Zodiac: Πριν 250 χρόνια που ήμουν ακόμα φοιτήτρια, κάθε Πέμπτη πρωί, όταν είχα μάθημα, κατέβαινα στη Νομική και πριν περάσω απέναντι τη Σόλωνος πήγαινα στο γωνιακό (τότε) Everest της Σίνα, στεκόμουν μπροστά στο σταντ της Athens Voice, κοκάλωνα, έπιανα τη φρέσκια εφημερίδα κι άνοιγα την προτελευταία σελίδα. Τα ζώδια του Γιώργου Πανόπουλου. Η αντίδρασή μου 8/10 φορές ήταν «ο τύπος με παρακολουθεί, δεν εξηγείται αλλιώς». Ναι, ήμουν νέα κι αθώα (χμ, όχι) και μάλλον η απελπισία μου για την τότε ζωή μου με έκανε να πιστεύω μόνο στον Πανόπουλο (και όχι, υποτίθεται, στα ζώδια). Σε κάθε περίπτωση, αν δεν έβρισκα στο συγκεκριμένο σταντ την εφημερίδα, έτρεχα σε κάθε πιθανό μέρος που μπορούσα να τη βρω. Ποτέ δεν έχασα την πρώτη ώρα του μαθήματος. Πλην όμως, στο διάλειμμα γινόμουν ο Flash κι έτρεχα να τη βρω, σα να εξαρτιόταν η ζωή μου από εκείνη την προτελευταία σελίδα. Το «αν πιστεύεις στα ζώδια» είναι ένα θέμα που δεν παλιώνει ποτέ. Το οποίο λατρεύω, γιατί καταδεικνύει την τεράστια «ποικιλία» της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης.
Σέλντον Κούπερ
Η αστροφυσική και η αστρονομία δεν έχουν καμία σχέση με την αστρολογία κι αυτές τις βλακείες που διαβάζετε και όλες λένε πάνω κάτω ότι «μεγάλη πόρτα θα διαβείς σε τρία τέρμινα». Τούτη η καραμέλα, δια στόματος ανθρώπων της επιστήμης, μαθηματικών, φυσικών, χημικών, μηχανικών, γιατρών, που μας έχουν γειώσει δεκάδες φορές κουβέντες (γυναικείες ως επί το πλείστον) με κεντρικό θέμα «καινούργιος γκόμενος εν όψει, τί ζώδιο είναι, για να ξέρεις τί να περιμένεις». Μεγάλες σνομπαρίες, ακόμα κι όταν καταφανώς παρουσιάζουν ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του ζωδίου στο οποίο ανήκουν, όπως π.χ. καριερίστες Αιγόκεροι, που πατάτε επί πτωμάτων για μια «χηρεύσασα θεσούλα» (aka «τί το ήθελες το αρνί, Μιχαλάκη μου»). Τους λες «κάτσε ρε άνθρωπε, μπορεί αυτό το πράμα να έχει να κάνει με μαγνητικά πεδία ή κάτι άλλο που δεν ξέρουμε ακόμα και να παρουσιάσει μια ‘επιστημοσύνη’ σε ορισμένα χρόνια, που θα τελειώσουν οι έρευνες». Όοοοοχι. Μισό χιντ να τους δώσεις ότι μπορεί η αστρολογία να έχει μια βάση, γι’ αυτούς θα είσαι πάντα η Penny από το Big Bang Theory. Η Penny χωρίς επίθετο. Η Penny με το iq φιστικιού. Θα πάρουμε όλοι εκδίκηση, όταν με το καλό θα σας κάτσει ο Κρόνος στο σβέρκο για κανένα δίχρονο. Θα δείτε τί θα πάθετε και θα καταλήξετε συνδρομητές στο «Άστρα και Όραμα».
«… η φοράδα στ’ αλώνι»
Δεν πιστεύεις ούτε στα ζώδια, ούτε στις συμπτώσεις, ούτε στο Νταλάρα (τί τον θυμήθηκα τώρα αυτόν, καλά δεν ήμασταν τόση ώρα) και το «όλοι έχουμε γραμμένο, που το λένε πεπρωμένο». Πλην όμως, δε γίνεσαι επιθετικός με τους ανθρώπους που πιστεύουν στα ζώδια, ούτε τους κοροϊδεύεις, εκτός αν το ξεφτιλίζουν πολύ το θέμα (βλ. πιο πάνω τσίχλες και περίπτερο). Θεωρείς ότι έχεις πολύ σοβαρότερα πράγματα για ν’ ασχοληθείς, όπως η δουλειά σου, η γιόγκα, τα βιβλία σου, ο ΠΑΟΚ, η νέα σχέση Σων Πεν – Σαρλίζ Θερόν, τί χρώμα θα βάψεις το μπάνιο. Πού και πού, αν πέσει κανένα περιοδικό στα χέρια κάποιου στην παρέα, μπορεί και να του πεις «διάβασε βρε και το δικό μου ζώδιο», για να κουνήσεις με αποδοκιμασία το κεφάλι και να πεις «τίποτα δε βγαίνει ποτέ, πώς να πιστέψεις μετά». Το ξέρουμε ότι πού και πού κρυφοδιαβάζεις ζώδια από μόνος σου και μας κάνεις την αθώα περιστερά. Σε συγχωρούμε, σχεδόν όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο.
Just when I thought I was out … they pull me back in
Προφανώς και δεν καθορίζεις τη ζωή σου με βάση αυτά που λένε τα ζώδια και ειδικά οι καθημερινές «προβλέψεις». Πλην όμως, τρως κάτι ανεξήγητα κολλήματα με θέματα όπως «γιατί όλοι οι Σκορπιοί να είμαστε μυστικοπαθείς, εκκεντρικοί και μεγάλα τσογλάνια». Γενικά «δεν πιστεύεις», αλλά κάτι σε τρώει να «πιστέψεις» σε ορισμένα πράγματα που διατυπώνονται στο πλαίσιο των ζωδίων. Αντιστέκεσαι, ως υπέρμαχος της λογικής, αλλά το ένστικτό σου πολύ συχνά σου ψιθυρίζει ότι πράγματι μπορεί η αστρολογία να είναι μια εν δυνάμει επιστήμη, που να θεμελιωθεί αργότερα, πολύ αργότερα. Στο μεταξύ, για να μην πέσεις στην «παγίδα» και να μην έχεις τύψεις που ασχολείσαι με κουλαμάρες, αποφεύγεις να διαβάζεις προβλέψεις, ειδικά ετήσιες, που δεν καταλαβαίνεις και τί εννοούν (ούτε φυσικά τις θυμάσαι μετά). Μπορεί να κάνεις μήνες να διαβάσεις πρόβλεψη (ιδίως αν είσαι σε σχέση). Μπορεί και να φοβάσαι ότι πράγματι μερικά πράγματα τα πετυχαίνουν οι αστρολόγοι. Μπορεί απλώς να είσαι προληπτικός και να μην το ξέρεις. Μπορεί να σ’ έχουν πλανέψει, ακρογιαλιές, δειλινά. Καλά το πας, εγκράτεια χρειάζεται, εγκράτεια και προσοχή, ιδίως όταν η Αφροδίτη μπαίνει στο ζώδιό σου.
Πρόεδρος φαν κλαμπ διάσημης ξανθιάς αστρολόγου – πρέσβειρας του μπότοξ
Έχεις όλα τα τεύχη του περιοδικού του αγαπημένου σου αστρολόγου – εκδότη, σε χρονολογική σειρά, με ζελατίνες για να μη χαλάσουν οι γωνίες. Έχεις παρακολουθήσει τουλάχιστον δύο ονλάιν σεμινάρια αστρολογίας και η πρώτη σου ερώτηση, μόλις γνωρίσεις κάποιον άνθρωπο, είναι «τί ζώδιο είσαι». Μπορεί να φρικάρεις τον κόσμο με αυτή τη συμπεριφορά, αλλά δε σε νοιάζει, διότι τα ζώδια λένε την αλήθεια (σαν τα τραγούδια, ένα πράμα) και δε μπορεί όλοι π.χ. οι καρκίνοι να είναι κλαψοαποτέτοιοι, οι ζυγοί αναποφάσιστοι και οι δίδυμοι διπρόσωποι. Μπορεί να είσαι από ωτορινολαρυγγολόγος ως μπετατζής, η «εν δυνάμει επιστήμη της αστρολογίας» χτυπάει όπου βρει, δεν κάνει διακρίσεις. Εμείς π.χ. στο σόι είμαστε με τον Εργοτέλη. Όπου τον βγάλει τον καθένα. Παρακολουθείς καθημερινά τα ζώδια από όλα τα αξιόπιστα (σύμφωνα με την «εμπειρία» σου) sites, όλες τις τηλεοπτικές εκπομπές (πρωινές – μεσημεριανές – μεταμεσονύκτιες), συγκρίνεις στοιχεία και δεδομένα και αναλόγως με το feedback πλανάρεις την ημέρα σου. Π.χ. αν σου πει η Άση Μπήλιου «εσείς οι Κριοί μην προβείτε σε καμία αγοραπωλησία σήμερα, διότι δεν είναι ευνοϊκοί οι πλανήτες», δε θα πας ούτε στο περίπτερο για τσίχλες. Μόλις χωρίσεις με τον γκόμενο, ξανακοιτάς τον αστρολογικό χάρτη που του είχες βγάλει (αμέσως μετά το πρώτο ραντεβού) και κοπανάς το κεφάλι σου στο σουπλά του τραπεζιού, μονολογώντας «έπρεπε να το περιμένω, με τη σελήνη του στον Ερμή, τί ήθελα κι έμπλεκα». Ξέρεις τα ζώδια όλων των διάσημων ηθοποιών, τραγουδιστών, πολιτικών και γενικώς σελέμπριτιζ, ώστε να έχεις εμπεριστατωμένη άποψη για κάθε τους πράξη που καθίσταται γνωστή και να μπορείς να κάνεις εισαγωγή το αγαπημένο σου θέμα, «ζώδια και ψυχολογία» σε κάθε συζήτηση που καταφανώς δεν το «σηκώνει». Εμμονή το λένε αυτό στο χωριό μου. Και στην ψυχολογία, που τόσο αγαπάς. Είσαι αυτός (ή, συνηθέστερα, αυτή), που μας απαυτώνει κάθε συζήτηση για σοβαρό θέμα, όπως οι μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, οι έλεγχοι της Τρόικα, η εξωτερική πολιτική της Ουκρανίας, με ατάκες τύπου «δεν υπάρχει περίπτωση να περάσουν τα μέτρα, είναι ανάδρομος ο Ερμής». Γενικά είσαι το ίδιο σπαστικός με την πρώτη πιο πάνω – εκ διαμέτρου αντίθετη στις απόψεις – κατηγορία. Τα άκρα είναι το πρόβλημα, όχι εσύ προσωπικά. Γενικά μιλώντας.
