Terry O'Neill

Ναταλία Γκαβέζου γράφει για μια έκθεση με φωτογραφίες της βασίλισσας της φινέτσας

Σε μια δήλωση που μάλλον δεν θα σοκάρει κανέναν, θα ξεκινήσω αυτό το άρθρο λέγοντας πως αγαπώ πάρα πολύ την Audrey Hepburn.

Tο έχετε παρατηρήσει φαντάζομαι και σεις τα τελευταία χρόνια: το πρόσωπο της βρίσκεται ΠΑΝΤΟΥ. Πιστεύω πως πωλούνται οριακά λίγο λιγότερα αντικείμενα με την Audrey Hepburn στον κόσμο, απ ότι αναμνηστικά με την Ακρόπολη στην Πλάκα. Λίγο η επιστροφή στο ρετρό, λίγο η σταδιακή υποχώρηση του sexy, το οποίο για χρόνια βασιζόταν στο αντίπαλο δέος της Marilyn, και ξαφνικά γέμισε ο τόπος με το αιώνια νέο πρόσωπο της κοπέλας με τα μεγάλα μάτια και τα ασυνήθιστα για την εποχή φρύδια. Λογικά, λοιπόν, η πρώτη σκέψη στην είδηση ότι στην National Portrait Gallery του Λονδίνου έχει ξεκινήσει (από τις 2 Ιουλίου και μέχρι τις 18 Οκτωβρίου) έκθεση με σπάνιες φωτογραφίες της, είναι “χμ, δεν τις έχουμε δει όλες;”. Και η απάντηση είναι όχι.

Περισσότερες από 70 σπάνιες φωτογραφίες, από την παιδική ηλικία της μέχρι την χρυσή εποχή της, καθώς και memorabilia από τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα της, είναι μαζεμένα σε μια έκθεση η οποία πήρε πάνω απο τρία χρόνια για να στηθεί. Για το στήσιμό της, οι υπεύθυνοι επισκέπτηκαν το επίσημο αρχείο της, εκεί όπου η ίδια αλλά και οι συγγενείς της είχαν καταφέρει να μαζέψουν περισσότερες από 4000 φωτογραφίες. Συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής (Cecil Beaton, Norman Parkinson, Yusuf Karsh, Erwin Blumenfeld, Terry O’Neill)βλέπουν ξανά το φως της δημοσιότητας με τις ευλογίες των δύο γιων της.

Η έκθεση είναι χωρισμένη σε δωμάτια, κάθε ένα από τα οποία αντικατοπτρίζει μια διαφορετική χρονική περίοδο στη ζωή της. Από τα παιδικά της χρόνια, κατά την διάρκεια των οποίων ονειρευόταν να γίνει μπαλαρίνα (η έκθεση περιλαμβάνει μέχρι και τις πουέντ της!), μέχρι τα ταξίδια που έκανε με την Unicef σε 20 διαφορετικές χώρες του κόσμου τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής της, δίνει στους επισκέπτες μια ευκαιρία να δούνε πτυχές της ζωής της που δεν έχουν ξαναδεί 48 χιλιάδες φορές στο tumblr.

Ο δε χώρος της National Portrait Gallery βρίσκεται στο ίδιο σημείο στο οποίο πριν από 65 χρόνια είχε πρωτοεμφανιστεί στο club Ciro’s σαν χορεύτρια. Ένα ωραιότατο full circle δηλαδή!

Manon van Suchtelen

Εδώ τη βλέπεις μπαλαρίνα, μόλις 13 ετών, στην Ολλανδία όπου ζούσε με τη μητέρα της. Είναι γνωστό ότι επαγγελματίας χορεύτρια ήθελε να γίνει (εξ’ου και η κορμοστασιά) και ότι υπήρξε πολύ ταλέντο.

Leo Fuchs
Anthony Beauchamp
Blumenfeld

Έναν χρόνο πριν το Roman Holiday, το μεγάλο μπαμ δηλαδή, η Audrey με deadpiece και καθρέπτες που δημιουργούν το γνωστό πολλαπλασιαστικό εφέ.

Mark Shaw
Cecil Beaton

Οι έγχρωμες φωτογραφίες της υπήρξαν υπνωτιστικές, κοίτα την τελευταία, με το κόκκινο, είναι σαν σπουδή στο fashion photography.

Philippe Halsman
rexfeatures_511239cf
Richard Avedon

Η σπάνια φωτογραφία στην πισίνα που είναι σαν να κάνει μια διασκεδαστική ρωγμή στην άσπιλη εικόνα της πάντα τέλειας Κομψής, τραβήχτηκε στα γυρίσματα της ταινίας Two For The Road, σε διάλειμμα για βουτιά.

Για ακόμη περισσότερη μόδα επισκέψου το fashionism.gr