Υπάρχει μια συγκεκριμένη λέξη για όλους αυτούς που νομίζουν ότι σημαίνουν κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούν να μεταδώσουν στην πραγματικότητα: Δήθεν. Πάνω σε αυτό η εφημερίδα Telegraph σκάρωσε μια λίστα με τις πιο δήθεν ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ. Εμείς απλά την καταθέτουμε προς συζήτηση και το σίγουρο είναι πως διαφωνούμε με την πρώτη επιλογή αλλά συμφωνούμε όσο δεν πάει με την τελευταία.
Χαμένοι στη μετάφραση (2003)
Ο Μπιλ Μάρει υποδύεται έναν ηθοποιό που περνάει κρίση μέσης ηλικίας, ενώ γλυκοκοιτάζει την έφηβη Σκάρλετ Γιόχανσον. Και όλα αυτά στο Τόκιο. Ο χαρακτήρας του Μάρει σαν να διαισθάνεται μια μελλοντική μήνυση από την οικογένεια της Γιόχασον και δεν κάνει ποτέ κίνηση. Η σχέση τους μένει πλατωνική. Στην τελευταία σκηνή της ταινίας η Γιόχανσον ψιθυρίζει κάτι στο αυτί του Μάρει που το κοινό δεν μπορεί να ακούσει.
Τυπικός διάλογος:
Μπομπ: Γεια
Σάρλοτ: Γεια
Μπομπ: Γεια
Donnie Darko (2001)
Υποτίθεται ότι πρόκειται για έναν άνδρα σε κοστούμι κουνελιού που ταξιδεύει στον χρόνο και προσπαθεί να προειδοποιήσει τον χαρακτήρα του Τζέικ Τζίλενχαλ ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει από έναν συνδυασμό κακών πάρτι και βλαβών σε αεροσκάφη (βγάλτε νόημα). Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ταινία ενηλικίωσης.
Τυπικός διάλογος: «Εύχομαι, όταν έρθει το τέλος του κόσμου να μπορώ να αναστενάξω από ανακούφιση… γιατί θα έχω τόσα να αναμένω».
The Matrix (1999-2003)
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι (τότε) αδερφοί (τώρα αδερφές) Γουατσόφσκι, δεν πήραν πολύ στα σοβαρά τους εαυτούς τους όταν γύρισαν την πρώτη ταινία της τριλογίας. Δεν μπορούμε (δυστυχώς) να πούμε το ίδιο και για τις επόμενες δυο. Ο Κιάνου Ρίβς ξεφεύγει από την εικονική πραγματικότητα και σώζει τον κόσμο, υποβάλλοντας μας πρώτα σε ένα εντελώς ακατανόητο μπλέξιμο θρησκειών και πολιτικών ιδεολογιών.
Τυπικός διάλογος: «Εγώ είμαι ο Αρχιτέκτονας. Εγώ έφτιαξα το Matrix. Σε περίμενα. Έχεις πολλές ερωτήσεις και παρόλο που σου έχουμε αλλάξει τη συνείδηση, παραμένεις ανεπανόρθωτα άνθρωπος. Κάποιες από τις απαντήσεις μου θα τις καταλάβεις και κάποιες όχι. Και αν και η πρώτη σου ερώτηση μπορεί να είναι η πιο σημαντική, μπορεί να καταλάβεις ή μπορεί και όχι το πόσο άσχετη είναι» (τρέχα γύρευε).
Μανόλια (1999)
Χαρακτήρες που μπλέκονται και περιλαμβάνουν τον Τομ Κρουζ που κάνει τον ειδικό του σεξ και έχει κοτσιδάκι(!), τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν να υποδύεται τον νοσοκόμο και τον Γουίλιαμ Χ. Μέισι έναν πρώην συμμετέχοντα τηλεοπτικών παιχνιδιών. Η ταινία τελειώνει με βροχή βατραχιών, γιατί πολύ απλά είναι του Πολ Τόμας Άντερσον.
Τυπικός διάλογος: «Σε έχει χτυπήσει ποτέ κεραυνός; Πονάει. Δεν συμβαίνει στον καθένα».
ΒΑΒΕΛ (2006)
Τέσσερις ιστορίες διαφορετικών κουλτούρων ανά την υφήλιο. Οι διακοπές του Πιτ και της Μπλάνσετ στο Μαρόκο και ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ κάπου στο Μεξικό. Αν και φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους οι ιστορίες του Ινιαρίτου κάπως συνδέονται. Πολλά λόγια, λίγα παντελόνια.
Τυπικός διάλογος: «Σκότωσα την Αμερικάνα… Εγώ ήμουν ο μόνος που πυροβόλησε. Αυτοί δεν κάνανε τίποτα… τίποτα. Σκοτώστε με αλλά σώστε τον αδερφό μου… Δεν έκανε τίποτα. Τίποτα. Σώστε τον αδερφό μου».
Ρέκβιεμ για ένα όνειρο (2000)
Η ταινία του Αρονόφσκι (μάλλον) μιλάει για τα ναρκωτικά. Τέσσερις χαρακτήρες παλεύουν με τους εθισμούς τους, με την πάλη να αποδίδεται μέσα από σκηνές υπερβολικής βίας και σεξ. Περιττό να πούμε πως κανείς τους δεν έχει happy ending.
Τυπικός διάλογος: «Είμαι κάποια τώρα, Χάρι. Όλοι με συμπαθούν. Σύντομα θα με δουν εκατομμύρια άνθρωποι και θα τους αρέσω. Θα τους πω για σένα και τον πατέρα σου, πόσο μας αγαπούσε. Μου δίνει λόγο να ξυπνάω το πρωί. Λόγο να κάνω δίαιτα. Να μπω στο κόκκινο φόρεμα».
Inception (2010)
Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο υποδύεται έναν κλέφτη ονείρων(!) που του απαγορεύεται να δει τα παιδιά του. Στόχος του είναι να εισάγει μια ιδέα στο μυαλό ενός Ιάπωνα πριν τον ξυπνήσει η γυναίκα του. Κάτι σαν να σου περιγράφει συνάδελφος, Δευτέρα πρωί, ένα όνειρο που είχε, με τυριά. Για τρεις ώρες…
Τυπικός διάλογος: «Λένε ότι χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό κομμάτι του μυαλού μας. Αυτό όταν είμαστε ξύπνιοι. Όταν κοιμόμαστε μπορούμε να κάνουμε τα πάντα».
Πηγή: Telegraph
