Ο Σχινιάς έχει μια αμμουδιά μήκους 4 χιλιομέτρων που ένα τυπικό σαββατοκύριακο του καλοκαιριού επισκέπτονται ένα εκατομμύριο άτομα, ένα απ’ τα μόνα τρία δάση με κουκουναριές στην Ελλάδα, ένα “Μέγα Έλος”, υδροβιότοπο με 176 είδη πτηνών, ένα είδος ψαριού που δε ζει πουθενά αλλού και μια κεραία του Ναυτικού ύψους 250 μέτρων.
Στο βόρειο άκρο της απέραντης παραλίας εμφανίζεται απότομα μια βραχώδης χερσόνησος, η Κυνοσούρα. Πέφτοντας κάθετα στην αμμουδιά, δημιουργεί μια σχεδόν ορθή γωνία με την ακτή κι έτσι μοιάζει κάπως με πέτρινο τοίχο που σταματάει το τοπίο. Στο παράξενα ήσυχο σημείο εκείνο, κοντά στην Κυνοσούρα, έχεις την εντύπωση πως μια ολόκληρη περιοχή τελειώνει. Κάποιοι αποκαλούν αυτό το σημείο “Το Τέλος”.
Εκεί βρίσκει κανείς τους χειμερινούς μήνες ένα μικρόκοσμο που μοιάζει ξεχασμένος: τέσσερις ταβέρνες πάνω στη θάλασσα, οι μισές κλειστές, μια φιλική συμμορία σκύλων, το βορειότερο κομμάτι του πευκοδάσους και χομπίστες που έρχονται να τρέξουν τα απογεύματα τα τηλεκατευθυνόμενα αμαξάκια τους στην άμμο.
(Οι παρακάτω φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο “Τέλος” αυτόν τον Δεκέμβρη).
–
