Η Ταϊβάν είναι μια χώρα 23 εκατομμυρίων κατοίκων, η έκταση της είναι λίγο μικρότερη από τη μισή Ελλάδα και είναι δίπλα στην Κίνα. Το πρώτο κρούσμα κορονοϊού εμφανίστηκε τον Ιανουάριο.
Σήμερα έχουν εμφανιστεί μόνο 77 κρούσματα και ένας άνθρωπος έχει χάσει τη ζωή του.
Πώς τα κατάφερε;
Ο Μάριος Παπαδάκης, Πλαστικός Χειρούργος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο I-Shou University, τα εξηγεί όλα διεξοδικά.
Το σύστημα υγείας καταφέρνει να πλασάρεται σε πολύ υψηλές θέσεις, μάλιστα σε ανάλυση του Health Care Index ήρθε φέτος πρώτο στον κόσμο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, πράγμα που είτε ισχύει είτε όχι, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι έχει γίνει σημαία από τους ντόπιους που το εμπιστεύονται απόλυτα.
Βασικά του πλεονεκτήματα είναι η δυνατότητα που δίνει για καθολική προσβασιμότητα, οι μικροί χρόνοι αναμονής και το κόστος. Είναι όλα πάρα πάρα πολύ φτηνά.
Η εθνική ασφάλεια καλύπτει το 99% των ασθενών, αλλά ακόμα και οι ανασφάλιστοι χρειάζεται να πληρώσουν πολύ λίγα. Κάθε ασθενής έχει μια κάρτα υγείας στην οποία είναι αποθηκευμένο όλο το ιστορικό που διαβάζεται με ένα απλό swipe σε οποιοδήποτε μηχάνημα.
Η χώρα έχει αρκετά μεγάλα νοσοκομεία, υπερλουξ ξενοδοχειακά, με ακριβά ιατρικά facilities πρώτης κλάσης (gamma-knife, da vinci κλπ) ενώ κοντά στην πρωτεύουσα Ταϊπέι βρίσκεται το μεγαλύτερο νοσοκομείο του κόσμου, με μέγιστη χωρητικότητα τα 10.000 κρεβάτια.
Είναι επίσης η τρίτη χώρα στον κόσμο σε κλίνες εντατικής μετά την Αμερική και τη Γερμανία. Οι γιατροί δουλεύουν πάρα πολλές ώρες για μισθούς λίγο καλύτερους από τους Γερμανικούς. Μεγάλο ποσοστό των γιατρών έχει εξειδικευτεί στην Αμερική ενώ όλη η ιατρική μαθαίνεται στα αγγλικά (δεν υπάρχουν κινεζικά ιατρικά συγγράμματα).
Η χώρα επίσης, για όποιον δε γνωρίζει, έχει συνταγματική δημοκρατία, πραγματική, όχι κατ΄ επίφαση. Αυτά όλα τα λέω και πλατειάζω για να διαλύσω την πλάνη της τριτοκοσμικής χώρας.
Οι σχέσεις με την Κίνα (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) είναι τεταμένες για διάφορους λόγους, κυρίως πολιτικούς, με βασικότερο τη μη αναγνώριση της Ταϊβάν ως ανεξάρτητης χώρας από την Κίνα που τη θεωρεί επαρχία της.
Αυτό έχει μεγάλη αντανάκλαση και στις πολιτικές υγείας αφού ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν αναγνωρίζει την Ταϊβάν ως ανεξάρτητο κράτος. Έτσι, οποιαδήποτε απαγόρευση εφαρμόζεται για την Κίνα αυτομάτως ισχύει και για την Ταϊβάν.
Ένας άλλος λόγος για τις κακές σχέσεις των δύο χωρών είναι επίσης η επιδημία του SARS το 2003, που άργησε να γίνει αντιληπτή στην Ταϊβάν εξαιτίας της απόκρυψής της από την Κίνα. Πρόκειται για την πιο επώδυνη περίοδο στην ιστορία της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια σύμφωνα με όλους όσους έχω ρωτήσει. Όχι μόνο γιατί πέθαναν 73 άτομα, αλλά γιατί κατέρρευσαν τα πάντα. Σταμάτησαν οι συγκοινωνίες εντελώς, διεκόπη όλη η βιομηχανική παραγωγή, υπήρξε μεγάλη ανεργία και φτώχεια, το σύστημα υγείας ζούσε χειρότερη φάση από αυτή της Ιταλίας. Η κοινωνία έζησε το απόλυτο shut down για περίπου 1 χρόνο, η κανονικότητα στην οικονομία επανήλθε μετά από 2-3 χρόνια. Το σοκ ήταν τόσο μεγάλο που ένα σεβαστό μέρος του πληθυσμού (5/10%) από τότε δεν έβγαλε ποτέ τη χειρουργική μάσκα σε δημόσιους χώρους και μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το ιστορικό αυτό είναι η βασικότερη αιτία για την τωρινή εξέλιξη. Το 2003 μετά την επιδημία του SARS ενισχύθηκε σημαντικά το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών της Ταϊβάν (που είχε ιδρυθεί το 1999), το οποίο πριν 3 μήνες εξαιτίας αναφορών για κρούσματα πνευμονίας στην Κίνα, διέταξε έλεγχο σε όλες τις πτήσεις από την Ούχαν.
Αυτό έγινε στις 31 Δεκεμβρίου 2019 (!) και στις 5 Ιανουαρίου διατάχθηκε προληπτική καραντίνα όλων των αφιχθέντων από την Ούχαν για 14 ημέρες.
Να θυμίσω εδώ ότι ο ιός ανακοινώθηκε από την Κίνα στις 7 Γενάρη και το γονιδίωμα του στις 12 Γενάρη. Η Ταϊβάν λοιπόν έβαλε στοπ προτού καν ανακοινωθεί ο ιός. Δεν ανέμεναν βέβαια καινούργιο ιό, οι έλεγχοι γίνονταν για να αποκλείσουν ανθεκτικά στελέχη του SARS και γίνονταν κάθε φορά που υπήρχε υποψία νέας επιδημίας τα τελευταία 15 χρόνια (στην Ταϊβάν είναι διάχυτη, από όλους ακόμα και επίσημα χείλη, η δυσπιστία σε οποιαδήποτε ανακοίνωση έρχεται από την Κίνα. Ακόμα και τώρα, όλοι εδώ λένε σε όλους τους τόνους ότι τα νούμερα που δίνει η Κίνα είναι ψεύτικα).
Τότε σήμανε πραγματικά συναγερμός, με στρατηγικούς στόχους να μην ξεφύγουν κρούσματα (δηλαδή ιχνηλάτηση), να μηδενιστεί η μεταδοτικότητα για να μην πληγεί η δημόσια υγεία και φυσικά να μην πληγεί και η βιομηχανία. Η προσέγγιση ήταν πολύ επιθετική και βασίστηκε στο δόγμα «κάθε εμπύρετο είναι κορονοϊός μέχρι αποδείξεως του εναντίου».
Οι μάσκες έγιναν υποχρεωτικές και σύντομα καθιερώθηκε θερμομέτρηση και αντισηψία παντού. Επιστρατεύτηκε ο στρατός να βοηθήσει την παραγωγή μασκών και αντισηπτικών αυξάνοντας το capacity από 1 σε 9 εκατομμύρια μάσκες τη μέρα (οι ανάγκες ήταν περί τα 2 εκατομμύρια, οι υπόλοιπες πλέον εξάγονται).
Τελικά το πρώτο κρούσμα επιβεβαιώθηκε στις 21 Ιανουαρίου, μια 50χρονη δασκάλα που ήρθε από την Ουχάν. Αυτό συνέβη 2 ημέρες πριν την επίσημη έναρξη του Κινεζικού Νέου έτους, τη μεγαλύτερη γιορτή της χρονιάς, μια 7ημερη αργία, σε ένα κράτος που οι εργαζόμενοι έχουν 14 μέρες άδεια το χρόνο (που σχεδόν πουθενά δεν την παίρνουν όλη) και είναι υποχρεωμένοι να πάρουν άδεια εκείνη τη βδομάδα.
Γράφεται ότι στη Χουμπέι μένουν 400.000 Ταϊβανέζοι και στην Κίνα συνολικά 1 εκατομμύριο, οι οποίοι εκ των πραγμάτων έπρεπε όλοι να έρθουν να περάσουν τις γιορτές με τις οικογένειες τους. Στη μεγαλύτερη τραγική ειρωνεία της πανδημίας η Ιταλία ήταν η πρώτη (και για μια εβδομάδα η μοναδική) χώρα που σταμάτησε τις πτήσεις για Ταϊβάν, θεωρώντας τη χώρα υψηλού κινδύνου και μέρος της Κίνας (σήμερα, η Ταϊβάν έχει 1 νεκρό και η Ιταλία παραπάνω από 2.500).
Αυτά είναι τα νέα από την Ταϊβάν αυτί τη χρονική στιγμή, τουλάχιστον από τη δική μου οπτική. Αν θυμηθώ και άλλα θα τα προσθέσω. Οι βασικοί άξονες είναι ασφάλεια, έλεγχος και ιχνηλάτηση στο πλαίσιο “συμμόρφωση ή πρόστιμο” για το δημόσιο καλό. Για όσους φοράνε μάσκα και δεν έχουν ταξιδέψει σε μέρη «φωτιά» δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Όλα free. Προς το παρόν η χώρα έχει 59 κρούσματα, σε περίπου 20.000 τεστ, τα τελευταία δέκα ταξιδιώτες από την Ευρώπη, οπότε πλέον τέρμα και οι πτήσεις για Ευρώπη μέχρι νεωτέρας (την ώρα που γράφτηκε το άρθρο ήταν 59 τα κρούσματα, σήμερα είναι 77 λόγω κρουσμάτων από ταξιδιώτες)
Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους, όσοι τυχόν κολλήσετε μην κατηγορήσετε κανέναν, είναι πανδημία, δε φταίει πλέον κανείς. Το αποτέλεσμα είναι πλέον θέμα τύχης.
Στα μάτια μου δεν υπάρχουν ήρωες και σωτήρες, εκτός από τους γιατρούς, που έχουν κάνει την κόλαση των άλλων καθημερινότητα.
Γι΄αυτό προστατευτείτε όσο μπορείτε.