Το φετινό φεστιβάλ του Sundance βρισκόταν περίπου 2 εβδομάδες πριν την έναρξή του πριν αναγκαστεί να μεταφερθεί αποκλειστικά online για δεύτερη συνεχή χρονιά, λόγω της απειλής της μετάλλαξης Όμικρον (η πολιτεία της Γιούτα, όπου διεξάγεται το φεστιβάλ, σημείωσε μερικά από τα υψηλότερα νούμερα σε κρούσματα στις ΗΠΑ). Μπορεί η ακύρωση της τελευταίας στιγμής να προκάλεσε αναστάτωση και, σε μερικές περιπτώσεις, οργή στους επαγγελματίες που ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον εφιάλτη των μη επιστρέψιμων εξόδων διαμονής τους, όμως η κίνηση αυτή για το φεστιβάλ συνοδεύεται από την ενθαρρυντική εμπειρία της προηγούμενης διοργάνωσης, οπότε το κοινό του σχεδόν τριπλασιάστηκε, φτάνοντας τις 600.000 προβολές και δίνοντας στο Sundance τη μεγαλύτερη “προσέλευση” της ιστορίας του.
***
Η ανθρωποφαγική φύση της σύγχρονης αναζήτησης για το σωστό ταίρι βρίσκει την ιδανικότερη αλληγορία της στο Fresh, το ντεμπούτο της Μίμι Κέιντ που θα συζητηθεί σαν Δευτέρα Παρουσία της Υποσχόμενης Νέας Γυναίκας (αν και δεν μάλλον δεν θα προκαλέσει τις διχαστικές αντιδράσεις της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας με την Κάρεϊ Μάλιγκαν) (επίσης είναι θρίλερ οπότε μάλλον δεν θα φτάσει καν στα Όσκαρ.) Στο πρώτο μισάωρο της ταινίας, ο ανυποψίαστος θεατής μπορεί και να νομίζει ότι έχει μπροστά του μια μοντέρνα romcom με παραδοσιακά, όμως, συστατικά: μια μοναχική γλυκιά ηρωίδα (η Ντέιζι Έντγκαρ-Τζόουνς της σειράς Normal People στον πρώτο της μεγάλο κινηματογραφικό ρόλο) που έχει εγκαταλείψει τις ελπίδες να βρει ένα φυσιολογικό αγόρι στα dating apps, η πνευματώδης κολλητή της φίλη και ένα απρόσμενο meet cute στο σούπερ μάρκετ με ένα γοητευτικό νεαρό γιατρό (Σεμπάστιαν Σταν). Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;
Όταν οι τίτλοι τέλους πέφτουν στο 38ο λεπτό, με την πρωταγωνίστρια να παραπονιέται ότι δεν έχει σήμα στο κινητό της πριν πέσει λιπόθυμη στο απομονωμένο σπίτι του νέου της φίλου έχοντας πιει ένα κοκτέιλ φτιαγμένο από τα χέρια του, το Fresh κάνει γνωστές τις πραγματικές προθέσεις του και να δείχνει, αρκετά κυριολεκτικά, τα δόντια του. (Όποιο κι αν φαντάζεστε ότι είναι το εφιαλτικό μυστικό του γιατρού, μάλλον δεν θα το μαντεύατε, παρά τα οπτικά στοιχεία που προετοιμάζουν το έδαφος στην αρχή της ταινίας.)
Η Έντγκαρ-Τζόουνς, ακροβατώντας εντυπωσιακά ανάμεσα στο κλασικό “κορίτσι σε κίνδυνο” και την ηρωίδα του γαλλικού Revenge, έχει μια ταιριαστά αρρωστημένη χημεία με τον Σταν, που χρησιμοποιεί αρκετά καλά το υποβόσκον σκοτάδι της ωραίας του εμφάνισης. Ερχόμενο μετά την Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα, το Us και το Μidsommar, το Fresh κάθεται αποφασιστικά στο ίδιο τραπέζι με τις ταινίες “κοινωνικού τρόμου” για την αγχωτική θέση της γυναίκας στον ευρύτερο αναξιόπιστο περίγυρό της, παρόλο που το σενάριό του αναμασά αρκετά επιδερμικά τα γνωστά φεμινιστικά talking points χωρίς κάποια ριζοσπαστική προσέγγιση. Όμως είναι φτιαγμένο με αυτοπεποίθηση και παρέκκλιση από κλισέ (με εξαίρεση το φινάλε του), προτείνοντας μια ενδιαφέρουσα ηρωίδα στη σωστή πλευρά της μάχης για επιβίωση.
