Και τώρα που έκατσε η σκόνη της αγράβατης Αριστεράς, ενα σχολιάκι για τα ονόματα που μου έκαναν κάποια εντύπωσις…
Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας: Θοδωρής Δρίτσας (ειρήνη κι εφοπλισμός, Κόσκο και Μαρινάκης, φυτευτή επιλογή για δεύτερο γύρο στο ρινγκ του λιμανιού, tough call).
Υπουργός Εσωτερικών – Διοίκησης Ανασυγκρότησης: Νίκος Βούτσης (δυνατό χαρτοφυλάκιο σε μακάριο αριστερό, του οποίου στενό συγγενικό πρόσωπο σκυλεύτηκε από τα μίντια λόγω αντιεξουσιαστικής δράσης/ τρομερή σημειολογία από πίσω, πρακτικά δεν έχω άποψη που θα το πάει)
Αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου (καθηγήτρια μεσανατολικών σπουδών, ήδη έθεσε το ζήτημα της ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών, αγαπημένο και πολλά υποσχόμενο χαρτοφυλακιο, hands down)
Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος: Γιάννης Τσιρώνης (αυτονόητη επιλογή οικολόγου – κραυγαλέα επίδειξη σοβαρότητας)
Υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων: Αριστείδης Μπαλτάς (Πουλαντζάς, Αλτουσέρ και χτυποκάρδια στο θρανίο. Larger than life. Εκκωφαντικό, αναπάντεχο, ρισκαδόρικο)
Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού: Νίκος Ξυδάκης (Social media darling, σφαιρικός γνώστης τεχνών και ποπ ιδιωμάτων, ακέραιος δημοσιογράφος, «νεορθόδοξος εθνορομαντικός» το πιο μεγάλο αμάρτημα που του καταλογίζεται. Τέντζερης και καπάκι, LFE)
Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας: Τάσος Κουράκης (λατρεμένος από φοιτητές groupies, εντούτοις δεν εμπνέει οποιονδήποτε έχει διαβάσει με κατάνυξη Βακαλόπουλο, Πίντσον και Καρούζο)
Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς (τρόμος στο κολλέγιο, ίσως το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο της κυβέρνησης, φιλίες με Φαήλους, γέφυρες με Πούτιν, παρελθόν αινιγματικό, με φαιές αποχρώσεις του κόκκινου)
Υπουργός Δικαιοσύνης: Νίκος Παρασκευόπουλος (αποσυμφόρηση φυλακών, λιγκαλάιζ Μαρία, Χουάν και Άννα, και λοιπά γκρουβαλιώτικα. Καλή περίπτωση νομικάριου)
Υπουργός Επικρατείας για τον Συντονισμό του Κυβερνητικού Έργου: Αλέκος Φλαμπουράρης (μέντορας του Αλέξη, πανάγνωστος στο ευρύ κοινό, stay tuned)
Πρόεδρος Βουλής: Ζωή Κωνσταντοπούλου (Πήρες την καρδιά μου, πήρες το μυαλό μου, πάρε να φοράς και το πουκάμισό μου. Απόλυτη ευστοχία. Θα κλάψουνε μανούλες. Χωρίς πλάκα, εδώ θα ανατρέχουμε όταν οι υπόλοιποι του σχήματος θα μας στενοχωρούν)
