Το σπουδαιότερο νέο για την τελετή των Όσκαρ 2024, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 10 Μαρτίου, είναι, φυσικά, ότι ξεκινούν μια ώρα νωρίτερα (2 τα ξημερώματα Δευτέρας ώρα Ελλάδος) και οι εργαζόμενοι εγχώριοι Oscarwatchers θα κερδίσουν μια ώρα παραπάνω ύπνου, σαν να είναι Οκτώβριος και να υποδέχονται τη χειμερινή ώρα.
Η φετινή απονομή περιέχει ένα ξεκάθαρο φαβορί, το Οπενχάιμερ, οπότε το όποιο ενδιαφέρον θα προκύψει από τα γύρω-γύρω στοιχεία της: την πολυαναμενόμενη live εμφάνιση του Ράιαν Γκόσλινγκ για να τραγουδήσει το υποψήφιο τραγούδι “I’m Just Ken” από την Barbie, τους συνδυασμούς νικητών περασμένων ετών στην ανακοίνωση των φετινών Α’ (και Β’;) ρόλων, το +1 του Γιώργου Λάνθιμου και άλλα τέτοια σημαντικά.
Την τελετή θα παρουσιάσει για άλλη μια χρονιά ο Τζίμι Κίμελ, ενώ τους νικητές θα ανακοινώσουν, μεταξύ άλλων, η Ζεντάγια και ο Bad Bunny αναγκάζοντας την Gen Z να μάθει τι είναι τηλεόραση και πώς βρίσκουμε ένα κανάλι.
Παρακάτω, κάνουμε προβλέψεις για τις βασικές κατηγορίες της 96ης απονομής των Όσκαρ:
Η φετινή χρονιά θα επαναφέρει ένα trend των Όσκαρ που είχε καιρό να συμβεί: την ταινία-οδοστρωτήρα, που θα σαρώσει στην πλειοψηφία των κατηγοριών. Και αυτή είναι, βεβαίως, το Οπενχάιμερ, η κορύφωση της καριέρας του Κρίστοφερ Νόλαν, αλλά και του mainstream σινεμά για το 2023. Θα είχε πλάκα το Barbenheimer να επαναλαμβανόταν στα Όσκαρ, αλλά η ταινία της Γκρέτα Γκέργουιγκ, παρά τις 8 υποψηφιότητές της, δυσκολεύτηκε να επικρατήσει στις βραβεύσεις των σωματείων (αν και μπορεί το ανακριβές αλλά έντονο αφήγημα γύρω από την “παράβλεψη” των δύο βασικών συντελεστών, της Γκέργουιγκ και της Μάργκο Ρόμπι να καταλήξει σε κάποια νίκη-παρηγοριά). Το Οπενχάιμερ, από την άλλη, διατήρησε το momentum του από τον Ιούλιο μέχρι τώρα, με την εμπορική του επιτυχία να μεταφράζεται σε αναγνώριση από την κινηματογραφική βιομηχανία και τις ενώσεις κριτικών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Σε μια άλλη χρονιά, Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού και τα Παιδιά του Χειμώνα θα ήταν πιο υπολογίσιμοι διεκδικητές, ενώ το Poor Things θα μπορούσε να επωφεληθεί από τη στροφή της Ακαδημίας σε πιο ασυνήθιστες επιλογές τα τελευταία χρόνια (Παράσιτα, Τα Πάντα Όλα). Όμως είναι η χρονιά των Oppenhomies και της ταινίας τους – και δικαίως.
Θα κερδίσει: Οπενχάιμερ
Ο Κρίστοφερ Νόλαν κέρδισε μόλις φέτος για πρώτη φορά ένα βραβείο BAFTA, γεγονός κάπως απίστευτο. Ο πιο αναγνωρίσιμος σκηνοθέτης του 21ου αιώνα (ο μοναδικός, μετά τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, του οποίου το όνομα πάνω από τον τίτλο σε μια αφίσα μπορεί να εγγυηθεί butts in seats, όπως λέμε εμείς στο Χόλιγουντ) δεν συνεπάγεται ότι ήταν και ο πιο αναγνωρισμένος, αλλά αυτό θα αλλάξει μια και καλή φέτος. Με βραβεία καλύτερης σκηνοθεσίας από τις Χρυσές Σφαίρες, την ένωση κριτικών Critics’ Choice, το Αμερικάνικο Σωματείο Σκηνοθετών (DGA), την προαναφερθείσα Βρετανική Ακαδημία, ο Νόλαν παίζει χωρίς αντίπαλο στην κατηγορία του (αν είχε, θα ήταν ο Γιώργος Λάνθιμος, του οποίου η ώρα θα έρθει αργά ή γρήγορα). Η επικείμενη βράβευσή του για το Οπενχάιμερ θα σημάνει την κορύφωση μιας εντυπωσιακής καριέρας και μάλιστα για την καλύτερη ταινία του, που αναπάντεχα ήρθε μετά από δύο bangers-only* δεκαετίες (*από τα bangers εξαιρείται το Tenet, το οποίο δεν έχουμε επανεκτιμήσει ακόμα).
Θα κερδίσει: Κρίστοφερ Νόλαν, Οπενχάιμερ
Οι κατηγορίες των Α’ ερμηνευτικών ρόλων έχουν αποτελέσει τη μοναδική πηγή κάποιου σασπένς στην κατά τα άλλα προβλέψιμη φετινή οσκαρική κούρσα. Η σεζόν ξεκίνησε με τον Μπράντλεϊ Κούπερ να σηκώνει αυλαία για τον Μαέστρο του στο φεστιβάλ Βενετίας, ένα passion project που πολλοί θεώρησαν ότι θα είναι το εισητήριό του για το πολυπόθητο Όσκαρ (σε οποιαδήποτε κατηγορία, πραγματικά θα ευγνωμονεί για ό,τι και να του δώσουν), αλλά γρήγορα έγινε ο Oscar villain που γελοιοποιήθηκε για τη φιλοδοξία και τη μύτη του, που ήταν αμφιλεγόμενη πριν προβληθεί καν η ταινία. Στη συνέχεια, τα ΜΜΕ αγκάλιασαν τον Πολ Τζιαμάτι με την ανέλπιστη αργοπορημένη άφιξη των αξιαγάπητων Παιδιών του Χειμώνα, που του χάρισαν μια Χρυσή Σφαίρα, και δημιούργησαν ένα σοβαρό ανταγωνιστή του Κίλιαν Μέρφι (επίσης με Χρυσή Σφαίρα), που έχει το αβαντάζ ότι πρωταγωνιστεί στο οικουμενικό φαβορί Οπενχάιμερ. Όμως το αφήγημα περί χρέους προς τον Τζιαμάτι αποδείχθηκε επίπλαστο, όταν ο Μέρφι άρχισε να κερδίζει σημαντικά βραβεία όπως BAFTA και SAG – η τελευταία μάλλον επισφράγισε την επικράτησή του στα Όσκαρ, αν και πάντα υπάρχει ένα μικρό περιθώριο για έκπληξη. Αν προέλθει, θα είναι από τον πολυαγαπημένο καρατερίστα Τζιαμάτι και όχι από το βουντού του Κούπερ. (Οι άλλοι δύο υποψήφιοι, Τζέφρι Ράιτ και Κόλμαν Ντομίνγκο, θα πρέπει να περιμένουν τη σειρά τους μια άλλη χρονιά. Επίσης, στον κόσμο αρέσει πραγματικά πάρα πολύ το Peaky Blinders).
Θα κερδίσει: Κίλιαν Μέρφι, Οπενχάιμερ
Η πιο δύσκολη πρόβλεψη της βραδιάς. Καθ’όλη τη διάρκεια της σεζόν, παρά το λυσσαλέο campaigning της Κάρεϊ Μάλιγκαν (Μαέστρο) και της Ανέτ Μπένινγκ (Νταϊάνα Νάιαντ) και της ανάδειξης της Σάντρα Ούλερ (Η Ανατομία Μιας Πτώσης) ως ευρωπαϊκού αουτσάιντερ που περιμένει στη γωνία, η Έμμα Στόουν (Poor Things) και η Λίλι Γκλάντστοουν (Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού) κυριαρχούν στις βραβεύσεις, με την Στόουν (που επίσης έκανε επίμονη καμπάνια, κάποιοι τη χαρακτήρισαν και απεργοσπάστρια) να διατηρεί προβάδισμα. Στα υπέρ της συγκαταλέγονται οι 10 υποψηφιότητες της ταινίας της και οι καλύτερες κριτικές που έχει πάρει ποτέ στην καριέρα της, στα κατά η πολύ πρόσφατη νίκη της σε αυτή την κατηγορία για το La La Land και η έλλειψη αφηγήματος πέραν του ότι… παίζει πολύ καλά, πράγμα όχι ακριβώς σπάνιο για τα Όσκαρ.
Όμως αυτό το βραβείο δεν κερδίζεται μόνο με την αξία κάποιου, όπως ξέρουν πολλοί Κιούμπρικ, Χίτσκοκ, ακόμα και η αδικημένη τις προηγούμενες δεκαετίες (και ζωντανή) Μπένινγκ. Η Γκλάντστοουν, εκτός από το budget της Apple ακριβώς γι’αυτό το σκοπό, έχει τη δυνατότητα να γίνει η πρώτη Ινδιάνα που κερδίζει Όσκαρ και αυτή η ευκαιρία για “στατιστικές” είναι κάτι που τα μέλη της Ακαδημίας δείχνουν να μετράνε τα τελευταία χρόνια. Η ίδια ανέκοψε την πορεία της Στόουν πριν δύο Σαββατοκύριακα, όταν τη νίκησε στο πολύ σημαντικό βραβείο του Αμερικάνικου Σωματείου Ηθοποιών (SAG) και πιστεύουμε ότι η Ακαδημία δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στη θετική απήχηση που θα έχει άλλη μια πρωτιά μειονότητας στα βραβεία της.
Θα κερδίσει: Λίλι Γκλάντστοουν, Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού
Σε ένα κόσμο που η πατριαρχία περιστρέφεται γύρω από τα άλογα, οι κωμωδίες θα αναγνωρίζονταν πιο εύκολα από τα Όσκαρ και ο Ράιαν Γκόσλινγκ θα κέρδιζε για το ρόλο του Κεν στο μπλοκμπάστερ Barbie. Όμως κι εδώ το Οπενχάιμερ εξαϋλώνει τον ανταγωνισμό, αυτή τη φορά με τη μορφή του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, που έδωσε βαρύτητα σε έναν περίπλοκο χαρακτήρα στην ταινία του Νόλαν. Ήταν υποψήφιος για πρώτη φορά το 1993 για το Τσάπλιν, άγγιξε πάτο στα υπόλοιπα 90s, έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη στη συνέχεια και τώρα αφήνει πίσω την Marvel για να θυμίσει σε όλους πόσο ταλαντούχος ηθοποιός είναι (η υποψηφιότητά του το 2009 για το Tropic Thunder σήμερα είναι κάπως αμφιλεγόμενη). Περιμένουμε τον ευχαριστήριο λόγο του. Θα μας αναφέρει;
Θα κερδίσει: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Οπενχάιμερ
Δεν θα προσποιηθούμε καν ότι κάνουμε ανάλυση.
Θα κερδίσει: Νταβάιν Τζόι Ράντολφ, Τα Παιδιά του Χειμώνα