![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Το Balearic, ως μουσικό στυλ έχει προκύψει από την ατμόσφαιρα των club της Ιμπίθα, νησί των Βαλεαρίδων νήσων στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90 και συγκεκριμένα από τα sets του DJ Alfredo, resident του πιο εναλλακτικού τότε club του νησιού, του Amnesia. Ως όρος αρχικά δεν προσδιόρισε κάποιο καινούριο μουσικό είδος, αλλά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει το ανακάτεμα των ήχων και των μουσικών στυλ στα πολύωρα τότε dj sets στο τουριστικό θέρετρο. Από τα πρώτα house tracks μέχρι pop και rock classics της εποχής, όλα χωρούσαν σε ένα balearic set, αρκεί να είχαν αυτό το feel good στοιχείο που ταίριαζε με την εικόνες του νησιού. Η συνέχεια και η άνθηση του Balearic, συνέβη περιέργως στην Αγγλία και σε βροχερά τοπία του Λονδίνου και του Μάντσεστερ που δεν θύμιζαν σε τίποτα το ηλιόλουστο σκηνικό της Ιμπίθα, αφού κάποιοι Βρετανοί ενθουσιάστηκαν τόσο με τον ήχο του Alfredo που τον υιοθέτησαν, κουβαλώντας τον πίσω στην Αγγλία και διαμορφώνοντας τότε μια καινούρια μουσική σκηνή. Από το βροχερό Μάντσεστερ έρχεται και ο Balearic Mike, βετεράνος του ήχου και γνωστός για τα ιδιαίτερα DJ sets του και έχει εμφανιστεί σε γνωστές club, βραδιές και φεστιβάλ όπως: The Electric Chair, Horse Meat Disco, Festival Number 6, Ministry Of Sound (M. Βρετανία), Electric Elephant (Κροατία), Pacha & Space (Ίμπιζα), Slow Blow (Σουηδία), Tape (Βερολίνο), Chillits & The Plunge (Καλιφόρνια), The Do-Over (Λος Άντζελες), Apt. (Νέα Υόρκη), Synch (Αθήνα) κ.α. Ο Balearic Mike έχει επιμεληθεί την πρώτη κυκλοφορία της σειράς Originals στην Claremont 56, μαζί με τον φίλο και συνεργάτη του Moonboots, ενώ το 2013 δέχθηκε με χαρά την πρόσκληση του Ashley Beedle και του Dave Jarvis να συμμετάσχει στο Heavy Disco collective.
Πότε και γιατί αποφάσισες να μείνεις στο Brighton; Πώς είναι η μουσική σκηνή εκεί; Ήρθα στο Art College του Brighton το 1988, πέρασα υπέροχα για δυο χρόνια και ερωτεύτηκα την πόλη. Εγώ και η γυναίκα μου νιώθαμε κάπως πιεσμένοι στο Manchester και θέλαμε να ζήσουμε σε μια πόλη κοντά στη θάλασσα. Επειδή ήταν δύσκολο να μετακομίσουμε στο San Fransisco, που ήταν η πρώτη μας επιλογή, επισκεφθήκαμε το Brighton για να δούμε αν ήταν τόσο ωραίο όσο θυμόμουν και, ναι, ήταν. Έτσι πριν από περίπου ένα χρόνο μετακομίσαμε. Η σκηνή είναι μικρή, αλλά υπάρχουν πολλοί παθιασμένοι μουσικόφιλοι, αρκετά καλά δισκάδικα και μερικά καλά parties. Επίσης, είμαστε μια ώρα από το Λονδίνο αν η ανάγκη για rave, προκύψει.
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική που συλλέγεις και παίζεις, σε κάποιον που δεν σε έχει ακούσει. Εμ, μπορώ να πω Balearic;
Τι σημαίνει τελικά ο όρος Balearic; Για μένα είναι μια μορφή ελευθερίας στο dj-ing, για να χρησιμοποιήσω κάτι που ανέφερε ο Graham Massey (808 State). Είναι σαν μια μεταμοντέρνα προσέγγιση στο να διαλέγεις μουσική (ανέφερα μήπως ότι σπούδασα σε art college); Το να τοποθετείς το ένα μετά το άλλο, στυλ και κομμάτια μουσικής που κανονικά δεν θα μπορούσαν να ακουστούν μαζί. Όπως ένα afro-beαt, μαζί με έναν industrial δίσκο ή ένα house με έναν pop. Υπάρχει ένας συγκεκριμένος ήχος που θα μπορούσε να περιγραφεί ως Balearic αλλά κατόπιν μπορείς να ακούσεις ένα δίσκο που δεν μοιάζει με αυτόν και πάλι να χαρακτηρίζεται Balearic. Οπότε νομίζω πως θα κρατήσω το «ότι μου αρέσει» σαν απάντηση.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από το Manchester, όπου και μεγάλωσες; Βασικά δεν μεγάλωσα στο Manchester. Είμαι από τη Σκοτία, λίγο έξω από το Εδιμβούργο. Στην εφηβεία έμεινα στο Warrington, στη Βορειοδυτική Αγγλία, μετά μετακόμισα στο Brighton στα 18 και κατόπιν στο Manchester, στα 20. Πάντα υπήρχε η μουσική στη ζωή μου. Οι γονείς μου αγόραζαν δίσκους και το ραδιόφωνο έπαιζε πάντα στο σπίτι. Ο πατέρας μου άκουγε την εκπομπή του John Peel, ενώ ένας θείος μου έπαιζε γκάιντα, που είναι ένα όργανο που μπορεί να αποτρέψει οποιονδήποτε από τη μουσική, για όλη του τη ζωή.
Τι σε οδήγησε στο να συλλέγεις δίσκους και στο dj-ing; Νομίζω πως ξεκίνησε όταν ήμουν οκτώ ετών. Ο πατέρας μου πήγε να δουλέψει στη Σαουδική Αραβία, όπου πουλούσαν αυτές τις bootleg κασέτες pop μουσικής, σε ένα label που λεγόταν 747. Όταν μου άρεσε ένα κομμάτι στο ραδιόφωνο, έγγραφα στον μπαμπά μου και μου το αγόραζε σε πειρατικές κασέτες, γραμμένες από βινύλιο. Οπότε από μικρή ηλικία είχα μεγάλη συλλογή μουσικής. Ήμουν περίπου δέκα όταν έπαθα ψύχωση με τους Adam & The Ants και αγόρασα τον πρώτο μου δίσκο και από τότε εθίστηκα. Το DJing ήρθε ως συνέπεια του γεγονότος ότι είχα πολλούς δίσκους. Όταν ήμουν δεκαπέντε, πήγαινα με την τότε παρέα μου σε ένα club τις Παρασκευές. Είχε και ένα booth με pick-up, οπότε έφερα κάποιους δίσκους μου για να τους παίξω. Λίγους μήνες αργότερα έπαιζα εκεί σχεδόν κάθε βδομάδα για περίπου έξι μήνες. Επίσης έκανα κάποια parties στο Brighton και αγόρασα τα δικά μου μηχανήματα, λίγο μετά αφότου ξεκίνησα δουλειά στο Vinyl Exchange στοManchester.
Κερδίζεις αρκετά από τη μουσική ή έχεις και άλλη δουλειά; Δυστυχώς όχι. Πάντα είχα και άλλη δουλειά. Μετακόμισα στο Manchester επειδή έπιασα δουλειά στο Vinyl Exchange, όπου δούλεψα για σχεδόν είκοσι χρόνια. Από το 2008 δουλεύω σε βιβλιοθήκες.
Πριν κάποια χρόνια έπαιξες στο Synch Festival, στην Αθήνα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου; Ακριβώς, εγώ μαζί με τον Richard Moonboots παίξαμε. Περάσαμε γαμώ, είχε free bar και γνώρισα τον Tony Allen.
Ποια ήταν το concept πίσω από την σειρά Originals, της οποίας επιμελήθηκες ένα volume; Ήταν μια απλή, αλλά φοβερή ιδέα του Paul Murphy. Συνειδητοποίησε πως είχε πολλούς φίλους με σοβαρές δισκοθήκες. Είχαμε πολύ λίγο χρόνο στη διάθεση μας και απλά διαλέξαμε τα κομμάτια που παίζαμε και αγαπούσαμε πιο πολύ εκείνη την περίοδο.
Μπορείς να κατονομάσεις τους αγαπημένους σου DJs και να μας πεις γιατί; Πολλοί από τους αγαπημένους μου DJs είναι κοντινοί μου φίλοι και ο λόγος που μου αρέσουν είναι ο ίδιος για όλους, οι μουσικές επιλογές τους. Πάντα έχει να κάνει με την μουσική και το να ακούς DJs που τολμούν να παίξουν πολλά στυλ μουσικής. Μου αρέσει να ξαφνιάζομαι και να ακούω πράγματα που δεν ξέρω ή δεν περιμένω. Moonboots, Jason Boardman, Phil Mison, Mudd, Kelvin Andrews, Mark Seven, Idjut Boys, Jan Hammered, John McCready, Rob Bright, James Holroyd, Jon Dasilva, Sean P, Soft Rocks, Matthew & Jolyon, Mike Bee, Acid Jeff, Horse Meat, Harvey, Daniele Baldelli.
Μπορείς να θυμηθείς τον πρώτο δίσκο που αγόρασες; Νομίζω πως ήδη ανέφερα την ψύχωσή μου με τους Adam & The Ants. Ήταν ο δίσκος Kings of the Wild. Μην το δοκιμάσετε παιδιά, είναι πιο εύκολο να κόψεις το κάπνισμα ή την ηρωίνη!
Ποιο είναι το καλύτερο party/festival/τοποθεσία/club που έχεις παίξει; Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση καθώς είμαι αρκετά τυχερός ώστε να έχω παίξει σε μερικά από τα καλύτερα party και μέρη στον κόσμο. Αλλά ξεχωρίζω το Down To The Sea & Back boat party, που κάνω hosting μαζί με τον Kelvin Andrews στο Electric Elephant festival, στην Κροατία.
Μπορείτε να ακούσετε τον Balearic Mike, απόψε, Παρασκευή 16 Μαΐου, στο Cayo Blanco στο Λουτράκι και αύριο Σάββατο 17 Μαΐου, στο Ρομάντσο στην Αθήνα.
https://soundcloud.com/
http://www.residentadvisor.
