Τη Νάσια Μάτσα θα μπορούσες να τη φθονείς πολύ άνετα. Είναι δημοσιογράφος που έχει γράψει για μεγάλους τίτλους όπως οι Financial Times, η Vogue και το Wired, έχει δώσει ομιλία στο Ted-X και έχει πρωταγωνιστήσει ως high fashion μοντέλο σε καμπάνιες πολλών οίκων, ανάμεσά τους οι: Prada, Balenciaga, Christian Louboutin και Burberry.
Δεν είναι μόνο αυτά όμως. Ήταν υποψήφια για βραβείο Model of the Year 2021 από το Models.com στην κατηγορία Social Mover, το Instagram account της έχει διακριθεί τρεις φορές από τη Vogue US ως ένας από τους καλύτερους λογαριασμούς μόδας και έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις καλύτερα ντυμένες διασημότητες της London Fashion Week, σύμφωνα με τη βρετανική Vogue.
Βέρα “Αθηνέζα”, όπως λέει η ίδια για τον εαυτό της, βρίσκει απίστευτα γοητευτικό το χάος της πόλης που γεννήθηκε και την επισκέπτεται με κάθε ευκαιρία αφού τα τελευταία 14 χρόνια η βάση της είναι το Λονδίνο, απ’ όπου και μου μίλησε: «Το Λονδίνο είναι πιο μπροστά από όλες τις μεγάλες πόλεις σε ιδέες. Ακόμα και από το Παρίσι. Θέλει το καινούργιο, αγαπάει το καινούργιο. Πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει πολύ με το γεγονός ότι οι Άγγλοι είναι αποικιοκράτες και έχουν μάθει να παίρνουν ερεθίσματα από άλλους πολιτισμούς, κάτι που στο κομμάτι του fashion δίνει πολλά. Ενώ αντίθετα στην Ελλάδα έχουμε μάθει να διατηρούμε περισσότερο τον αρχαίο πολιτισμό. Δυστυχώς μετά το Brexit έχει φύγει πολύ ταλέντο γιατί είναι δύσκολο να μείνει εδώ, αλλά το Λονδίνο είναι πάντα καινοτόμο σε αυτούς τους τομείς, δεν θα αλλάξει».
Οι σπουδές της είναι πάνω στα χρηματοοικονομικά και στα media και ο ρόλος του μοντέλου ήρθε ξαφνικά στα 27 της χρόνια: «Όταν ήρθα στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό μου και μετά ξεκίνησα να γράφω στο Wired, μπήκα πολύ γρήγορα στην club scene και στο nightlife culture της πόλης. Μέσα από εκεί γνώρισα πολύ κόσμο και με έβλεπε κόσμος. Μια μέρα λοιπόν που ήμουν στη δουλειά μου, μου έστειλε μήνυμα ένας casting director που με ήθελε για μία φωτογράφιση. Στην αρχή πίστευα ότι είναι σπαμ αλλά η συνάδελφός μου που της το έδειξα μου είπε ότι είναι όντως γνωστός και είπα να το δοκιμάσω αφού πάντα θέλω να δοκιμάζομαι σε πράγματα. Πήγα, ήταν όντως μια τρομερή εμπειρία, εκεί με “τσίμπησε” ο στυλίστας και χάρη σε αυτόν λίγες μέρες μετά ήρθε η πρώτη μου μεγάλη καμπάνια που ήταν για τον Louboutin. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Στην αρχή δεν το πίστευα και άρχισα να κρίνω τον εαυτό μου και να αναρωτιέμαι γιατί με θέλουν, ήμουν σε άρνηση, πίστευα ότι απλώς έτυχε να κάνω αυτές τις πρώτες δουλειές. Όταν λίγο αργότερα ήρθαν δύο απανωτές προτάσεις από τον οίκο Balenciaga, κατάλαβα ότι όντως είναι κάτι που με θέλει, το θέλω κι εγώ και… the rest is history!
Η Νάσια ταξιδεύει διαρκώς, αφού συμμετέχει όχι μόνο σε μεγάλες καμπάνιες και editorials αλλά και σε catwalks, αλλά δεν προλαβαίνει να δει και πολλά όπου πάει αφού δεν υπάρχει χρόνος εκτός δουλειάς. Για την ακρίβεια, είναι τόσο δραστήρια που για να καταφέρνει να ηρεμεί και να χαλαρώνει όταν είναι στο σπίτι της, έχει βάλει όριο στον εαυτό της να κλείνει κάθε απόγευμα το κινητό της μέχρι το επόμενο πρωί. «Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να μείνω σε ένα μόνο μέρος. Είμαι άνθρωπος που θέλω να βρίσκομαι διαρκώς σε κίνηση και να βλέπω ανθρώπους που σχετίζονται με τη μόδα, γι’ αυτό και μου αρέσει να πηγαίνω σε events, όπου μιλάω με κόσμο με τρομερές ιδέες και βλέπω διαφορετικά πράγματα».
Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το πρώτο της Calendar για το 2024 με θέμα τα 12 ζώδια από μια high fashion οπτική. Για τη δουλειά αυτή, η ίδια έχει κάνει παραγωγή, creative direction αλλά πρωταγωνιστεί ως μοντέλο, ένα τρίπτυχο που έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι το καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία μέσα από τις δουλειές της για τη Vogue Italia (μια ολόκληρη φωτογράφιση μόδας με CGI και θέμα τη Μέδουσα), το Dazed, τη Diesel και τη Farfetch x Burberry.
«Εκείνο το κόνσεπτ για τη Vogue Italia προέκυψε μέσα από συζήτηση με τον φωτογράφο, σκέφτηκα ότι μου άρεσε η Μέδουσα, διάβασα περισσότερο γι’ αυτή και έμαθα ότι ήταν θύμα βιασμού και επειδή μου αρέσει πολλές φορές να βγάζει και κάποιο κοινωνικό νόημα σε αυτό που κάνω, σκέφτηκα ότι ήταν ένας τρόπος να μιλήσω για το θέμα του βιασμού και του victim blaming».
Το ημερολόγιο προέκυψε μέσα από την ανάγκη της να προσεγγίζει τα θέματα που την ενδιαφέρουν όχι μόνο μέσα από τα κείμενα αλλά και οπτικά: «Ήθελα να κάνω μια φωτογράφιση χρησιμοποιώντας AI για να δοκιμάσω τα όριά του σε ένα πιο high-fashion φάσμα. Έχεις τα ρούχα, έχεις τη στυλιστική ιδέα αλλά είναι ωραίο να έχεις και ένα διαφορετικό, πιο βαρύ κόνσεπτ. Μου αρέσει αυτό. Είχα την ιδέα να έχει θέμα τα ζώδια γιατί κάπου τυχαία είχα διαβάσει ότι τα ζώδια στηρίζονται στη μυθολογία και κάθε ζώδιο έχει μια ιστορία από πίσω. Για παράδειγμα, το ζώδιο του Παρθένου έχει να κάνει με τη Θεά Άρτεμη και ως Παρθένο αναγνωρίζει η ιστορία την καθαρότητα της ηθικής, το ζώδιο του Λέοντος σχετίζεται με τον Ηρακλή και το Λιοντάρι της Νεμέας κλπ. Σε ένα πιο macro πλάνο, βλέπουμε πώς χωρίζεται η ζωή του ανθρώπου σε 12 περιόδους και τι μαθήματα παίρνουμε από κάθε φάση της ζωής μας μέσα από αυτές τις πιο μικρές ιστορίες που αναλογούν στο κάθε ζώδιο».
Για το Calendar 2024 συνεργάστηκε με τη φωτογράφο Yana Van Nuffel και μία ομάδα στο Λονδίνο ώστε να υπάρχει ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα με τη βοήθεια της τεχνολογίας ΑΙ. Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στο Somerset House.
«Το κόνσεπτ αυτό ήθελα να το κάνω τα τελευταία τρία χρόνια αλλά χρειαζόταν τελικά σαν εργαλείο το AI και βοήθησε το γεγονός ότι έγινε πιο διαδεδομένο σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Προτίμησα, αντί να δημοσιεύσω τη δουλειά σε κάποιο περιοδικό. να την κάνω self-published. Και το ημερολόγιο σαν ξεχωριστό πρότζεκτ ήταν τέλειο αφού όπως και τα ζώδια, χωρίζει τον χρόνο σε μήνες».
Όταν τη ρώτησα αν την τρομάζει η εξάπλωση του AI στη δουλειά της μου αποκάλυψε μια άβολη προσωπική εμπειρία: «Ήμουν μια μέρα στο μετρό και είδα μια διαφήμιση με μία κοπέλα που έμοιαζε πάρα πολύ σε μένα. Ήταν παράξενο γιατί νόμιζα ότι βλέπω εμένα αλλά δεν μπορούσα να είμαι και σίγουρη, σκέφτηκα ότι ίσως απλώς μου μοιάζει. Κάποια στιγμή τυχαία είδα την ίδια διαφήμιση σε μία φωτογραφία μιας φίλης που είχε βγάλει μέσα στο μετρό με άλλο μοντέλο που ήταν ίδιο με μία φίλη μου. Και κατάλαβα ότι μας είχαν κάνει ΑΙ χωρίς συγκατάθεση. Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατί δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία γι’ αυτό. Ετοιμάζω όμως ένα άρθρο στο Dazed γι’ αυτό το θέμα. Υπάρχουν πρακτορεία πλέον που κάνουν συμφωνίες με μοντέλα τα οποία τους παραχωρούν 20 φωτογραφίες τους και τους επιτρέπουν να τις χρησιμοποιούν κάνοντας αλλοίωση με ΑΙ για διαφορετικές χρήσεις. Από τη μία φαίνεται πάρα πολύ διστοπικό όλο αυτό, αλλά από την άλλη θέλω να πιστεύω ότι όπως όλα τα πράγματα που στην αρχή μας τρομάζουν, έτσι κι αυτό σιγά-σιγά θα μπει σε έναν σωστό δρόμο, θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα και δεν χάσει κόσμος τη δουλειά του εξαιτίας του».
Το γεγονός ότι έκανε μπαλέτο για 14 χρόνια τη βοήθησε πολύ και στο θέμα της ευπλασίας του σώματός της αλλά και στην πειθαρχία που χρειάζεται ένα μοντέλο επάνω στη δουλειά. Δεν έμεινε όμως μόνο σε αυτό το κομμάτι αφού γρήγορα ανακάλυψε ότι την ενδιαφέρει το στήσιμο μιας φωτογράφισης συνολικά: «Εκτός του ότι δοκιμάζω τον εαυτό μου και σε άλλα πράγματα -που είναι κάτι που πιστεύω ότι πάντα θα το κάνω-, έχει ενδιαφέρον να μην κάνεις πράγματα μόνο βάσει της οπτικής των άλλων αλλά να αφήνεις και τη δική σου φαντασία να δημιουργήσει. Πάντα, σε μία φωτογράφιση που έχουν επιμεληθεί άλλοι, πηγαίνεις εκεί, σου δίνεται ένα κόνσεπτ και πρέπει να προσπαθήσεις τελευταία στιγμή να μπεις σε έναν ρόλο. Γι’ αυτό και είναι καλό ένα μοντέλο να διαβάζει και πάρα πολύ, να βλέπει ταινίες, να ξέρει γενικώς τι γίνεται για να έχει αναφορές και να μπορεί να μπει απευθείας στον ρόλο που του αναθέτουν. Όταν αποφασίζεις εσύ για το κόνσεπτ, έχεις τον χρόνο να σκεφτείς ακριβώς πώς θέλεις να προσεγγίσεις το θέμα ως μοντέλο».
Το μυαλό της διαρκώς στροφάρει και ψάχνει το επόμενο βήμα. Όταν τη ρώτησα τι άλλο φαντάζεται ότι θα κάνει μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, μου είπε: «Είναι πάρα πολλά αυτά που θέλω να κάνω, έχω φτιάξει πλάνο μέχρι τα 70 μου»!
