Μου είναι δύσκολο να σου πω “καταλαβαίνω πως νιώθεις“, γιατί τα τυριά -κάθε είδους- τα λατρεύω! Θα μπορούσα να ζήσω εβδομάδες ολόκληρες με διαφόρων ειδών τυριά και ψωμί. Άντε και λίγο κρασί για να τα συμπληρώσει. Ω, ναι. Το τυρί είναι απ’ τις αγαπημένες μου τροφές. Όμως αρκετές φορές μου έχει τύχει να είμαι με έναν απο εσάς, τους σιωπηλούς αλλά υπομονετικούς “εχθρούς” των τυριών, που στη μυρωδιά μιας φρεσκοψημένης τυρόπιτας, στρέφουν αλλού το βλέμμα τους με αηδία (φυσικά, δεν αναφέρομαι σε vegans που επιλέγουν να απέχουν από το τυρί για ηθικούς λόγους).
Εάν σιχαίνεσαι το τυρί και φοβάσαι να το ομολογήσεις -επειδή είναι αγαπημένη τροφή των περισσότερων, μαζί με τη σοκολάτα και τις τηγανητές πατάτες-, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος. Η επιστήμη εξηγεί την απέχθειά σου για το τυρί και τώρα έχεις “δυνατή” δικαιολογία.
Σύμφωνα με τον Harold McGee, συγγραφέα και ερευνητή της μαγειρικής ως επιστήμης, ο λόγος που μπορεί να σιχαίνεσαι το τυρί, είναι γενετικός. Και έχει να κάνει με τη θεωρία της εξέλιξης και του ενστίκτου επιβίωσης. Μέσα στην πάροδο του χρόνου, οι άνθρωποι έμαθαν να αποφεύγουν τις τροφές σε αποσύνθεση. Οι λόγοι, προφανείς: το χαλασμένο φαγητό είναι επιβλαβές για την υγεία. Εφόσον το τυρί φτιάχνεται από τη ζύμωση των πρωτεϊνών, δηλαδή υφίσταται κυριολεκτικά μια διαδικασία αποσύνθεσης, έχει χαρακτηριστική μυρωδιά που θυμίζει χαλασμένο φαγητό. Σε κάποιες δε περιπτώσεις, όπως στο Roquefort ή στο Gorgonzola, η μυρωδιά είναι ακόμα πιο έντονη, αφού το τυρί έχει πάνω του μούχλα.
