Τα πράγματα είναι απλά. Αν θες να χαθείς τον Αύγουστο σίγουρα δεν θα πας στην Ικαρία, την Δονούσα ή την Αντίπαρο. Αν θες να βρεθείς πραγματικά μπροστά στην φύση μόνος σου πρέπει να πάρεις τα βουνά. Και δεν υπάρχει κανένας δρυμός στην Ελλάδα με περισσότερο μύθο και δέος από τον Εθνικό Δρυμό Πίνδου και τον ξακουστό πυρήνα της, τη Βάλια Κάλντα. Εκεί που το 3G σηκώνει τα χέρια ψηλά, τα θεόρατα δέντρα σε περικυκλώνουν και τα άγρια ζώα είναι περισσότερα από τους ανθρώπους. Με σημείο αναφοράς τον Αώο ποταμό που τον διασχίζει, ο δρυμός καλύπτει 7000 εκτάρια του πιο επιβλητικού ορεινού όγκου της χώρας, εκ των οποίων τα 3300 αποτελούν τον πυρήνα, ένα από τα πιο αγνά και παρθένα μέρη της Ελλάδας. Κεντρικό σημείο του πυρήνα είναι το ξακουστό Αρκουδόρεμα. δυσπρόσιτο, βαθύ και εντυπωσιακό ανάμεσα στις κορυφές Φλέγγα, Μαυροβούνι, Αυγό, Μηλιά και Μόρφας. Είναι εκεί που οι λύκοι έδιωξαν τα μπητσόμπαρα και οι αρκούδες τα τζετ σκι. Νature is Μetal.
Όταν ο φίλος Γιάννης μου πρότεινε να ανέβουμε τον Αύγουστο να δοκιμάσουμε μερικά cyclocross trails δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ. Η Βάλια Κάλντα και οι τριγύρω κορυφές προσφέρουν ένα καταπληκτικό δίκτυο στρωτών χωματόδρομων ιδανικό για τις cyclocross 700c ρόδες που είχαμε μαζί μας. Με βάση το καταπληκτικό καταφύγιο της Βοβούσας έχεις τριγύρω σου πολλές εναλλακτικές διαδρομές που μπορούν πολύ εύκολα να γίνουν κυκλικές καθώς συνδέουν χωριά, κορυφές και ποτάμια.
Θέλοντας πάση θυσία να αποφύγουμε το φρένζι του Αυγούστου δεν υπολογίσαμε καν το μακρύ ταξίδι προς την Ήπειρο, από τα Γιάννενα προς Μέτσοβο και μετά προς Φλαμπουράρι, περνώντας από την λίμνη των πηγών του Αώου. Εκεί που θέλεις να μείνεις αν πας προς τα εκεί είναι το καταφύγιο «Βάλια Κάλντα», 3χλμ έξω από την Βοβούσα. Το καταφύγιο είναι μια επιχείρηση πρότυπο σε μια καταπληκτική τοποθεσία, με φθηνή διαμονή (10€), πεντακάθαρο, με μια ευγενική βουνίσια οικογένεια να το διαχειρίζεται τα τελευταία 13 χρόνια. Όλα είναι τόσο «xίπστερ» που νομίζεις ότι σου κάνουν πλάκα. Ο αχυρώνας έχει φωτοβολταϊκό, τα πάντα είναι φτιαγμένα από τοπικά υλικά και κυρίως υλοτομία της περιοχής, υπάρχουν κότες, χήνες και γάλοι, φρέσκα αυγά για πρωινό και μια τεράστια περιοχή με καταπληκτικές καβάτζες για ελεύθερη κατασκήνωση πίσω από το καταφύγιο πάνω στις όχθες του Αώου. Οι κατασκηνωτές χρησιμοποιούν με κόστος 3 ευρώ την ημέρα τις υποδομές του καταφυγίου και «πηγαίνουν παραλία» στον Αώο διαβάζοντας βιβλία πάνω στα βράχια. Στο παράλληλο σύμπαν της Βοβούσας οι ρακέτες απαγορεύονται και το καταφύγιο κόβει αποδείξεις χωρίς καν να τις ζητήσεις.
Φτάσαμε αργά το απόγευμα και μετά από μια βόλτα στις εγκαταστάσεις αποφασίσαμε να καβαλήσουμε λίγο σε άσφαλτο για να ξεμουδιάσουμε. Τα τοπία είναι μαγευτικά και η άσφαλτος σε πολύ καλή κατάσταση. Η γεωγραφία των δρόμων είναι σούπερ για κούρσα με S-άκια και ήπιες αναβάσεις που σου δίνουν την ευκαιρία να κάνεις και προπονητικά ride αν είσαι σε πρόγραμμα ενώ οι καταβάσεις είναι απλά ράντ. Ειδικά ο δρόμος από Φλαμπουράρι προς Περιβόλι και οι διαδρομές γύρω από την Λίμνη των Πηγών μπορούν να δώσουν επικά rides.
Επόμενη ημέρα: cyclocross. Τι; Για όσους δεν γνωρίζουν τα ποδήλατα cyclocross είναι τα roots των mountain ποδηλάτων. Δηλαδή είναι σαν τις κούρσες με τιμόνια κέρατα ενώ χρησιμοποιούν τροχούς 28 ιντσών (700c) αλλά φοράνε χοντρά χωμάτινα λάστιχα – τα πατήματα είναι κάπου μεταξύ της κούρσας και του MTB (πχ 48/34 μπροστά 13/32 πίσω). Είναι σαν έχεις την αίσθηση και οδηγική στάση της κούρσας σε χωμάτινη διαδρομή. Εμένα που προέρχομαι από την fixed gear σκηνή κάτι τέτοια παράδοξα με εξιτάρουν καθώς αν το σκεφθείς και τα fixed gear ένα παράδοξο είναι ουσιαστικά: ποδήλατα πίστας στην άσφαλτο των αστικών δρόμων.
Κάναμε αρκετές διαδρομές στην Βάλια Κάλντα και ήταν όλες μαγευτικές αλλά μόνο 2 σώθηκαν στο Strava τις οποίες παραθέτω εδώ ως ενδεικτικό παράδειγμα του τι μπορεί να γίνει στην περιοχή με CX: Strava 1/ Strava 2
H μία για παράδειγμα ακολουθεί το μονοπάτι πριν το γεφύρι του χωριού της Βοβούσας προς τον Μόρφα. Είναι δρόμος που περνάνε οι υλοτόμοι οπότε θα τον βρεις σε καλή κατάσταση εκτός απροόπτου αφού τους ανοίγει το γκρέϊντερ. Η ανάβαση, η οποία έχει ήπια κλίση έχει όμως και μερικά σκληρά κομμάτια, καταλήγει στην κορυφή Άσπρα Λιθάρια. Από εκεί έχεις πανοραμική θέα σε όλα τα τριγύρω βουνά από τα Τζουμέρκα και τον Σμόλικα μέχρι την Αλβανία. Η κατάβαση έχει περισσότερο fun απ ότι περιμέναμε με τεράστιες βάθρες από λάσπες αλλά και μικρά kickers για bunnyhop εδώ και εκεί. Η φάση cyclocross απλά τα σπάει εδώ.
Η δεύτερη ενδεικτική διαδρομή που θα βρεις εδώ είναι πολύ πιο απαιτητική αφού ο δρόμος έχει πολλά νεροφαγώματα και σε μερικά σημεία πήραμε το ποδήλατο στον ώμο σε ατόφιο κρος στάϊλ. Η διαδρομή περνάει από το ρέμα Καταρράκτης μετά το χωριό Βοβούσα και χάνεται στην κυριολεξία μέσα στην βλάστηση στο σημείο Ανήλεια. Ο δρόμος είναι στρωμένος αποκλειστικά από κόκκινο χώμα και φύλλα από πλατάνια. Πολύ σκιά, πυκνό δάσος και απόλυτη ησυχία με μόνο τους ήχους της πανίδας στα αυτιά σου, ένα από τα ομορφότερα μέρη που πέρασα ποτέ. Εδώ νιώθεις ότι είσαι πραγματικά μόνος μπροστά στην φύση. Εδώ είδαμε τα περισσότερα ζώα και πουλιά απ όλο το ταξίδι, ανάμεσα στα οποία ένα απορημένο μικρό αρκούδι να μας κοιτάει πριν να εξαφανιστεί στο δάσος.
Κάθε απόγευμα μαζευόμασταν πριν το φαΐ για χαλάρωμα στην μικρή, σχεδόν ιδιωτική μας παραλία πίσω από το καταφύγιο και κάναμε βουτιές στο δροσερό νερό του ποταμού. Εκεί με πήρε και ο Τσούνης τηλέφωνο από την Ικαρία, «έλα ρε, μου λέει, που είσαι δεν σε είδα στο line-up στην Μεσακτή;», κοίταξα τριγύρω τα θεόρατα δέντρα, και το ποτάμι που έρεε μπροστά μου ενώ ο ήλιος έδυε σταδιακά και ο Γιάννης ετοιμαζόταν για την τελευταία βουτιά «μπόμπα» πριν να πάμε για το βραδινό BBQ, βουτιά που θα τσάντιζε σίγουρα το βαριεστημένο βατράχι που καθόταν πάνω στην πατούσα μου και τότε συνειδητοποίησα ότι η Πίνδος είναι η νέα Μεσακτή. Χωρίς γκρούβαλους και πόζερους αλλά με συνειδητοποιημένους ελεύθερους κατασκηνωτές – χωρίς ξαπλώστρες και μπητσόμπαρα αλλά με ποτάμια με κρυστάλλινα νερά – και χωρίς υπεριτιμολογημένο κρασί πανηγυριού αλλά με τσίπουρο κρύσταλλο και τοπική μάσα ντούκι. Δεν λέω, καλή και η Πόπη, ο Ντράγκον, ο Ισιδωρος και το Καρκινάγρι αλλά τον Αύγουστο η φάση αλόχα μετακόμισε στην Πίνδο και αντί για surfwax κρατάει γκλίτσα. Αρκεί να την ανακαλύψεις.
Ο Άγις Κολύβας είναι ιδιοκτήτης του καταστήματος fixed gear 48×17 Cycles (Βεΐκου 2, Κουκάκι, 2109225488, 48×17.com).
