Μέσα σε μια (όχι και τόσο) τυπική πολυκατοικία, στην Αθήνα των ’80s

Στο τετραώροφο αυτό κτιριο που χτίστηκε το 1980, ο ιδιοκτήτης ήθελε να στεγάσει τη μικρή του βιοτεχνία παραγωγής ενδυμάτων και να διαμείνει ο ίδιος με την οικογένειά του στους επάνω ορόφους. Την ίδια στιγμή, επιθυμία του ήταν να μπορεί αυτό να μετατραπεί εύκολα σε μια συμβατική πολυκατοικία με διαμερίσματα, σε περίπτωση μεταφοράς της βιοτεχνίας σε άλλη τοποθεσία.

Για τον λόγο αυτό, ο σχεδιασμός του από το αρχιτεκτονικό γραφείο Takis Exarchopoulos Architects ήταν ιδιαίτερος για την εποχή: σε κανέναν από τους ορόφους δεν υπάρχουν κολώνες και δοκάρια έτσι ώστε αυτοί να μπορούν να διαμορφωθούν ελεύθερα στην “tabula rasa” του περιγράμματος του κτιρίου.

Η μικρή βιοτεχνία είχε για έδρα της τη Νέα Φιλοθέη και το τμήμα παραγωγής ενδυμάτων στο υπόγειο του κτιρίου, την πρόσβαση για οχήματα στο ισόγειο, τον χώρο έκθεσης στον πρώτο όροφο, τα γραφεία διαχείρισης και το studio των σχεδιαστών στον δεύτερο. Ο τρίτος όροφος και το δώμα αποτελούσαν το διαμέρισμα του ιδιοκτήτη της εταιρείας, με το δώμα όμως να χρησιμοποιείται και για επιδείξεις μόδας και άλλες εκδηλώσεις της εταιρείας.

«Το όραμα για την αξιοποίηση της λεγόμενης «πέμπτης όψης» των κτιρίων υφίσταται τουλάχιστον από την εποχή των πρώτων μοντερνιστών αρχιτεκτόνων, φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας με τη μορφή των φυτεμένων δωμάτων. Στο δικό μας κτίριο υλοποιήθηκε με ένα σύστημα τεντών, συρματόσχοινων και μεταλλικών στοιχείων».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Επηρεασμένος από παιδικά παιχνίδια, ο Κωνσταντίνος Χατζηγιάννης σχεδίασε ένα πολύχρωμο αρτοποιείο στην Κίνα

Τα καραβόπανα-τέντες σε σχήμα ρόμβου μειώνουν την ένταση με την οποία ο ήλιος θερμαίνει την τελευταία πλάκα του κτιρίου και συμβάλλουν επιπλέον στη δημιουργία ρεύματος αέρα που απομακρύνει τη θερμότητα. «Μεγάλες ζαρντινιέρες, ενταγμένες στο κτίριο, φυτεύθηκαν για να συμβάλλουν στη βελτίωση του μικροκλίματος, ενώ οι μεταλλικές κατασκευές, που συνεχίζονται προς τα κάτω μέχρι το ισόγειο επιτρέπουν την ανάπτυξη αναρριχητικών φυτών», όπως εξηγεί το γραφείο 40 χρόνια μετά τον πρωτοποριακό του σχεδιασμό.

Πρόκειται για ένα έργο του Takis Exarchopoulos Architects που είχε δημοσιευτεί το 1983 στο ιστορικό πλέον περιοδικό «Θέματα Χώρου και Τεχνών» του Ορέστη Δουμάνη. 

Περισσότερες πληροφορίες για το αρχιτεκτονικό γραφείο θα βρείτε εδώ.