Το 2010 ήταν αδιαμφισβήτητα η χρονιά του. Έσκασε στο μουσικό κόσμο με βραβείο καλύτερου τραγουδιού, στίχων και εξωφύλλου για το τραγούδι “The Absence of Μany” στο 48 Hour Music Project και το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς τον καλωσόρισε το Jumping Fish αναδεικνύοντας το “Come Again” ως τραγούδι του μήνα. Αμαυρώνοντας την κλασσική θητεία του στο πιάνο με την ηλεκτρική κιθάρα και τις αλήτικες επιρροές των μεγάλων τζαζιστών, του Tom Waits και των Rolling Stones, o George Gaudy άρχισε να εμφανίζεται σε διάφορα φεστιβάλ και venues παρουσιάζοντας τα κομμάτια του LP Millionaire που κυκλοφόρησε το 2012, ενώ αργότερα κυκλοφόρησε ακόμα ένα EP, το “Will You”. Μουσικά, δε συστήνεται με κάτι παραπάνω από την ταυτότητα του singer/songwriter κι αφήνει τους ακροατές να ανακαλύψουν την ταυτότητα των ιδιοσυγκρασιακών, σκοτεινών κομματιών του που δε φοβούνται να μεταλλάσσονται σταδιακά, κρατώντας όμως την χαμηλότονη, ταξιδευτική ενέργεια που τα διακρίνει. Το τελευταίο project του δραστήριου Γιώργου Γουδή αφορά στην επέκταση της μπάντας του και στη δημιουργία ενός περισσότερο συλλογικού προφίλ που ακούει στο όνομα Sun, ενώ έχει σχεδόν έτοιμη καινούρια δουλειά για κυκλοφορία μέχρι το φθινόπωρο. Πριν μας τα παρουσιάσει την ερχόμενη Πέμπτη στο Ρομάντσο, συμπράττοντας με τον βετεράνο Andy Watts, απάντησε στο ερωτηματολόγιο της Popaganda…
Γιατί διάλεξες το καλλιτεχνικό επώνυμο Gaudy; Γιατί το επώνυμο μου είναι Γουδής και ήταν το κοντινότερο αντίστοιχο διεθνές. Την ορθογραφία την άλλαξα μετά από μια διαμάχη με τον Gaudi της βρετανικής dub σκηνής. Η αναφορά στον αρχιτέκτονα ήταν μια ευχάριστη σύμπτωση.
Χαρακτήρισε τη μουσική σου με πέντε λέξεις. Πριν: Νοσταλγία, Μελαγχολία/ Τώρα: Rock ‘n’ Roll/ Γενικά: Songwriting.
Ονόμασε τέσσερις μουσικές σου επιρροές. Rolling Stones, Cream, Traffic, Jefferson Airplane.
Φεύγεις για road trip στη Λατινική Αμερική με ένα σαραβαλιασμένο Ford. Ποια πέντε άλμπουμ πετάς βιαστικά στη θέση του συνοδηγού; Neil Young – Harvest, Beatles – Abbey Road, Iron and Wine – The Shepherds Dog, Donovan – Fairytale, Tom Waits – Real Gone.
Όταν σας πιάνει η έμπνευση κατά τη διάρκεια της πρόβας, πόσες ώρες το πάτε σερί; Αν δεν τρέχει το ρολόι, δεν υπάρχει όριο, μπορείς να το ψάχνεις όλη μέρα. Αν με άφηνες σε ένα studio 24/7, θα ήταν η καλύτερη μου. Mέχρι τελικής πτώσεως.
Σε ποια μουσική δεκαετία θα προτιμούσες να ζεις; Στην δεκαετία του 60, ασυζητητί.
Συμπλήρωσε τις παρακάτω φράσεις: α) Θα σταματούσα να παίζω μουσική
μόνο αν… ήταν ο δρόμος για την παγκόσμια ειρήνη β) αν ζούσε ο/η …. George Harrison θα ήθελα πολύ να μοιραστώ τη σκηνή μαζί του/της. γ) το τελευταίο κομμάτι που πρόσθεσα στο mp3 μου ήταν… Micah. P. Hinson – Patience.
Τι μουσική ακούς όταν είσαι μόνος και δεν σε βλέπει/ακούει κανείς; Σαββόπουλο.
Τον frontman/frontwoman ποιας μπάντας είχες ερωτευτεί στα 15; Τη μπασίστρια μιας μπάντας από τη γειτονιά – δεν νομίζω να την ξέρεις. Oύτε αυτή νομίζω πως το έμαθε ποτέ
Είσαι με την παρέα σου σε ένα μαγαζί και πέφτει πρόταση να συνεχίσετε σε άλλο, στο οποίο εσύ δεν ακολουθείς γιατί σιχαίνεσαι τη μουσική του. Τι μουσική είναι αυτή; Ελληνικό εντεχνορόκ.
Ποιές άλλες ελληνικές μπάντες εκτιμάς; Chickn, His Majesty The King Of Spain, Cave Children, Esterina, Rous, Puta Volcano και περίπου όλες τις άλλες, γενικά δεν τα πάμε και άσχημα.
Tι θα δούμε την Πέμπτη στο Ρομάντσο; Tη νέα, τελείως νέα, μπάντα μου που λέγεται “SUN”. Ένα ολόκληρο καινούργιο EP που είναι ακόμα ακυκλοφόρητο, και όλα τα παλιά. Δύο κιθάρες, τύμπανα, μπάσο, 500 πετάλια, 4 ενισχυτές.
Τον Andy Watts, που έχει μουσικά γαλόνια αξεπέραστα – έχει γυρίσει τον κόσμο παίζοντας, έχει παίξει στο Glastonbury, έχει παίξει με τους Stones, τους Tindersticks, τους Foo Fighters, τους I Αm Kloot και μιλάει για διάφορους θρύλους της σκηνής του Madchester με τα μικρά τους ονόματα.
George Gaudy plus Andy Watts @ Ρομάντσο (Αναξαγόρα 3-5), 21.00, είσοδος: 5 ευρώ
