Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο. Μήπως θα μπορούσες να μας πεις αρχικά ποια λέξη ήταν η πρώτη που είπες στη ζωή σου; Η πρώτη λέξη που είπα όταν γεννήθηκα μάλλον ήταν το πεινάω. Mόνο έτσι εξηγείται η υπέρμετρη επιθυμία μου στο να τρώω τόσο πολύ σήμερα. Και μπορείς να μας πεις ποια θα ήταν η τελευταία φράση που θα ήθελες να πεις. Και τώρα φοβάμαι αλλά οι φόβοι μου με ελκύουν, φτιάχνω την εικόνα δε μου αρέσει, μάλλον δε θα έλεγα τίποτα μπορεί και να έλεγα ένα “όχι”, λίγο πιο τραβηγμένο “όχιιιιι” ή κάτι με “θέλω”, αφού δε θα σταματήσω ποτέ να θέλω. Θα ήθελα ωστόσο να ήμουν σε θέση να μην πω ούτε όχι ούτε θέλω, αλλά με ρυθμό ή χωρίς, να πω “only love can break your heart”. Ποιες είναι οι έντονες αναμνήσεις από τη γειτονιά που μεγάλωσες; Μεγάλωσα σε μια λαϊκή γειτονιά του Πειραιά όπου έχω επιστρέψει τα τελευταία 2 χρόνια. Οι αναμνήσεις μου αποτελούνται από παιχνίδια σε πλατείες, από γείτονες που κάθονται στα σκαλοπάτια τους μέχρι τα μεσάνυχτα ακούγοντας Πάριο, από κουτσομπολιά, από τον Στέφανο και τον τρελό το ναύαρχο, τη μυρωδιά του κεμπάπ στη βεράντα μου, τον Ολυμπιακό. Τα χρόνια πέρασαν, τώρα ο Πάριος έχει γίνει Βέρτης, το κεμπάπ είναι ακόμη εδώ, τον Ολυμπιακό τον έχω ξεχάσει ο Στέφανος γέρασε και εγώ είμαι λίγο φλώρος. Ποια ήταν η καλύτερη σου φίλη στο σχολείο; Στο δημοτικό ήταν η Κυριακή. Μοιάζαμε λίγο. Ψήλη αδύνατη, αυτή ψηλή αδύνατη κι εγώ. Εκείνα τα χρόνια τον είχα ως κατάρα το το συνδυασμό αυτό. Στο γυμνάσιο ήταν η Δέσποινα, στο λύκειο η Ελευθερία. Με τις δύο τελευταίες έχω ακόμη σχέση. Είχα φίλες αλλά νομίζω πάντα τα πήγαινα καλύτερα με τα αγόρια. Σου αρέσει περισσότερο η άλγεβρα ή η γεωμετρία; Ψηφίζω αυτή ως τη χειρότερη ερώτηση. Δεν μου αρέσει τίποτα από τα δύο, ούτε η σκέψη τους μου αρέσει, εκτός από κάποια λίγα γεωμετρικά σχήματα. Ποιο είναι το αγαπημένο σου επάγγελμα; Το δικό μου το κάνω με τόση όρεξη που νομίζω λίγα πράγματα θα είχα την αντίστοιχη όρεξη να κάνω. Έχει όση ευθύνη αντέχω, έχει τις μυρωδιές και τα χρώματα που θέλω, είναι ανάλαφρο και καμιά φορά βρώμικο. Είναι ευχάριστο και βάρβαρο. Ζηλεύω το επάγγελμα του ψυχίατρου ή του πιλότου αλλά αυτό κρατάει λίγο. Χαμογελάω που δεν είμαι τίποτα από τα δυο. Ποιο είναι το επάγγελμα σου; Διατηρώ με τη φίλη Έλενα ένα brand με ρούχα το “lav unused”. Διαλέγουμε ό,τι θα διαλέγαμε για τη ντουλάπα μας σε τιμές που θα μας γοήτευαν. Τα ρούχα είναι παλιά αλλά unused. Δε θυμίζει vintage brand. Δεν το αποκαλούμε έτσι, μάλιστα. Διαλέγουμε τα ρούχα ένα προς ένα ταξιδεύουμε ψάχνουμε βρίσκουμε και οργανώνουμε event με τις συλλογές μας. Αυτή τη στιγμή είμαστε στο Νeon Raum, ωραία τα περνάμε. Αφού δεν έγινα γραφολόγος αφού δεν ψαχουλεύω διαθήκες, ψαχουλεύω ρούχα σε σκοτεινά μέρη. Στείλε μας μερικές φωτογραφίες που θα ήθελες να σβήσεις από το κινητό σου; 
Πιστεύεις ότι τα στυμμένα φρούτα έχουν λιγότερες βιταμίνες από τα ολάκερα; Πιστεύω πως τα ολάκερα φρούτα έχουν περισσότερες βιταμίνες τα στυμμένα. Πιστεύω ακόμα πως έχει περισσότερη χάρη το να δαγκώνεις ένα μήλο ή να τρως ένα κεράσι από το να τα πίνεις. Kάθε πρωί στύβω ένα πορτοκάλι και ένα ρόδι. Έτσι κάνω πάντα διαλέγω τα δύσκολα τα περίπλοκα και τα λιγότερο ωφέλιμα. Περιμένω το πρωινό που θα φάω το πορτοκάλι και το ρόδι. Αρκεί να μου τα καθαρίσει κάποιος. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δρόμος στον πλανήτη που κατοικούμε; Μιας και δεν είναι η οδός Αργυροκάστρου, είναι η Ponte Sisto στη Ρώμη. Μαγεία. Έχεις ερωτευτεί ποτέ παράφορα κάποιον ηθοποιό; Ερωτευόμουν ηθοποιούς φευγαλέα από κάποιο ρόλο ας πούμε. Αυτό περνούσε πολύ γρήγορα. Μια φορά νόμιζα πως είχα ερωτευτεί παράφορα τον Josh Hartnett. Σκεφτόμουν ένα τρόπο να του το πω μάλιστα, μετά κατάλαβα ότι δεν θα ήθελα να τσαλακώσω την εικόνα μου και προτίμησα να συνεχίσω να ερωτεύομαι φευγαλέα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού ή της Βarcelona. Τώρα που είμαι μεγάλη και όχι μικρή, όπως λέει η μαμά μου, δεν ερωτεύομαι ούτε ηθοποιούς ούτε ποδοσφαιριστές- ερωτεύομαι μυρωδιές και ιδέες. Πες μας κάτι που δεν θα θέλαμε να μάθουμε ποτέ. Είμαι 19 χρονών. Ψέματα, είμαι 27 και με αυτές τις συνεντεύξεις νιώθω μαϊντανός. Και τον μαϊντανό μόνο να τον τρώω μου αρέσει. Όλες οι άλλες εκδοχές του μου προκαλούν κατάθλιψη και άγχος. Πράγματι, μέσα από την ομολογία αυτή βγήκαν στη φόρα οι αγχώδεις διαταραχές μου, μάλλον το ασυνείδητο μου εδράζεται σε αυτή την παρέκκλιση και εγώ υποκύπτω. Αν το ξανασκεφτώ προτιμώ να μιλάω για τις επιθυμίες και για το γεγονός ότι στην έκτη δημοτικού είχα ψείρες. Αν η αγάπη είναι φαγητό, ποιο θα είναι αυτό… Αν η αγάπη είναι φαγητό, τότε αυτό είναι prosciutto με πεπόνι. Ψέματα μακαρόνια με κιμά είναι. Δε τα τρώω συχνά αλλά τα ονειρεύομαι σχεδόν κάθε μέρα. Δεν μου αρέσουν πάντα άλλα ξέρω που θα τα φάω. Δεν είναι περίπλοκο, δεν είναι και απλό. Θέλω να έχουν μέσα τσίλι και όχι δάφνη. Θέλω να τα φτιάχνω μόνη μου. Μα η αγάπη δεν είναι φαγητό ακόμα και αν κάποιες φορές με βαραίνει όσο μια κακή χώνεψη.
Η Μαριλένα Κόντου έχει ένα κατάστημα με ρούχα στο Neon Raum
