Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaΡΕΠΟΡΤΑΖ

18 συγγραφείς παίρνουν θέση για το δημοψήφισμα

Ναι ή όχι; Τι εξυπηρετεί; Θα λύσει το γόρδιο δεσμό της διαπραγμάτευσης ή θα κάνει τα πράγματα χειρότερα; 18 άνθρωποι που εργάζονται με τις λέξεις τοποθετούνται στην Popaganda.
Φωτογραφία: Άγγελος Χριστοφιλόπουλος / FOSPHOTOS

Γιάννης Αντιόχου / Χρήστος Αστερίου / Σοφία Νικολαΐδου / Χρίστος Κυθρεώτης / Μάρτυ Λάμπρου Νικόλας Περδικάρης Κωνσταντίνος Πουλής / Βαγγέλης Ραπτόπουλος / Βασίλης Ρούβαλης / Νίκος Σαββάκης / Νικόλας Σεβαστάκης / Ελεωνόρα Σταθοπούλου /Δημήτρης Στεφανάκης Άρης Σφακιανάκης / Δημήτρης Σωτάκης / Θωμάς Τσαλαπάτης / Γιάννης Υφαντής Κώστας Χατζηαντωνίου

 

Βαγγέλης Ραπτόπουλος: Όχι στη λιτότητα, όχι στην εθνική ταπείνωση
«Για μένα, το πιο επονείδιστο, το πιο θλιβερό είναι ότι ένα τόσο δημοκρατικό μέτρο –το να ρωτάει η κυβέρνηση τον λαό για ένα σοβαρό θέμα- αντιμετωπίζεται από την αντιπολίτευση ως μη δημοκρατικό ή ως πραξικόπημα. Όποια κίνητρα κι αν τους υπαγορεύουν μια τέτοια στάση, είναι τραγικό: Η προσφυγή στη λαϊκή βούληση να θεωρείται οτιδήποτε άλλο εκτός από δημοκρατική κίνηση.»

 

VaggelisRaptopoulos

Το δημοψήφισμα προέκυψε από τις εξελίξεις. Δεν ξεκινάω να πάρω θέση αν έπρεπε να γίνει ή δεν έπρεπε. Στην παρούσα φάση, το δημοψήφισμα προσφέρει νομιμοποίηση στους χειρισμούς του Τσίπρα και προς το εσωτερικό του κόμματός του και προς την ελληνική κοινωνία και προς τους δανειστές. Προφανώς και είναι ένα διαπραγματευτικό χαρτί. Παρακολουθώντας τις δημοσκοπήσεις –με την όποια αξιοπιστία τους έχει απομείνει τα τελευταία χρόνια- βλέπουμε μια αντίφαση: Από τη μια, ο κόσμος σχεδόν κατά πλειοψηφία στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη θέλει να είναι στην Ε.Ε. Με τον τρόπο που φέρθηκαν οι δανειστές στη διαπραγμάτευση, κάπως πρέπει να ληφθεί μια απόφαση. Πρέπει να λυθεί αυτή η αντίφαση.

Θα ψηφίσω Όχι. Όχι στη λιτότητα, όχι στην εθνική ταπείνωση που μας επιβάλουν οι εκπρόσωποι της τραπεζοκρατίας, οι δανειστές. Γιατί πρόκειται για μια διεθνή μαφία τραπεζοκρατίας. Με τα δεδομένα που έχουμε ως τώρα, θα προτιμούσα να φύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο του δανεισμού και του χρέους, έστω κι αν αυτό σήμαινε δραχμή. Αλλά αυτό προϋποθέτει μια προετοιμασία στο εσωτερικό. Θα πρέπει να εκπονηθεί ένα σχέδιο από την κυβέρνηση, αυτό το σχέδιο να παρουσιαστεί στον κόσμο, να του γίνει γνωστό, να ενημερωθεί. Δεν γίνεται αυτόματα, πατώντας ένα κουμπί. Σίγουρα, όμως, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να τερματιστεί η λιτότητα. Με αυτό δεν εννοώ να επιστρέψουμε στην εποχή των παχιών αγελάδων επί φούσκας. Εννοώ να μην υπάρχουν τα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης, τόσοι άνεργοι, τόσοι άστεγοι, τόσοι άνθρωποι που δοκιμάζονται, οι ουσιαστικά εξόριστοι, ένα κομμάτι της νεολαίας που έχει πάρει τον δρόμο για το εξωτερικό, γενικά να μην υπάρχει αυτή η τραγική οικονομική κατάσταση. Θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπο να φύγουμε από αυτόν τον λάκκο που έχουμε πέσει.

Στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση έφτασε σε ένα αδιέξοδο και θεώρησε για ποικίλους λόγους ότι έπρεπε να καταφύγει στο δημοψήφισμα. Η διενέργειά του και η διενέργεια δημοψηφισμάτων εν γένει, μόνο ως θετική μπορεί να εκληφθεί. Θα ήθελα να μπορούσαμε να αποφασίζουμε με δημοψήφισμα σε όλα τα μεγάλα θέματα. Θεωρώ ότι είναι αποκορύφωμα άμεσης δημοκρατίας. Με δεδομένο ότι έχει να γίνει [δημοψήφισμα] στην Ελλάδα από την εποχή της δικτατορίας , το μόνο που δεν κινδυνεύουμε είναι να γίνεται κατάχρηση. Για μένα, το πιο επονείδιστο, το πιο θλιβερό είναι ότι ένα τόσο δημοκρατικό μέτρο –το να ρωτάει η κυβέρνηση τον λαό για ένα σοβαρό θέμα- αντιμετωπίζεται από την αντιπολίτευση ως μη δημοκρατικό ή ως πραξικόπημα. Όποια κίνητρα κι αν τους υπαγορεύουν μια τέτοια στάση, είναι τραγικό: Η προσφυγή στη λαϊκή βούληση να θεωρείται οτιδήποτε άλλο εκτός από δημοκρατική κίνηση.

Είναι καθήκον και υποχρέωση των λογοτεχνών, των ποιητών, των καλλιτεχνών να τοποθετούνται πολιτικά, να ασχολούνται με την πολιτική. Το να δημοσιεύεις ένα βιβλίο –εκτός κι αν είσαι ένας σκέτος εστέτ- σημαίνει ότι στην πράξη παρεμβαίνεις στα κοινά. Μέρος αυτού είναι να τοποθετείσαι και στις πολιτικές εξελίξεις, ειδικά σε μια συνθήκη έκτακτης ανάγκης όπως είναι η κρίση. Θεωρώ ότι είναι καταθλιπτικό σημάδι το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν παίρνουν καμία θέση, κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, για να μην πούμε ότι, από τους λίγους που παίρνουν θέση, οι περισσότεροι παίρνουν το μέρος της ανάλγητης οικονομικής και κοινωνικής ελίτ.

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Βαγγέλη Ραπτόπουλος Μοιρολα3 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος.

Γιάννης Αντιόχου / Χρήστος Αστερίου / Σοφία Νικολαΐδου / Χρίστος Κυθρεώτης / Μάρτυ Λάμπρου Νικόλας Περδικάρης Κωνσταντίνος Πουλής / Βαγγέλης Ραπτόπουλος / Βασίλης Ρούβαλης / Νίκος Σαββάκης / Νικόλας Σεβαστάκης / Ελεωνόρα Σταθοπούλου /Δημήτρης Στεφανάκης Άρης Σφακιανάκης / Δημήτρης Σωτάκης / Θωμάς Τσαλαπάτης / Γιάννης Υφαντής Κώστας Χατζηαντωνίου

POP TODAY
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.