Σκοτεινά synths και Strawberry Pills forever

Μας συστήθηκαν το 2013 με το ep Conversation Piece και με τα τέσσερα κομμάτια του, το ντουέτο των Αντώνη Κωνσταντάρα (κιθάρα/μπάσο/φωνή) και της Valisia Odell (φωνή) έκαναν παραπάνω από σαφείς τις darkwave διαθέσεις τους. Έκτοτε πέρασαν έξι χρόνια χωρίς να ακούσουμε από αυτούς αλλά πρόσφατα οι Strawberry Pills κυκλοφόρησαν το κομμάτι “Verbal Suicide” και προπομπό της πρώτης τους ολοκληρωμένης δουλειάς που αναμένεται.

Ως τότε, ζητήσαμε από το έτερον ήμισυ του σχήματος, τον Αντώνη Κωνσταντάρα, να σκαλίσει μερικές μουσικές εμμονές του κι εκείνος έδειξε λίγη παραπάνω αδυναμία στον Elliot Smith…

https://www.youtube.com/watch?v=pGMYKSDH9ZE&fbclid=IwAR0z7ePEfjBfLUj_-uKIlLrya6qr45fwGXctra0JdN-pOWWQjmgdc6xsMwc

Ποιός είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά; Αν θυμάμαι καλά ήταν το Americana των Offspring το 1998, όταν βγήκε. Ήμουν σε ένα πολυκατάστημα με έναν φίλο και τη μητέρα του και μας είπε να διαλέξουμε ένα CD. Ήθελα να το πάρω καιρό, οπότε μου είχε έρθει κουτί.

Ποιός είναι ο τελευταίος; Το soundtrack από Το Κουρδιστό Πορτοκάλι σε βινύλιο. Μετράει ως δίσκος, έτσι;

Ποιοί είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό; Δεν ντρέπομαι για κανέναν δίσκο από όσους έχω. Ειλικρινά. Ωστόσο, ντρέπομαι που δεν έχω τα άπαντα των Depeche Mode, του Nick Drake και το Tommy των Who.

Ποιούς δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ;  To Figure 8 του Elliott Smith. Ψιλο-επίτηδες, αφού ήταν ο μόνος που δεν είχα.

Ποιά είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα; Μου είναι πραγματικά δύσκολο να πω μόνο μία. Ίσως οι Pulp το 2011 στη Μαλακάσα. Ήταν τέλη Αυγούστου. Ιδανικό κλείσιμο καλοκαιριού.

Ποιό είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά); Sex: Serge Gainsbourg & Jane Birkin – “Je t’aime moi non plus”. Drugs:  Elliott Smith – “Needle in the Hay” και Rock ‘n’ Roll: Motley Crue –  “Shout at the Devil”.

Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου; Τσαϊκόφσκι. Πολύ χαμηλά σε ένταση. 

Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο Iggy Pop. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου; Ειλικρινά, θα αναρωτιόμουν αν φοράει μπλούζα.

Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop; Προσωπικά θα επέλεγα Bowie, αν και δε νομίζω ότι μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο θρύλους.

Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή; Καμία, αφού δεν θεωρώ ότι υπάρχει αυτό που λέμε κανονική ζωή. Υπάρχει απλά ζωή.

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιο τραγούδι ακούγεται; Rob Zombie – “Dragula”. δεν μου αρέσει γενικότερα σαν καλλιτέχνης, αλλά αυτό το κομμάτι είναι για να ξεσπάς.

Τί μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση; Cradle of Filth, όταν πήγαινα γυμνάσιο ή κάτι τέτοιο.

Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1968 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Manchester με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Seattle με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα. Θα ήθελα να πω Ινδία με Beatles, αλλά νομίζω ότι θα επέλεγα εν τέλει τους Joy Division και το σκοτεινό Manchester. Δεν ξέρω, δύσκολο, ίσως και Καλιφόρνια με τον Neil. Πάντως, σίγουρα δεν θα ήθελα να είμαι στο Περιστέρι του 1993. Δεν έχω κάτι με τους Στέρεο Νόβα, αλλά ποιος θα επέλεγε το Περιστέρι του 1993; 

Ποιά μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου; Ειλικρινά, δεν με νοιάζει ποιος θα παίξει. Σίγουρα κάτι πολύ άκυρο για να μπερδέψει τους φίλους και συγγενείς για να μη στενοχωριούνται. Οι Europe για παράδειγμα.

Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα; Με τον Elliott Smith. Αν και σίγουρα δεν θα παίζει σε κάποια μπάντα εκεί πάνω.

Είναι τελικά ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος; Οι τελευταίοι του δίσκοι δείχνουν πως, όχι. Έχει και αυτός τις αδυναμίες του.