Tι είναι το πιο σωστό; Οικοδεσπότης είναι αυτός που ικανοποιεί τους άλλους μέσα από τη δική του ικανοποίηση ή που ικανοποιεί τον εαυτό του μέσα από την ικανοποίηση των άλλων; Όποια και να είναι η απάντηση ένα είναι το συμπέρασμα: στο τέλος όλοι ικανοποιημένοι μένουν. Αρκεί ο οικοδεσπότης να εκπληρώσει το ρόλο του.
Υπάρχουν διάφορα ερωτήματα. Πόσους καλείς, γιατί καλείς αυτούς, τι ώρα έρχονται, πόσο χρόνο θες να προετοιμαστείς, τους αφήνεις να συμμετέχουν στην προετοιμασία ή τα κάνεις όλα μόνος σου; Μετά πρέπει να είναι ο οικοδεσπότης το κέντρο της προσοχής ή ν’ αφήσεις τους άλλους να λάμψουν;
Καταρχάς όπως έχει πει και ο Χρήστος Ζαμπούνης οι καλεσμένοι σε δείπνο έχουν μια υποχρέωση: να έρχονται στην ώρα τους. Ακόμα, όμως και αν αργήσουν να τηλεφωνήσουν ώστε να συντονιστούν οι υπόλοιποι. Από εκεί και έπειτα θα μπορούσαν απλώς να είναι ευχάριστοι στην παρέα. Κάτι που ευτυχώς συνέβη στον Μιχάλη Νορλόγλου.
Ο διάσημος σεφ, Μιχάλης Νουρλόγλου, που έχει ήδη στην κατοχή του Χρυσό Σκούφο και δεν είναι και σε φάση που έχει ν’ αποδείξει πολλά σε σχέση με το αντικείμενο, είχε μια δύσκολη αποστολή: να γίνει οικοδεσπότης στην κουζίνα της Neff και να τα βάλει πέρα με τις διαθέσεις αλλά και με τις ορέξεις πολύ απαιτητικών ουρανίσκων. Ξεκινάω και λέω: Μαρία Ναυπλιώτου, Χρήστος Χωμενίδης, Πέννυ Μπαλτατζή, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Ορσαλία Παρθένη, Πάνος Γεωργίου, Βασιλική Καρούνου και Χρήστος Παπαζυμούρης είναι ένα Food Gang που δεν μπλέκεις εύκολα.
Αφού είδατε στο βίντεο ότι όχι μόνο κατάφερε να φτιάξει πιάτα πάνω στο χαρακτήρα τους αλλά και ότι τους ικανοποίησε όλους, τότε θα μπορεί να μας καθοδηγήσει και σωστά για τον ρόλο του οικοδεσπότη. Ο ίδιος, αν και έχει κάνει το χόμπι του επάγγελμα, ένα αυστηρό επάγγελμα όμως, καλεί συχνά τους φίλους του σπίτι για φαγητό. «Σπάνια μαγειρεύω σε καθημερινή βάση στο σπίτι αλλά το έχω στο πρόγραμμά μου να φωνάξω κάποιους φίλους. Κάνω αυτή τη δουλειά γιατί μου αρέσει να βλέπω ευχαριστημένα πρόσωπα, για αυτό το λόγο θέλω να βλέπω και χαμογελαστές φάτσες μέσα στο σπίτι μου.» Πόσοι όμως πρέπει να είναι οι καλεσμένοι που θα χαμογελούν στο τέλος; «Θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπερβαίνουν τους δέκα. Έτσι θα έχει και ο καθένας του πιάτο αλλιώς πρέπει να πας στη λογική του μπουφέ. Επίσης δεν τους ρωτάς για το ποιο θα είναι το μενού. Βέβαια, προσπαθείς να είναι όσο πιο mainstream, έχοντας μέσα μια δόση εκκεντρικότητας.»
Παρά όμως τη δόση όποιας εκκεντρικότητας, ο Μιχάλης Νουρλόγλου υποστηρίζει πως στα καλέσματα δεν πρέπει να κάνουμε δοκιμές, τη νέα συνταγή βιετναμέζικου, δηλαδή, που είδαμε ένα βράδυ πριν κοιμηθούμε στο Tasty. Να πηγαίνουμε σε ασφαλή μονοπάτια και αν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο να είναι ίσως για τη μέση. Αυτό που ετοιμάζεται, όμως, ό,τι και να ναι αυτό τους αφήνουμε να το περιεργάζονται στην κουζίνα; «Τους αφήνω όλους αλλά κυρίως για να χαζεύουν τις τελευταίες λεπτομέρειες. Καλό είναι να τα έχεις ετοιμάσει όλα από πριν και ν’ αφήνεις λίγα πράγματα για όταν θα μαζευτεί το Food Gang σου. Περίπου μισή ώρα είναι ο κατάλληλος χρόνος.» Πάντα πρέπει να ετοιμάζεις παραπάνω φαγητό απ´όσο χρειάζεσαι. «Και να περισσέψει δεν πειράζει, το κρατάς για την επόμενη μέρα.»
Από τη μία του τραπεζιού οι άντρες, από την άλλη οι γυναίκες, ποιους φοβόμαστε πιο πολύ; «Οι γυναίκες, σίγουρα. Οι άντρες ενθουσιάζονται πολύ πιο εύκολα. Και τις δύο πλευρές όμως έχω το άγχος αν θα τους αρέσει.» Τι γίνεται όμως όταν στραβώσει, όταν αρπάξει ένα πιάτο; «Θυμάμαι μια περίπτωση που είχε μαγειρέψει η μάνα μου λαγό στιφάδο και είχαν καεί τα κρεμμύδια. Για κάποιο λόγο αυτό πήγαινε με το κυνήγι και αποτέλεσε έμπνευση για ένα πιάτο με ραβιόλι, λαγό και καψαλισμένα κρεμμύδια.» Και από την αποτυχία κάτι βγάζεις.
