Η βόρεια ιστορία
Το Β2 άνοιξε το 2010 στην Αλεξανδρούπολη. Στην αρχή ο χαρακτήρας του παρέπεμπε περισσότερο σε «espresso bar», αλλά σταδιακά άρχισε να σερβίρει και κάποια κοκτέιλ κάτι που αύξησε θεαματικά την προσέλευση του κοινού και ανάγκασε τους ιδιοκτήτες του, τον Στάθη (μουσικός παραγωγός και dj γνωστός ως Bengoa) και τον Χρήστο (μηχανικό, barista, λάτρη της γαστρονομίας και πρωτοπόρο του κινήματος third wave coffee στην πόλη) Καρυπίδη, να αναζητήσουν ένα νέο μεγαλύτερο χώρο.
Μετά από ενδελεχή έρευνα, επιλέχτηκε ένα παλιό ερειπωμένο κτήριο του 1954, στον πεζόδρομο της Λεονταρίδου, το οποίο αποτελούταν από τρία ξεχωριστά καταστήματα. Ο σπουδαίος Ολλανδός αρχιτέκτονας Joris Braat ανέλαβε τον σχεδιασμό και την κατασκευή της νέας έδρας του Β2 και το αποτέλεσμα των τολμηρών παρεμβάσεών του ήταν να δημιουργηθεί ένα μπαρ πρότυπο όχι μόνο για την Αλεξανδρούπολη αλλά και για όλη την Ελλάδα.
Η κάθοδος στην Αθήνα
Μετά από μια πετυχημένη πορεία στην Αλεξανδρούπολη, η ομάδα του Β2 αποφάσισε να μετακομίσει και να εγκατασταθεί στην Αθήνα- στην οδό Ι. Παπαρρηγοπούλου πίσω από την πλατεία Κλαυθμώνος. Ο Joris Braat έχει επιβάλει και εδώ τις μινιμαλιστικές γραμμές του με κυρίαρχα στοιχεία το σίδερο, το γυαλί και το ξύλο: η μπάρα τοποθετήθηκε την πλευρά της εσωτερικής στοάς, έτσι ώστε ο επισκέπτης να έχει συνεχή οπτική επαφή με τον εξωτερικό χώρο και μοιάζει να ίπταται, καθώς στηρίζεται μόνο σε ένα σημείο. Το πάτωμα είναι ένα απίστευτο ψηφιδωτό από 11.000 κυβάκια από ξύλο πεύκου, ενώ ο τοίχος απέναντι από το μπαρ έχει επενδυθεί με λαμαρίνες που καμπυλώνουν στις άκρες και είναι διακοσμημένες με φυτά.
Ο ωκεανός του ήχου (και του ποτού)
Το μενού των κοκτέιλ βασίζεται σε μια έρευνα του James McLintock τον επικεφαλής του προγράμματος Sound Research η οποία αποκάλυψε ότι ο διαπεραστικός ή οξύς ήχος συνδέεται με την όξινη γεύση, οι πιο στρογγυλεμένοι με τη γλυκύτητα και οι πιο χαμηλοί και στιβαροί τόνοι με κάτι πιο πικρό ή ακόμη και με μια umami επίγευση. Ο ίδιος υποστηρίζει πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος συλλέγει συνεχώς ερεθίσματα καθώς τρώμε ή πίνουμε, ενώ ο ήχος είναι σημαντικός παράγοντας σε αυτή τη διαδικασία, ανεξάρτητα από το αν γίνεται αντιληπτός. Έτσι τα κοκτέιλ του Β2 χωρίζονται στις κατηγορίες Treble όπου συμπεριλαμβάνονται αυτά με χαρακτηριστική οξύτητα, Mid με όσα είναι πιο ώριμα και ολοκληρωμένα και Bass με εκείνα που διαθέτουν πιο avant garde συνδυασμούς και τεχνικές.
Εξαιρετικό είναι το αρκετά βοτανικό Shrill Twinker με Clairin Sajous (ένα λευκό ρούμι γήινης ιδιοσυγκρασίας από την Αϊτή) με χαμομήλι, λικέρ βοτάνων, σπιτικό σιρόπι από χαμομήλι, dry curaçao και Peychaud’s Bitters αλλά και το The Masker με την χαρακτηριστική (καπνιστή) πολυπλοκότητα του mezcal, τα γήινα χαρακτηριστικά της tentura Roots και χυμό καρότο και λεμόνι, σιρόπι αγαύης και σταγόνες Campari (αντί για bitters). Εξαιρετικό και το Saw, με pisco, ροζ γκρέιπφρουτ, thyme cordial που του προσδίδει μια σύνθετη βοτανική πικράδα με μακρά επίγευση και λίγες σταγόνες αλατόνερο. Λεπτεπίλεπτο και σοφιστικέ είναι το Sine με Amontillado sherry (που του χαρίζει μια καλοκαιρινή αύρα), λικέρ Falernum, μπράντι βερίκοκο, λάιμ, σιρόπι αμυγδάλου και bitters γκρέιπφρουτ. Αρκετά πολυεπίπεδο και με στρογγυλό τελείωμα η «ελληνοκεντρική» εκδοχή του κλασικού negroni με Greenals London Dry Gin, Skinos mastiha, dry vermouth και celery bitters που το προτείνουν και σε longdrink με τόνικ. Τέλος, καπνιστό, ισορροπημένο με χαρακτήρα βοτανικό και κιτρικό είναι το Sunshower με English Harbour (ένα κλασικό light rum με καταγωγή από την Αντίγκουα το οποίο παλαιώνει σε βαρέλι μπέρμπον), μπέρμπον Wild Turkey, σπιτική γρεναδίνη και Campari (πάλι αντί για bitters).
Πίσω από το μπαρ (και κατά προέκταση και τη λίστα) βρίσκουμε τον Νίκο Σωτηρόπουλο (με μεταγραφή από τον Μπλε Παπαγάλο του Μεταξουργείου), ενώ ο -rum traveler- Νίκος Αρβανίτης (ένας από τους μεγαλύτερους γνώστες του ρούμι παγκοσμίως) ανέλαβε εκτός από έναν συμβουλευτικό ρόλο (και τη δημιουργία 3 κοκτέιλ) και το στήσιμο της κάβας, η οποία περιλαμβάνει μερικά διαμάντια – όπως το ακριβοθώρητο Worphypark, ένα εκπληκτικό ρούμι που παράγεται στη Τζαμάικα σε μόνο 250 φιάλες τον χρόνο. Συνολικά οι ετικέτες από ρούμι που βρίσκονται στα ράφια του Β2 φτάνουν τις 250 (με έμφαση στα artisanal ρούμια από την Καραϊβική), ενώ δε λείπουν και ουίσκι μικρών παραγωγών από τη Σκωτία που δύσκολα βρίσκεις εκεί έξω.
Το φαγητό (δηλαδή μερικά καταπληκτικά σάντουιτς)
Την κάρτα του φαγητού υπογράφει ο σεφ Γιώργος Κασβίκης, προτείνοντας σαλάτες (όπως η Crunchy Egg με αβγό ποσέ, μπέικον, εσκαρόλ, κρουτόν και dressing μουστάρδας ολικής αλέσεως) και σάντουιτς όπως το εξαιρετικό βιετναμέζικο Bahn Mi με ψητό στήθος κοτόπουλο, σπιτικά πικλαρισμένα λαχανικά (καρότο, ρέβα, αγγούρι), φρέσκο κρεμμύδι και κόλιανδρο, το Pulled Pork Bun με χοιρινό σιγοψημένο σε χυμό μήλου, coleslaw, cheddar & καραμελωμένα κρεμμύδια ή το Boloni με μορταδέλα με φιστίκι και πιπέρι από την Δράμα, πικάντικη κεφαλογραβιέρα Ευρυτανίας και μαρούλι iceberg σε βιενέζικη μπαγκέτα).
O (ένας εκ των ιδιοκτητών και έμπειρος barista) Χρήστος Καρυπίδης.
Η επιστροφή στη μουσική
Το ηχοσύστημα του Β2 «φοράει» την καινούρια σειρά για μπαρ της Martin Audio (μια βρετανική εταιρεία που εμπιστεύονται τα καλύτερα μπαρ και κλαμπ στην Ευρώπη), ενώ το dj booth βγάζει στην πρώτη γραμμή τα πικάπ αφού αρκετά σετ γίνονται αποκλειστικά με βινύλια. Από το dj booth έχουν περάσει ήδη ονόματα όπως οι Leon Segka, Νίκος Δρογώσης, Dj Booker (και φυσικά ο Bengoa) με funk, jazz, trip hop, dub, breaks και house ήχους επαναλανσάροντας ιδανικά το concept του μικρού freestyle bar που τόσο αγαπήσαμε τη δεκαετία του ’90 και στο Β2 φαίνεται ότι επιστρέφει αυτή τη φορά με καλύτερα spirits στο ποτήρι μας.
