Βρεθήκαμε στο μοναδικό χώρο στην Αθήνα όπου οι γυναίκες συζητούν, αναζητούν και διεκδικούν τη θέση τους στην ελληνική κοινωνία. Ρεπορτάζ της Μαρίας Λούκα.

H Μαρία Λούκα γράφει από τη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Η Μαρία Λούκα παρακολούθησε από κοντά τις καταθέσεις των δύο πρωτοπαλίκαρων της Χρυσής Αυγής.

Η Μαρία Λούκα παρακολούθησε την απολογία του Ηλία «δεν ξέρω τίποτα» Κασιδιάρη στη δίκη της Χρυσής Αυγής.

Ένα ρεπορτάζ που δείχνει πώς ο αυτισμός δεν είναι μια ασθένεια που θεραπεύεται κανείς, ούτε μια κοινωνική κατασκευή από την οποία μπορεί να ξεφύγει. Είναι διάχυτος, χρωματίζει κάθε εμπειρία, κάθε αίσθηση, αντίληψη, σκέψη, κάθε πτυχή της ύπαρξης.

Οι απολογίες της ηγεσίας στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Γράφει η Μαρία Λούκα.

Μετά την εκκένωση της κατάληψης στην οδό Μερλιέ, οι κουτάλες τους ανακατεύουν λυπημένες.

Ένα κείμενο της Μαρίας Λούκα για τη Zackie Oh!

Η Μαρία Λούκα βάζει στη σειρά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και παρατηρεί το φαινόμενο της «δαιμονοποίησης» μιας περιοχής χωρίς να δίνεται λύση στα ουσιαστικά προβλήματά της.

Είναι μια από τις πιο πρωτοποριακές φυσιογνωμίες της queer ιστορίας της πόλης και εξηγεί στη Μαρία Λούκα γιατί κατεβαίνει υποψήφια στην Α’ Αθήνας με το ΜέΡΑ25.

H Μαρία Λούκα είδε από κοντά τα μέλη της Χρυσής Αυγής να αλληλοκαρφώνονται, να παθαίνουν κενά μνήμης και να πουλάνε τρέλα για να γλιτώσουν. Όλα αυτά πριν η μεγαλύτερη δίκη της εποχής μας μπει στην τελευταία της φάση.

Το “Make some noiz”, ένα κοινωνικό πρόγραμμα μουσικής για παιδιά, έχει ως στόχο του τη δημιουργία μιας Βαλκανικής Μπάντας Χάλκινων οργάνων.

Επειδή δε δικαιούται κανείς να λέει ότι δε γνωρίζει, λίγο πριν τις εκλογές, υπενθυμίζουμε με αυτό το ρεπορτάζ τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής και των παρατρεχάμενών της απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Ένα ρεπορτάζ της Μαρίας Λούκα.

Πότε ένας κρατούμενος παίρνει άδεια; Στέκει νομικά η άρνηση στον Κουφοντίνα; Τί υποστηρίζει η Διεθνής Αμνηστία για τα δικαιώματα των κρατουμένων στην Ελλάδα και τί απαντούν νομικοί και καθηγητές.

Μιλήσαμε με την η Katarina Bergehed, Ανώτατη Σύμβουλος Πολιτικής για τα δικαιώματα των γυναικών στη Διεθνή Αμνηστία, για μια μεγάλη πληγή των σύγχρονων κοινωνιών.

Έξι μήνες μετά τη δολοφονία του Ζακ, ο πατέρας του επέστρεψε στην Ελλάδα για να κάνει το μνημόσυνο του γιου του, για να θυμίσει στους δολοφόνους και σε όσους τους υποστήριξαν πως «ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά από τα σπίτια τους».

Πλατεία Βικτωρίας, στο νούμερο 18 της οδού Φερρών γίνεται σπουδαίο έργο και μοιάζει για λίγο σαν η η ζωή να παίρνει ξανά τη ρεβάνς.

Ένας 43 χρονος προγραμματιστής από τη Γερμανία ανέβηκε σ' ένα σκάφος για να βοηθήσει και τώρα κατηγορείται γι' αυτό. Τώρα βρίσκεται στην Ελλάδα για σειράς εκδηλώσεων με θέμα:«Ενάντια στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης: η διάσωση στη θάλασσα».