Σ Α Ν Σ Α Λ Τ Ι Μ Π Α Γ Κ Ο Ι
του Θανάση Χατζόπουλου
Την εξουσία που πλέκουν οι άνθρωποι
Σε ακατοίκητους δρόμους την οδηγούν
Όμως ο αέρας φέρνει αρώματα, τραύματα
Η άνοιξη σηκώνει τα μυαλά με την αθέατη
Γύρη στις φυλλωσιές κι ένας κρυφός
Ιδρώτας κόβει τα σώματα
Ο καιρός γυρίζει στη χάση του
Οι άνθρωποι δεν έχουν ποὺ ν’ αποθέσουν
Την εξουσία του Θεού, σαν σαλτιμπάγκοι
Υψώνονται και πέφτουν.
