύτηκαν από τη δουλειά του, βρίσκονταν στον τόπο που άφησε το ανεξίτηλο αποτύπωμά του –ανθρώπινο και καλλιτεχνικό- μια μέρα μετά τα γενέθλιά του (γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου, πριν από 71 χρόνια, ανήμερα της Απελευθέρωσης της Αθήνας): η Ειρήνη Λεβίδη, υπεύθυνη σήμερα τόσο για τη Νέα Σκηνή-Λευτέρης Βογιατζής όσο και για το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Σκεύας. Η Αμαλία Μουτούση. Ηταν όμως στη σκηνή, γιατί θα συμπράξουν μαζί της φέτος, και άνθρωποι που θεωρούν το χώρο οδηγό.
«Θέλουμε να πάρουμε από αυτή την πνευματικότητα», είπε χαρακτηριστικά η Μαρία Μαγγανάρη, που μαζί με τη Μαρία Κεχαγιόγλου ανεβάζουν στη Νέα Σκηνή Μπέργκμαν. «Ο Λευτέρης κυλάει στο αίμα μας», παραδέχτηκε ο Σκεύας. Δεν έκρυψε ότι αισθάνεται πως ο μεγάλος σκηνοθέτης «επιστρέφει. Είναι πάντα εδώ».
Η Αμαλία Μουτούση, την οποία θα σκηνοθετήσει στο «Κουκλόσπιτο» του Ίψεν, αναφέρθηκε στην «έλλειψη συγκέντρωσης», που συνόδευσε την αιφνίδια και άδικη απώλεια του θεατρανθρώπου και δασκάλου. «Αναζητούσα το κέντρο μου», εξομολογήθηκε.
«Ποιος είναι ο ρόλος του θεάτρου του Λευτέρη Βογιατζή χωρίς τον Λευτέρη Βογιατζή; Κι αν εκείνος σήμερα ξεκινούσε τι θα έκανε; Ερωτήματα αναπάντητα», παραδέχτηκε η Ειρήνη Λεβίδη. Ερωτήματα «που τριβελίζουν όμως το μυαλό και δεν σε αφήνουν σε ησυχία. Ένα όμως είναι βέβαιο, ότι ο Λευτέρης θα προέτασσε την ανάγκη της καλλιτεχνικής δημιουργίας κι ότι αυτή χρειάζεται από χρόνο, αφοσίωση, ταλέντο. Είναι αυτονόητο», πρόσθεσε «ότι οι χώροι όπου εργάστηκαν σημαντικοί δημιουργοί, δεν κλείνουν και δεν εγκαταλείπονται. Αυτή είναι η παγκόσμια πρακτική, καθώς οι κοινωνίες αντιλήφτηκαν πολύ έγκαιρα, την ζωτική ανάγκη τους ανάγκη τους για την συνέχεια».
Το φετινό πρόγραμμα στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής αρχίζει και τελειώνει με μουσική. «Χαίρομαι ιδιαίτερα που το “επίσημο” πρόγραμμα αρχίζει με μία μουσική και τελειώνει με μία μουσική εκδήλωση. Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί η αγάπη του Λευτέρη για την μουσική, το τραγούδι και την όπερα, αποτέλεσε συστατικό στοιχείο για την δουλειά του αλλά και για την αισθητική του αντίληψή γενικότερα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ξεκινάμε με τον Διονύση Σαββόπουλο και τελειώνουμε με μία όπερα δωματίου, την «Αλτσίνα» του Χέντελ από την νεανική και τόσο ποιοτική ομάδα όπως είναι η Ραφή. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο Διονύσης Σαββόπουλος επέλεξε το θέατρο του Λευτέρη Βογιατζή για να ξεκινήσει τις εκδηλώσεις για τα 50 του χρόνια στη μουσική».
Η επιλογή ενός λιγότερο «πυκνού» προγράμματος σε σχέση με πέρυσι, επικράτησε διότι έτσι επιτρέπεται στους καλλιτέχνες να έχουν το χρόνο «να υπάρξουν εδώ μέσα, να κάνουν πρόβες και να πειραματιστούν». Το αφιέρωμα στον Λευτέρη Βογιατζή που φιλοξενείται στο τελευταίο τεύχος των Σύγχρονων Θεμάτων (μια «πρώτη αποτίμηση εν θερμώ», βάση για συστηματικότερη μελέτη της συμβολής του στο μέλλον) παρουσίασε ο καθηγητής αρχαίας ιστορίας Δημήτρης Κυρτάτας.
Η αυλαία της σεζόν είναι πάντως έκπληξη. Θα τη σηκώσει ο Διονύσης Σαββόπουλος με μια συναυλία υπέρ των προσφύγων (19-20/10). Η θεατρική έναρξη θα γίνει εντούτοις με τη Μαρία Μαγγανάρη, η οποία σκηνοθετεί τις Μαρία Κεχαγιόγλου και Ανθή Ευστρατιάδου στην Φθινοπωρινή σονάτα του Μπέργκμαν (29/10). Mε αφορμή το φιλμ οι καλλιτέχνιδες δημιουργούν τους δικούς τους αυτοσχεδιασμούς. Τη σκυτάλη θα πάρει ο Θ. Γλυνάτσης με την Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ, ένα «βλάσφημο κείμενο για την ερωτική εμμονή». Η νέα χρονιά ξεκινά με την εκδοχή του Γιώργου Σκεύα πάνω στο Κουκλόσπιτο του Ίψεν, «ένα μυθικό κείμενο», με τον Άρη Λεμπεσόπουλο και την Αμαλία Μουτούση, η οποία με τη συγκεκριμένη συνεργασία ανακτά «τη σωματική σχέση με τον λόγο». Τέλος, τον Μάρτιο, ο Περικλής Μουστάκης θα παρουσιάσει την βασισμένη στον βιβλικό Ιεζεκιήλ παράσταση Οστέα ξηρά (σε μετάφραση Γιώργου Κοροπούλη). Και την τρέχουσα σεζόν θα συνεχιστούν οι αναγνώσεις (με Ηλία Λάγιο, Νίκο Καρούζο κ.ά), ενώ θα πραγματοποιηθεία και αφιέρωμα στον ποιητή Χάουαρντ Μπάρκερ (σε επιμέλεια Έλσης Σακελλαρίδου).
