Αυτό που μου αρέσει στις Σπέτσες είναι η πολιτική απαγόρευσης των αυτοκινήτων που έχει υιοθετήσει το νησί, η οποία το έχει μετατρέψει σε ένα μικρό παράδεισο. Και είναι ακριβώς αυτή η απαγόρευση που κάνει τον 4ο Spetses Mini Marathon, ο οποίος διεξάγεται για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, εξαιρετικά ασφαλή. Και απολαυστικό. Γιατί κακά τα ψέματα, πραγματικά το να τρέχεις σε μια διαδρομή απίστευτης φυσικής ομορφιάς, χωρίς το φόβο να σε χτυπήσουν διερχόμενα αυτοκίνητα, και χωρίς την ηχορύπανση και το καυσαέριο να σου μολύνουν αφτιά και πνευμόνια, είναι εκπληκτική εμπειρία.
Έτσι, όταν μου δόθηκε η δυνατότητα να επισκεφτώ τις πευκόφυτες Σπέτσες, με αφορμή το συγκεκριμένο αθλητικό γεγονός, ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δω ξανά από κοντά τη διοργάνωση που θεωρείται θεσμός πλέον στην Ελλάδα. Φυσικά, την ίδια σκέψη με εμένα την είχαν άλλοι 10.000 επισκέπτες. Και 5.000 περίπου δρομείς που βρέθηκαν εκείνο το Σαββατοκύριακο στο νησί που είχαν πολλά να κάνουν μέσα στο διήμερο: αγώνα δρόμου 5 χλμ., 10 χλμ. & 25 χλμ., αλλά και κολυμβητικό διάπλου των Σπετσών 3 και 5 χλμ. Υπήρχε ακόμη και παιδικός αγώνας δρόμου 1χλμ. και 500 μέτρων, αλλά και παιδικός κολυμβητικός αγώνας.
Κι εκεί, μέσα από συζητήσεις αυτών που συμμετείχαν, έμαθα και κάτι άλλο. Το πόσο καθοριστικά βοηθά στην βελτίωση των επιδόσεων η σωστή διατροφή. Κι όλοι μιλούσαν για τη μαγική δύναμη που έχει το ταχίνι, καθώς ο «Μακεδονικός Χαλβάς» των αδερφών Χαϊτογλου ήταν ο μεγάλος χορηγός της διοργάνωσης. Τόσο πειστικοί ήταν που με έβαλαν στον πειρασμό και δοκίμασα ένα κομμάτι από χαλβά με μέλι. Η γλύκα του μελιού, η μυρωδιά στου σουσαμιού, αυτή η γεύση που δε σε λιγώνει, καθώς το κομμάτι σπάει στο στόμα, με έκαναν να δοκιμάσω λίγο ακόμη. Πόσα γλυκά, άλλωστε, μπορεί να φάει κανείς που να του κάνουν καλό; Ο χαλβάς είναι φουλ σε ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο και άλλες πολύτιμες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Προβλέπω σύντομα να γίνει το νέο διατροφικό trend, καθώς είδα και ατομικές συσκευασίες, πρακτικές όπως αυτές που έχουν οι μπάρες δημητριακών, οι οποίες πολύ ενθουσίασαν τους νεαρούς αθλητές και αθλήτριες. Κι αν με ρωτήσετε προτιμώ να φάω ένα κομμάτι χαλβά παρά μια σοκολάτα.
Ήταν ένα εξαιρετικό Σαββατοκύριακο. Κυρίως, γιατί πήρα δύναμη από όλη αυτή την ενέργεια των αθλητών που συμμετείχαν. Ειδικά από αυτούς οι οποίοι, τη δεύτερη μέρα, έτρεξαν 25 χλμ κάνοντας το γύρο του νησιού, ενώ ο κόσμος τους αποθέωνε σαν να ήταν ήρωες. Κρατώντας κι ένα γερό χειροκρότημα κι ένα καλό λόγο για όσους δεν άντεξαν και εγκατέλειψαν. True Heroes.
